Medya: sibel Tunus
Gözlerimi her zaman ki gibi annemin sesiyle açtım.
"Sibel hadi kızım kalk gel yardım et kahvaltı hazırlayalım"
Birşey demeden yataktan kalkıp toplamaya başladım. Ne diye bilirdim ki kendi başına her işe koşturuyordu ben de yükünü birazda almak için yapabildiğim ev işlerini yapıyor ona yardım ediyordum.
"Sibel kime diyorum " Diye bağıran annemle ona yanıt vermediğim aklıma gelince odamın kapısını açarak
"Kalktım anne üstümü giyip geliyorum gelinine de bir zahmet kalkıp yardım etsin " Diyerek kapıyı geri kapatarak giysi dolabımdan üzerime tşört ve pantalon alarak giyindim. Makyaj masamın önünde durup üstünde ki tarağımı alarak annemden aldığım kızıl saçlarımı tarayıp odadan çıktım odamda bana ait bir lavabo olmadığı için koridorun sonunda ki lavaboya ilerledim ilk kapıyı tıklattığım da yengemin sesiyle içerde onun olduğunu öğrenerek gözlerimi devirdim bu girdiğinde bir saat çıkmadığı için
"Yenge benim işini çabuk bitir işim var " Dedim ne kadar kahvaltı hazır olana kadar çıkmayacağını bilsem de
"Çıkamam işim uzun benim git sen ben çıkınca girersin" Demişti oldu birde onu bekleyecektim
"Kusura bakma kimse senin keyfini bekleyemez çabuk hallet çık evde bir tane lavabo var senin yüzünden herkes işinden olamaz " Demiş merdivenlerden inmeye başlamıştım. Her sabah böyleydik herkes erken kalkar ama yengem nasıl oluyorsa lavaboya ilk önce girer kahvaltı hazır oluncaya kadar lavaboda kalır kahvaltı hazır dediğimizde anca çıkardı onun yüzünden babam bile evde lavaboya giremez iki üç lokma kahvaltı yapar çıkardı. Annen baban birşey demiyor mu? Diye sorabilirsiniz diyorlar ama abim karısına tek laf söyletmediği için abimle kötü oluyoruz buda yengemin hoşuna gidiyordu. Neden sizle kalıyorlar ev tutsalardı diyorsunuzdur. Abim işsiz güçsüz biri işe girmek istese iş çok ama abim çalışmayı sevmediği için çalışmıyor babamda bu nasıl ev çevirecek karısına bakacak diyerek bizimle yaşamalarına izin verdi yengem de abim gibi olduğu için evde hiçbir iş yapmaz gün boyu ya televizyon izler ya odasında takılır abim de babam işe gidince kahveye gider aslında tam tersi olmalı ama işte anlatılmıyor.
"Günaydın annelerin bir tanesi " Diyerek mutfağa girdim benim sesimle annem bana bakıp gülümsedi
"Günaydın çiçeğim hadi şu patatesleri soyda kızartalım gerisini hallettim ben" Demişti onu başımla onaylayıp patatesleri soymaya başladım
"Abingil kalktı mı? "
"Yengem kalkmış her zaman ki gibi lavabodaydı ikinci yüzünü yapıyor herhalde bir saat çıkmaz " Dedim
"Aman kızım boşver abinle bugün kavga etmek istemiyorum" Demiş bardakları masaya dizmeye başlamıştı. Ona yanıt vermeden soyduğum patatesleri tavaya atarak ona döndüm
"Tencere kapak ikisi de zaten al birini vur ötekine" Demiştim annemde bana hak veriyordu ama oğluydu
"Kimden bahsediyorsun ? " Diyerek mutfağa gelen yengemle bakışlarımız onu buldu
"Hayret bu sefer erken çıkmışsın yenge hayır mı ikinci yüzün çabuk ortaya çıktı herhalde " Dedim makyajdan pütürlü duran yüzüne bakarak benim cümlemle hemen kaşlarını çalarak
"Ne diyorsun kızım sen bak kaşınma abine derim" Diyerek üstüme gelmek için bir adım attı bu kendinden veya abimden korktuğumu mu düşünüyor
"Dersen de ya yalan mı yüzüne badana yapmaktan başka bildiğin birşey yok insan utanır da az kalkıp bir işin ucundan tutar " Dedim arkamı dönerek patatesleri karıştırmaya başladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lanetli Aşk
Mystery / ThrillerAbisi'nin evlenmesiyle sonunda istediğini gercekleştirip kendi evine çıkan sibel başına gelecekleri bilseydi abisi'nin evlenmesine rağmen baba parası yemek için çalışmayı bırak ayrı ev bile tutmamasına sevinir miydi? ya "evim evim güzel evim" dediği...
