Veliaht Kurt Prensi'nin Metresi +18

16. Bölüm

Düğün olmuş bitmişti diğer Krallık'tan gelenler gitmişti bunları bana Lea anlatıyordu yoksa haberim olmazdı yine yatağımda dönüp duruyordum saatler gece yarısını çoktan geçmişti vücudum yavaştan ağrımaya başladı kulaklarımda uğuldamalar vardı neler oluyordu hiç bilmiyordum acım giderek çoğalmaya başladı oturur pozisyona gelip saçıma asılmaya başladım bu acı beni yavaş yavaş öldürüyor gibiydi

Çığlık atmamak için dudaklarımı ısırmaya başladım daha fazla odada kalamayacağımı anlayıp kendimi dışarı attım koşmaya ihtiyacım vardı bahçede deli gibi koşmaya başladım acım çok fazlaydı sanki biri etimi kemiğinden ayırıyordu

Koşarken birine çarptım şu an kim olduğuna bakacak durumda değildim beni kollarımdan tutup sabitledi

"İyi misin Maria neler oluyor"

Sesinden komutan olduğunu anladım

"Değilim hiç iyi değilim ölüyorum galiba"

"Neden böyle oldu ruh eşini buldun mu"

Tabi ya Lucas Prenses Sophia'yı işaretleyecekti ve anlaşılan işaretlemiştide bu acının başka açıklaması olmazdı

"O yani prens Lucas benim ruh eşimdi"

Hunter'den derin bir hırlama duyuldu

"Onun kadar pislik bir insanla hiç karşılaşmadım ruh eşi burda can çekişiyor o keyfine bakıyor"

Daha fazla dayanamayıp bayıldım son hatırladığım şey Hunter'in beni kucağına alışıydı

                             Hunter

Her zaman bir sorun olduğunu hissetmiştim ama Lucas'ın bu kadar ileri gidebileceğini düşünmemiştim ruh eşiyle evlenmesi gerekiyordu başka biriyle değil eğer bu duyulursa halk arasında ayaklanmalar olabilirdi bizim doğamızda herkes eşiyle olmak zorundaydı istisnalar hariç

Maria'yı kucağıma alıp odama götürdüm bende bir alfa olduğum için kokumla rahatça uyuyabilirdi ve ağrısını azaltabilirdim
Sabaha kadar onunla aynı yatakta yattım kurdum onu seviyordu ne zaman onu görsek heyecanlanıyordu

Sabah erken uyanıp Maria'yı kontrol ettim hala uyuyordu demek ki henüz atlatamamıştı onun iyi olduğunu görmeden yanından ayrılmayacaktım saatler sonra kıpırdadı yavaşça kendine gelmeye başladı

"Ne oldu bana"

"Eş bağın koptu çünkü eşin başkasını işaretledi"

Maria sesimle irkildi dönüp bana baktı

"Sen nasıl biliyorsun"

"Gece sen söyledin"

"Lütfen kimseye söyleme yoksa ikimizi de öldürür"

"Ondan korkmuyorum Maria bu güne kadar Kral sayesinde bana birşey yapamadı yoksa çoktan ölmüştüm"

"Ben korkuyorum şimdiden sonra ne olacak"

"Bilmiyorum Maria "

Gerçekten bilmiyordum Maria'nın incinmesini istemiyordum
Maria yatakta doğrulup yere indi ve teşekkür ederek odadan çıktı yanlız kalmaya ihtiyacı olduğu için onu engellemedim