AHSEN İZEM KARASOY (gerçek ailem)

11. bölüm

Deniz evde anlaştığım 2. insan olma şerefine tâbi tutulmuştu! "Sen mi çağırdın?" Büyük bir of çekmiştim bence Denizi sevme konusunda tekrar düşünmeliydim! Zira karşımda Karasoy gençleri duruyordu. "Vallahi ben çağırmadım!" Yani az biraz inandım ama bilmesine gerek yok. Çünkü biz içeri girerken magazin ekiplerine yakalanmıştı Deniz Karasoy.

"Biz tanışmamıştık," dedi biz çıkarken gördüğüm kadın. "Hale ben. Bizim hastanede genel cerrahım." Melis doğum izninde demişti zaten. "Ahsen İzem, sizin hastanede maalesef stajyer hemşireyim." Ben bunu söylediğimde sahte olmayan bir kıkırdama çıkartmıştı. "Defne İzem seni çok merak etmişti aslında, daha sonra onunla görüşebilir misin?" Defne İzem, benim hiç kullanmadığım 2. adıma sahip bir yeğenim mi vardı. "Tabii ki." Çocuklara olan zaafım beni öldürmezse hiç ölmem ben.

"Didem, biz neden içmiyoruz?" Gayet haklısın sorunda kızım, Dido içmiyor diye içmedin yazık değil mi sana? Görende her gece sarhoş oluyoruz sanar Şaziye! "Bal böceğim salak mısın? Masada aşık olduğum abinle beraber oturuyoruz? İçip bir rezillik mi çıkartayım? Sen iç hem." Fısıltı şeklinde konuşuyordu aslında onun sebebi gayet makuldü, ama benim içmemem için sebep değildi. Hem Ahu ve pek sevgili ikizi kokteylde olsa içebiliyordu. Bu bizim kokteyl içeceğimiz anlamına gelmiyor Ahso. Haklısın Şazişim.

Oldukları locadan sıvıştık çünkü çok sıkıcıydılar. Ve benim canım arkadaşım beni Denize satmıştı! Barmenin olduğu bölümden hem ben locayı görüyordum hem loca bu tarafı görüyordu. Ayrıca eminim Koray abi etrafımdadır. Canerle geçen sene çok az bir içki deneyimim olmuştu o yüzden en azından ne içeceğimi biliyordum.

İçceğimin 3. bardağımdaydım, nedensizce içmek istemiştim. Şimdi nedensizce ağlamak istiyordum. Gözüm bazı anlar locaya kayıyordu. Ahunun abileri ve ikiziyle gülüşmesini görüyordum. Acaba, ben de onlarla büyüseydim... Gözlerim dolmuştu. Onlar neden onlarla büyümememin cezasını bana kesmişti?

Sahi Ilgaz, ne yaptım sana? Hasan Demirelin kızı olmayı ben mi seçtim? Şimdi diğer kolunun altında neden ben yokum Ilgaz? Ahunun saçları ile oynayan ellerinin neden benim saçlarıma da değmesini istiyorum? Sen benden nefret ederken ben neden senden nefret ediyormuş gibi yapıyorum? "Bir tane daha." Nezih bir yerdi öyle delice dans eden insanlar olsa da müzik sesi çok yüksek değildi. "Seni nasıl aldılar? Küçük birşeysin?" Sanane be abicim! "Karasoylar ile geldim. Bir problem mi var?" Yani karşında ağladı ağlayacak biri var aam sen buraya nasıl girdin diye soruyorsun? Konuşmadı o zaten. Bende tekrardan arkamı dönüp locayı izlemeye başlamıştım.

Melis Yusuf'un kolları arasındaydı, Demir eşini kolları arasına almıştı. Ilgaz ise ikizini. Diğerleri kendi halindeydi Didemin bakışları bir bende bir telefonundaydı. Yanıma gelmemesini ben istemiştim. Onlardan hiç kimse yokluğumu anlamamıştı. Varlığını hissetmediğin hiçbir şeyin yokluğunu da hissetmezsin Ahso. Sen bir daha şairane konuşma Şaziş ağlayırum ve senin yüzünden daha çok ağlıyorum! Ben neden onlar gibi değildim?

Alkole alışık olmayan vücudum gevşemiş, yaptığım makyajım akmıştı. Barmen çocuk arada iyi olup olmadığımı soruyordu, ve onlar hala yokluğumu fark etmemişti. Defalarca sormuştum Dideme, hiç beni sormadıklarını söylemişti ya da bunu söylememek için yüzlerce kelime sarf etmişti.

"Ahsen İzem..." Bu Ilgazın sesiydi. Az önce ikizinin yanındaydı o, nasıl gelmişti yanıma? "İyi misin?" Ağlayan bir insana iyi misin diye sormakta ayrı bir olaydı, ağlıyorken nasıl iyi olabilirim? "Sanane!" Oturduğum sandalyeden kalkmaya çalışmıştım, kalktığım gibi başımın dönmesiyle geri oturmuştum.

"Neden ağlıyorsun? Saçma bir şekilde kalbim ağrıyor." Ters ters baktım ona, kalbin ağrıyorsa babana git kalp damar cerrahı o! "Banane," kendimi zar zor toparlayıp bir kez daha kalkmaya çalıştım. Bu defa başarılı olmuştum. "Ben, gidiyorum." Kaşları çatıldı. "Nereye?" Sanane! "Abime..."

Peki bir bir kez arayıp sormayan Caner Demirele neden bu kadar bağlıydım? "Abimi çok özledim ben..." Ben birkaç adım atmışken Ilgaz kolumdan tutmuştu. "Ne yapıyorsun!" Ben bağırdığım için elini dudaklarına bastırdı. "Kes sesini şeytan! Sarhoş bile değilsin göz boyamak için bir bardak içip sarhoş taklidi yapıyorsun. Sırf seni merak edelim diye sessizce kalktın o masadan şeytansın kızım sen!" Umursamadım Ilgazı, en azından gözyaşlarım akarken onun için bir yenisi eklendi sadece. "Sil o timsah gözyaşlarını!"

Neden sen silmiyorsun Ilgaz? Sevgisizliğim için akıttığım göz yaşlarımı neden silmiyorsun? Ahu İzelin göz bebekleri titremesin diye her fırsatta onu güldüren sen, neden benim göz yaşlarıma sahte diyorsun? Silmeyi denesen seni bütün benliğimle kabul edeceğim. Sen benim diğer yarım değil misin?

"Bırak beni!" İstemsizce göz yaşlarım akıyordu. Bu durumda. nefret ediyordum! "Senin abin yok, senin bir ailende yok! Bizimle kalmak zorundasın hiçbir yere gidemezsin anlıyor musun?" Benim bir abim yok, benim bir ailem yok. Onlardan başka hiçbir yere gidemem... Onlar beni kabullenmediği halde ben onları kabullenmek zorundaydım...

"Neden babam gibi konuşuyorsun?" Aklıma gelen ilk soru buydu. Sarhoşluğun etkisi ile sormuştum. "Babam gözlerinin içine bakıyor be! Ne zaman benim gibi konuştu seninle sen kimsenin sevgisini hak etmiyorsun Ahsen İzem!" Oysa babası daha dün beni odasında azarlamış ataklarımdan birini tetiklemişti. Aynı Ilgaz gibi, onunla olduğum her an babamı hatırlıyordum...

"Beni bırakır mısın?" Ters ters baktı, muhtemelen kolumu bıraksa yere yapışırdım dizlerimin beni taşıyabileceğini düşünmüyordum. "Geç şu kalktığın yere! Biz kalkmadan hiçbir yere gidemezsin. Hazar abi, bunu gözünün önünden ayırma almaya geleceğim!" Köpekten mi bahsediyorsun pezevenk? "Tamam abim bende o." Barmen çocuktu bu. Herkes birbirinden gerizekalı!

"Kimsin sen?" Hazar isteğim üzerine bir bardak daha vermişti ama midem bulanmaya başlamıştı hafiften. "Bana köpek muamelesi yapan gerizekalının ikizi." Muhtemelen bu onu son kez ikizim diye anışımdı...

•Neler yapıyorsuunuz?

•Ahsen İzem bildiğimiz gibi...

•Ilgaz?

•Hazar bey abi?

•Bir sonraki bölümü belki Ahsen İzemden dinlemeyiiz.

•Bölüm nasıldı?