"...Gönlüm seninkine yârdı, Aynı şeyleri duyardı; Ayaklarımız uyardı... Ben gene sana vurgunum.
İtilmiş, tekmelenmişim, Doğduğum günde yanmışım, Yalnız sana güvenmişim; Ben gene sana vurgunum..."
Sabahattin Ali
Bölüm Şarkımız; Yalın- Her Şey Sensin
Başlamadan önce bir duyuru yapayım. "BERÇEM ERGE" karakterinin ismi "FEYZA ERGE" olarak değiştirilmiştir. Gördüğünüz de şaşırmayınız. İYİ OKUMALAR DİLİYORUM.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•Mucize•
Yakın Geçmişten...
Deniz'i Hakkari'ye Gelişi
"Anneanne tamam vallahi almayacaklar beni uçağa." dedim beni dinlemeden bavullarıma erzak dolduran Meliha sultana. Alev teyzem, Aylin, dedem ve ben ayakta dikilmiş anneannemin bavulumu doldurmasını izliyorduk.
Yaprak koyduğu bavulu kapatmaya çalıştı. Kapanmayınca ayaklanıp üzerine oturdu bir anda. "Kapat şunu Muhsin bey." Bavul patladı patlayacaktı. Dedem sabır çekerek eğildi. Bavulun fermuarını ikisi de son gücünü kullanarak kapatabildiklerinde anneannem saçı başı dağılmış bir şekilde ayaklandı. "Ne tamam." diye yükseldi. "İki körpe aç kalırsınız enderde. Abin olacak sırık da dışardan yemek yiyip duruyor zaten. Olmaz öyle olmaz çocuğum." Buralarda ,enderde, orda demekti. Anneannem bir Ege kadını olduğunu belli etmişti yine.
Alev teyzem araya girdi en sonunda. "Anne bu kız biliyor zaten her şeyi. Aç mı kalır Allah aşkına." Hak verdiğim iki insandan biriydi. Diğeri Aylin kuşumdu. Başımı Aylin'in omzuna yasladım. Olanlar benimle alakalı değilmiş gibi izlemeye devam ettim.
"Sus sen !" diye çemkirdi hemen anneannem. Asla gelemezdi sözünün üstüne söylenen söze. Bam teliydi ama o tel gibi de kızı vardı. Alev teyzem tam olarak anneannemdi. Ki bu yüzden anlaşmaları çok zor oluyordu. O anneannemden zaten çoğu şeyi öğrendiğimi biliyordu. Yemek yapmak da temizlik yapmak da bildiğim şeylerdi. O kadar da beceriksiz değildim. Hatta bence çok bile becerikliydim. Bizi boşvererek kolundaki saatine baktığında kaşlarını çattı. "Uçağı kaçıracak kız Muhsin Bey !" dedi telaşla. "Haydi arabaya hepiniz." Gülerek ben ve Aylin kol kola bahçeye çıktık. Alev teyzem de hemen üç adım arkamızdan gelirken dedem bavulu mu koymak için bagajı açmıştı.
"Bu kadının eserelim halleri verem edecek beni !" diye yakınan dedeme gülmekle yetindim. Eserekli bir kadındı anneannem hakkını yiyemezdim. Dedem ise her ne kadar şikayetçi gibi gözükse de severdi anneannemi. Bir güne bir gün birbirlerine saygı da kusur ettikleri tek anı hatırlamıyordum. Onların sevgisi imrenilecek kadar derindeydi. Umarım bir gün bu sevgiyi tatma şansına sahip olabilirdim, düşüncemin gerçekleşeceğini henüz bilmiyordum.
