24. Bölüm

2.8K 124 8
                                    

"Bu söylediklerini sana yutturacağım Maria Hunter seni kurtaramaz ona güvenmeyi bırak"

"Hunter'e güveniyorum birşey olsa yanımda olamasa bile artık ailemle beni tehdit edemezsin bir tek canım kaldı onu da alabilirsin"

"Büyük konuşma Lea ve Hunter var tanrı korusun Lea mutfakta çalışırken karnına bıçak saplanır veya Hunter savaşa gider şehit olur falan"

                           Hunter

"Saçmalaman bittimi prens Lucas yok yani acelemiz vardı eğitim alanına gidiyoruz da"

"Sen git seni tutan yok Maria benimle gelecek"

"Yo karımı yanımda götürüp egiteceğim malum bir kaç sapık peşinde dolaşıyor kendini koruması lazım"

"Ne saçmalıyorsun lanet piç"

"Yine özüne dönmüşsün gerçi hiç bir zaman özünden ödün vermiyordun dimi"

"Kapat lanet olası çeneni yoksa kapattırırım"

"Gel kapat o zaman"

"Sen babama dua et yoksa çoktan leşini sererdim"

"Bak ilerden Sophia geçiyor seni Maria'nın yanında görürse yine terk eder o kadar yolu gidip gelmek senin için eziyetli olur nazlı popon o yolu bir daha kaldıramaz"

Lucas sinirle yanımızdan ayrıldı tişörtümü Maria'nın elinden kurtardım ve elini tuttum

"Ben yanındayım Maria sakın korkma Kral onun hakkından geliyor"

"Beni bırakmıyor görmüyor musun hâlâ tehdit ediyor pislik tekrar onun yatağına giremem ölürüm daha iyi"

İçimde ki kurdum derince hırladı eşine birinin dokunma düşüncesi bile sinirini bozuyordu

"Merak etme Maria öyle birşey olmayacak bir daha böyle saçma sapan şeyler duymak istemiyorum senden"

"Elimde değil korkuyorum ülkenin en önemli ikinci adamı"

"Bir yolunu bulacağım saraydan taşınabiliriz belki"

"Saray daha güvenli dışarda savunmasız kalırız"

"Haklısın ama bilemiyorum ben birşeyler düşüneceğim artık Lucas'ı düşünme"

Maria başını sallayıp onaylayınca onu belinden tutup ilerlettim Maria gözyaşlarını silip yürümeye başladı
Birlikte eğitim alanına gittik
Askerlerin bazıları bizi görüp konuşmaya başladı

"Dikkat bana odaklan asker" diye bağırdım

Askerlerin hepsi dönüp bana baktı ve Maria'ya,
Sıraya dizilip hazır ol vaziyeti aldılar
amacım Maria'yı tanımaları ve korumalarıydı sert bir komutan olsam bile onlarla aile gibiydik derdi olanın derdini dinler elimden geldiğince sorunlarını çözerdim
Onlarda bana saygı dışında sevgi duyarlardı

"Bu yanımda gördüğünüz hanımefendi benim eşim bundan sonra bana gösterilen saygının aynısını onada göstermenizi istiyorum"

Hepsi bir ağızdan

"Emredersiniz komutanım"

"Biz burda olduğumuz sürece kimsenin dönüp buraya bakmasını istemiyorum yoksa başınıza geleceği biliyorsunuz"

"Evet komutanım"

"Eğitime devam rahat ol asker"

"Emredersiniz komutanım"

Hepsi tek tek dağılınca Maria'ya döndüm pür dikkat bana bakıyordu gözlerinde anlaşılması zor bir ifade vardı diğer genç kızlar gibi komutan olmam mı ilgisini çekmişti beni daha önce hiç böyle görmemişti etkilendiğini düşünüyordum ve bu hoşuma gitmişti

"Hadi gel koşarak başlayalım uzun zamandır sadece oturuyorsun veya bahçede takılıyorsun kasları esnetmek lazım"

"Olur"

Maria ile koşmaya başladık hafif bir tempoda bir saat kadar koşu egzersizi yaptık Maria kendini çimenlerin üzerine bıraktı bunun anlamı bugünlük yeterdi

Veliaht Kurt Prensi'nin Metresi +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin