amend, naoya zenin.

2

Ivy büyük olmasa da oldukça etli bir balığı tuttuğunu hissediyordu.

Elinde filtre kahvesi ve bir elinde sardığı sigarasıyla tekli koltuğunda keyif çatarken 2 gün önce olanların özeti az önce düşündüğü gibiydi. Dudaklarındaki gülümseme alacağı parayı düşündüğünde giderek kıvrılırken kahvesinden bir yudum aldı. Tanıştığı adama -Naoya Zenin- artık malı kendisi verecekti. Aslında kendisinden de güzel verenler vardı ama galiba o gece için onun malını beğenmişti ve numaralaşmışlardı.

Numarasız bir uygulamadan mesajlaşmak elbette daha mantıklı olurdu ama ikisinin de kafası o an güzel olduğu için bu ihtimali düşünememişlerdi. Kısacası ikisi de gerizekalıydı. Ivy buna daha fazla enerjisini vermek istemediği için sigarasından bir duman aldı ve ayağa kalktı. Sigaranın ağırlığı bir an başının dönmesine sebep olurken bir eliyle koltuktan dikkatlice destek aldı. Elindeki boş kahve fincanıyla gözlerini kapatarak birkaç saniye bekledikten sonra kendi kendisine homurdandı Ivy. Sigara gerçekten iyiydi.

En sonunda dengesini bulunca mutfağa bıraktığı bilgisayarını almak ve yiyecek bir şeyler hazırlamak için ilerledi. Elindeki fincanı tezgaha bıraktıktan sonra ne yese diye boş boş düşünmek için buzdolabını açtı. Karşısındaki manzara göz devirmesine sebep olurken bu halde markete gitmek zorunda olacak olması sinirini bozdu. "Sikeyim, gerçekten mi?"

Evde deli gibi kendi kendine küfür ederek mutfağın zemininde açıp oraya buraya dağıttığı valizine baktıktan sonra önceki 3 gün yaptığı gibi valizi yok saydı ve üzerinden atladı. Memleketine, Rusya'ya, birkaç günlüğüne gidip gelmişti ama şu aralar o kadar üşengeç bir insandı ki valizi kaldırmaya ve market alışverişi yapmaya mecali yoktu. Bu yüzden de dolabı boştu.

Kafası güzelken her şeyi ertelemekten vazgeçip cüzdanını ve anahtarını mutfak masasından alarak evden çıktı. Normalde eve sipariş de edebilirdi ki bu onun için de daha iyi olurdu. Ayrıca yapılacak bir ton işi vardı ve bu işlerin başında Naoya malı almaya gelmeden evi toparlamak da mevcuttu ama biraz hava almanın kendisine iyi geleceğine inanıyordu.

Asansöre binip apartman kapısına yaklaştığında olağandışı bir kalabalığın sesini işitti. Kaşlarını çatıp kapıyı açtıktan sonra merakla ne olduğuna baktı. İki tane genç erkek karşı kaldırımdaki marketin önünde -evet, alışveriş yapacağı marketin önünde- yumruk yumruğa kavga ederken polis aracının siren sesini duydu Ivy. İçinden sinirle bir küfür savurduktan sonra apartman kapısını kapattı ve sinirle biraz rimel kalmış gözlerini ovuşturdu. Aynaya bakmadan çıkmıştı evden ve gözlerinin kıpkırmızı olduğuna emindi. Normalde yaşadığı mahalle halkı insanlarda bu tip şeyler fark etseler bile böyle şeylere müdahalede bulunmazdı ama polis geldiğide durum değişirdi.

Bu yüzden Ivy hiç riske atmayıp gerisin geri boş asansöre ilerleyip asansörün kapısını kapattı. Asansörden inip dairesine geçtiğinde olduğu yerde dikilerek telefonunu eline alıp birkaç şeyi sepetine ekledi ve sipariş verdi.  Onay maili geldikten sonra telefonu kilitleyip hırkasının cebine koyacaktı ki kendisine Naoya'dan bir bildirim geldi.

Konum at.
-Naoya Zenin

Gördüğü bildirimle Ivy'nin tadı biraz kaçmıştı. Aslında adamın binasına gelmesini ve adresini vermeyi kesinlikle istemiyordu, ikisi arasınaki işler bozulursa Japonya'da avantaj elde edebilecek olan oydu. Eğer Ivy Rusya'da olmuş olsaydı bebek gibi zengin yetiştiği ailesi en azından yanında olurdu ve bu kadar endişelenmesine gerek kalmazdı.

İşte, büyümek buydu; kendi verdiğin kararların salak saçma ikilemlerinde boğuluyordun.

Ivy derin bir nefes aldıktan adama arama için müsait olup olmadığını -bir erkek için bu kadar kibarlaşmazdı normalde ama mevzu paraydı- sordu. Naoya mesajda müsait olduğunu belirttikten sonra adamı uygulamadan aradı. "Aramayı isteme sebebin neydi?" Adamın ukala sesi kulaklarına dolarken Ivy yutkundu. "Sana tam adresimi verecek kadar güvenmiyorum." Adamın sinir dolu kıkırtısı kulağına dolarken derin bir nefes aldığını duydu Ivy. "O zaman yakınlarda olan herhangi bir şeyin konumunu atmaya ne dersin sivri zeka? Ayrıca bu kadar güvensizsen bu işi yapmayacaktın."