Asi neredeyse sabahın ilk ışıklarına kadar Alaz'la beraber balkonda oturup pasta yemişti. Ara ara oradan buradan bir şeyler anlatıyor, çoğu zaman da sessizlik içinde oturup yıldızlara bakıyorlardı. Ve günün ilk ışıkları belirdiğinde ise ikisi de sabah olduğuna şaşırmıştı şimdi. Alaz saatler sonra sabah güneşi her yeri tamamen aydınlatmadan önce evine döndü ve Asi ise onun ardından biraz olsun uyumak için yatağına girdi. Çok uzun bir süre boyunca yatakta dönüp dursa bile sonrasında uyuyakalmıştı.
Telefonunun zil sesini duyar duymaz yattığı yerden sıçramış ve sonrasında da görmeyen gözlerle komodine uzanmıştı. Gelen aramayı son derece uykulu bir şekilde yanıtladığında ise karşı tarafta son derece enerjik bir şekilde konuşan arkadaşını dinledi.
"Günaydın Asi Kuşum."
"Günaydın Çağla."
"Saat nerdeyse on bir buçuk. Hemen kalkıyorsun ve hazırlanıyorsun." demişti Çağla otoriter bir şekilde konuşurken. "Yaman Abim bizi kahvaltıya götürüyor. On beş dakika sonra kapıda ol."
"Peki." demişti Asi itiraz bile etmeden hafifçe esneyerek. Zaten itiraz etse bile kabul görmeyeceğini biliyordu. "Ama yirmi dakika ver bana. Kafam davul gibi."
"Anlaştık. Yirmi dakika içinde görüşürüz."
Çağla başladığı gibi enerjik bir şekilde konuşmayı sonlandırdığında Asi hızlıca yataktan fırlamış ve kendisini dünyanın en kısa duşuna sokmuştu. Bu şekilde iyiden iyiye ayıldıktan sonra ise saçlarını hızlıca kurutmuş ve hemen sonrasında üzerine bir kot etek ve kısa kollu, siyah bir crop giymişti. Başına siyah gözlüklerini de taktığında yüzüne sadece güneş kremini sürüp çantasını aldıktan sonra koşturarak evden çıkmıştı. Genç kız koşar adımlarla ilerleyip Yaman'ın kapının önünde bekleyen arabasına atmıştı kendini saniyeler sonra. Yüzünde kocaman bir gülümsemeyle birlikte selamladı herkesi sonrasında.
"Günaydın."
"Günaydın doğum günü kızı." demişti Yaman dikiz aynasından Asi'ye bakıp içten bir gülümseme yollarken. "Bugün sizin şerefinize herkese güzel bir kahvaltı ısmarlıyorum. Umarım hoşunuza gider."
"Yaman Abiii.." demişti Asi adamın ismini uzatırken sevgiyle ona bakarak. "Çok teşekkür ederim. Gerçekten hiç gerek yoktu."
"Saçmalama Asi." dedi Rüya anında ona doğru dönerek gülümserken. "Tabi ki de gerek var. Senin doğmuş olman çok önemli bir olay."
"Teşekkür ederim hepinize." demişti Asi kadına minnetle gülümseyerek. Ardından hemen sağ tarafında oturan Çağla kollarını dolamıştı arkadaşına sıkı sıkı. Çağla yanaklarını öperken kıkırdayarak ona karşılık vermişti Asi hemen sonrasında. İki kız bu sevgi dolu paylaşımdan sonra ise geri çekilerek birbirlerine gülümsedi. "İyi ki varsınız."
"Sen de iyi ki varsın aşkım." dedi Çağla kızın yanağından bir makas alırken. Asi arkadaşına bu tatlılığı karşısında kocaman gülümsedikten sonra arkasına yaslanmış ve ardından Yaman'ın arabayı hareket ettirmesini beklemişti. Fakat Yaman arabayı çalıştırmadı. Hepsi hala öylece arabanın içinde oturmaya devam ediyordu.
"Gitmiyor muyuz?" diye sormuştu Asi meraklı bir ifadeyle üçlüyü süzerken. Çağla ise bıkkınlıkla gözlerini devirmişti bu soru karşısında.
"Gidemiyoruz demek daha doğru olur bebeğim."
"O niye?"
"Alaz'ı bekliyoruz." diye açıklamıştı ön tarafta oturan Rüya ona doğru dönerek. Yüzünde muzip bir gülümseme vardı kızın. "Onu beklemeden gidersek eğer, hepimizi kardeşlikten reddettiğine dair bir ilan verecekmiş gazeteye tam sayfa. Öyle söyledi."
