Pracownia ciemna, zatęchła
Bloczek marmuru na stole
Dłonie młodzieńcze go gładzą
Badają oczy sokole
Złowrogo błyska w ciemności
Bagnet na ścianie wiszący
Ogarnia ślepiem nabitym
Zza okna uśmiechy drwiące
"Przygłupów, jak i on, nie brak"
- niesie się głucho po sieni -
"Co mówią: Jesteśmy wielcy
Do wielkich rzeczy stworzeni"
Młodzieniec zaś milczy tęgo
I oczy zatapia w dłucie
"Nie zrobię jak stwierdzi szkiełko
Lecz wiara powie i czucie"
Tak dni i noce mijały
Ciężko, nieznośnie, burzliwie
I choć za oknem wciąż grzmiało
Kończył swe dzieło skwapliwie
I wykuł rysę ostatnią
Swoją wytrwałość pochwalił
Nagle wpadł kamień zbłąkany
I wściekły bagnet wypalił...
Tak skończył młody artysta
Przez ludzi wzięty do czarta
"Gra, którą podjął - mówiono -
Pół świeczki była niewarta"
Lecz czy to koniec na pewno?
Wiatr wpadł przez okno rozbite
Wzruszył się ujrzawszy marmur
Krwawym obleczony sznytem
Wyleciał, a co zobaczył
Zaniósł aż na świata kraniec:
"Tak piękną Klio z marmuru
Wykuł warszawski Powstaniec"
Klarysa M. Morgan, 24.09.2023r.
CZYTASZ
Sercem pisane - wiersze spod natchnienia
PoetryCzymże byłoby życie bez odrobiny patosu? Ironii? Konwencjonalnych i niekonwencjonalnych form? Czymże byłoby życie, gdyby nie było w nim poezji? ✨ Zapraszam Cię, drogi Podróżniku, do mojego młodzieńczego tomiku wierszy. Są to pierwsze utwory, które w...
