Veliaht Kurt Prensi'nin Metresi +18

19. Bölüm

"Benimle evlenmeyi neden kabul ettin komutan"

"Sana bir gün yardım edeceğime söz vermiştim ve sözünü tutan biriyim"

"Anlıyorum Lucas'tan korkmuyor musun".

"Korkmuyorum ve sende korkma bundan sonra"

"Beni ailemle tehdit ediyor nasıl korkmayayım"

"Onları başka yere taşıyabilirim Maria korkma bu gece iki asker görevlendireceğim bu işi halletmesi için"

"Gerçekten yapar mısın"

"Elbette"

"Benim gibi birine neden yardım ediyorsun komutan"

"Seni kendime benzetiyorum ve çırpındığını görüyorum seni kurtarmak istiyorum Lucas'ı istemediğin her halinden belli"

"Onu hiç bir zaman istemedim kurdu bile kendisi gibi ukala kurdum onu asla benimsemedi"

"Bunun olması gerçekten tuhaf normalde kurtlar eşleri için deli olur hele omega ise alfası için herşeyi yapar"

"Biz öyle değiliz ama"

"Anlıyorum"

Bir süre sessizce bahçede oturduk

"Uykun geldiyse gidebilirsin komutan ben Lea ile oturabilirim"

"Sorun değil Maria seni rahatsız etmiyorsam oturmaya devam etmek istiyorum"

"Rahatsız olmuyorum senden"

"Peki"

İçimde bir heyecan vardı Lucas'tan kurtulma şansımı sonuna kadar kullanacaktım
Bize zorluk çıkartacağı belliydi ama olsundu
Denemeye değerdi

Hunter ile biraz daha oturup

"Evlenene kadar benimle kalabilirsin Maria Lucas seni rahatsız etmesin"

"Aslında çok iyi olur bu gece büyük ihtimalle odama gelecektir ve onu görmek istemiyorum"

Eğer Hunter böyle bir teklifte bulunmasaydı gece boyunca bahçede oturacaktım
Lea'yı dinlenmeye yolladım bende Hunter'in ona ayrılan sarayın güney bölümüne gittim
Oturma odası çok güzeldi

"Sen benim odamda uyuyabilirsin ben burda yatarım Maria"

"Benim yüzümden rahatsız olmanı istemiyorum komutan"

"Olmam inan ki kendini mahcup hissetme bugünden sonra benimle yaşayacaksın yarın zaten Lucas saraydan ayrılacak prensesi geri getirmek için"

"Herşey için çok teşekkür ederim komutan sana gerçekten minnettarım"

"Olma Maria sürekli bu kelimeyi duymak istemiyorum"

"Sen nasıl istersen ama arada söylerim"

"O kadarını kabul edebilirim"

Hafif tebessüm ederek güzel gözlerine baktım yüzünde ki yara izine rağmen çok yakışıklıydı yaranın nasıl olduğunu merak ediyordum ama sormaya çekiniyordum belki ilerleyen zamanlarda sorabilirdim

"Seni odaya götüreyim"

Başımı sallayıp onu takip etmeye başladım zaten tek yatak odası vardı

"İstersen yeni çarşaf serebiliriz bunları ben kullanmıştım"

"Önemli değil zahmet etme lütfen"

"Tamam o zaman"

Kendi eşya dolabına geçip bir kaç parça eşya çıkarıp yatağa koydu gece giymem için kendine de birşeyler alıp

"İyi geceler Maria rahat ol lütfen çekinme"

"Tamam iyi geceler"

Hunter gidince yatağa uzandım elbisemi çıkarmak istemedim örtüyü üzerime çekince Hunter'in kokusu burnuma doldu gözlerim kendiliğinden kapandı kurdum da huzurluydu bu gece rahat bir uyku çekecektik...