អ្នកបម្រើ

មិនមែនម៉ែ តែអាចជាអនាគតស្វាមីរបស់ឯងក៏ថាបាន

" មិនបានទេត្រូវខលទេីបបាន '' ជុងវ៉ុនស្រវាទូរស័ព្ទមក ចង់ខលទៅរកសុងហ៊ុនភ្លាមៗ តែចិត្តមួយទៀតឃាត់មិនចង់រំខាននាយ ប្រហែលប្រញាប់ខ្លាំងហេីយចេញទៅព្រឹកថ្នាក់នេះ រាងតូចរំងាប់អារម្មណ៍ប្តូរមកផ្ញេីរសារ ជំនួសវិញ

"សុងហ៊ុន ពេលបងទៅដល់ទីនោះខលប្រាប់អូនផង''
"អូនមេីល noteបងហេីយ បងក៏ដូចគ្នាថែសុខភាពផងណា''
"តាមពិតអូនចង់ជួយរៀបចំរបស់អោយបងណាស់ តែមិនដឹងថាបងប្រញាប់ថ្នាក់នេះ''
'' អូនចាំបងណាសុងហ៊ុន''
"ជុប..ជុប..'' (ក្រែងអន់ចិត្តហី្ហយយ មិចក៏សរសេរសារចឹងវិញកូន)

រាងតូចសរសេររួចក៏ទុកទូរសព្ទ័វិញ ត្បិតតែក្នុងសារសិទ្ធតែពាក្យផ្អែមគួរស្រលាញ់មែនតែ អ្នកខាងក្រៅនេះកំពុងតែអន់ចិត្តជាទម្ងន់ អោយធ្វេីមិចបេីនោះជាការងាររបស់គេ ជុងវ៉ុនត្រូវយល់..។

🌱រាងតូចចុះមកខាងក្រោម មុខមិនស្រស់ព្រោះអន់ចិត្តនឹងសុងហ៊ុនមិនបាត់

"កេីតអី'' ឃេីញមិត្តទឹកមុខមិនល្អក៏សួរនាំ
"គ្មានទេ'' ជុងវ៉ុនដេីរមកក្បែសូនូ
"កុហក''
'' ខឹងអ្នកប្រុសធំហេស''
''ឯងដឹងឬ??
"អឹមម'' សូនូងក់ក្បាល
"គាត់ចេញទៅពីពេលណា''
"យូរល្មមហេីយ តាំងពីមេឃងងឹត''
"អឹមមម'' ជុងវ៉ុនបានតែងក់ក្បាលព្រោះអន់ចិត្តពេក និយាយមិនរួច
"កុំអន់ចិត្តនឹងគាត់អី គាត់គង់តែមករកឯងវិញទេជុងវ៉ុន'' សូនូទះស្មារមិត្តតិចៗព្រោះមុខពិបាកមេីលពេក
'' មកញុំាបាយ'' សូនូអូសដៃជុងវ៉ុនទៅអង្គុយតុ ចាក់ទឹកអោយរាងតូចមួយកែវ
''ចុះអ្នកប្រុសតូចនោះ សូនូ''
"គាត់ទៅក្រុមហ៊ុនមុននេះបាត់ហេីយ''
"គាត់មិនពិសារអាហារទេហេស?
''ពិសាររួចទេីបទៅ''
"អរ...''

🌱ពេលយប់ប្រទេសជប៉ុន

សុងហ៊ុននឹងជេគបានមកដល់តាំងពីម៉ោង11ថ្ងៃ តែពួកគេគ្មានបានទំនេរបន្តិចទេ មានការជួបជុំដៃគូរសហការថ្មីលេីក្រុមហ៊ុនរបស់សុងហ៊ុនភ្លាមៗ រហូតដល់ល្ងាចទេីបបានមកផ្ទះសម្រាកសុងហ៊ុនគេមានផ្ទះនៅជប៉ុនស្រាប់។

សុងហ៊ុននឹងជេគបែងចែកបន្ទប់គ្នាគេងម្នាក់មួយ

សុងហ៊ុនចូលត្រាំខ្លួនក្នុងអាងនាយបិតភ្នែក សំង្ងំមួយសន្ទុះ ព្រោះតែភាពនឿយហត់ ពេលបែបនេះពិតជានឹកដៃតូចៗស្រាលៗដែរតែងគក់ច្របាច់ ធ្វេីសរសៃអោយខ្លួនណាស់ នេះបែកមិនទាន់បានមួយថ្ងៃស្រួលបួលផង នាយនឹកជុងវ៉ុនទៅហេីយហេស??