AHSEN İZEM KARASOY (gerçek ailem)

9. bölüm

Bir baba, bir aile, bir kardeş bana ne kadar uzakmış... Bunu dün anlamıştım. En ufak sözümde ilk bağırılan ben olacaktım, çünkü beni kaybetmekten hiçbir zaman korkmayacaklardı. Biliyorlardı, onlardan başka gidecek yerimin olmadığını biliyorlardı. Zoruma giden nokta buydu, abimin beni burada yapayalnız bırakmasıydı. Oysa abim beni çok severdi.

Dün o odadan çıkmadan önce bir atak geçirmemiştim ama geçirecek raddeye gelmiştim. Bana geçmişi hatırlatan Selim Karasoy'a kırgındım. Kırgınlığımsa bir öfke yığınına dönüşmek üzereydi.

Aslı Karasoy, hiç bir iletişim kurmadığım annem. Sadece kendi çocuklarının annesiydi. İsmini bile hatırlamadığım abilerimin. Melisin, Ahu ve Ilagazın. Benim için sadece bir yabancıydı.

Bugün okul olmasına rağmen girmemiştim. Daha doğrusu Didem ile okulu asmış deniz kenarında bir bankta oturmuş hayat sorguluyorduk. "Kalk atla kızım, sen ölmüşsün." Okuldan tek arkadaşımdı Didem hatta 17 senelik yalan hayatımdan bana kalan tek gerçek onun dostluğuydu sanırım. "Arkamdan ağlarsın ama." Ona takılarak konuşmuştum, başımdan 3 günde geçen ne var ne yoksa anlatmıştım. Bir yerden sonra şaşkınlığı bırakıp dalga geçme moodumuza geçmiştik.

"Şimdi ciddi ciddi Karasoyların kızısın yani sen?" Didem 300 defa sormuştu bunu. "Evet hatta, neydi ismi?" O beni hemen cevaplamıştı. "Deniz, Deniz Karasoy!" Eriyerek söyelmişti, hiç görmediğim abime aşık bir arkadaşım vardı! "Heh işte onun kardeşiyim." Karasoylar ünlü bir aileydi. Deniz Karasoysa Türkiyeye geldiğinde magazinden düşmeyen bir zamparaydı. Onun ismini daha öncede duyuyordum Didemden.

"Abin ne zaman gelecekmiş? Ben sizden çıkmayacağım Ahsen İzem!" Ona abini tanımadığını bir 300 defa daha anlatmanangerek yok Ahso. "Aşkım evde beni barındırmıyorlar!" İkimizde kahkaha atmıştık bu gerçeğe. Arkamda bir hareketlilik hissedince o tarafa baktım. Hayır ya ben Koray abiyi unutmuştum, bu adam niye beni takip ediyor ya! "Koray abi!" Arka tarafa doğru bağırdığımda konuştuğu adamdan gözlerini bana çekti. Hemen ardından yanımıza doğru yürüdü.

"Abi inşallah kimseye söylemedin?" O söylemediyse bile kesin Esma hoca söylemişti, zira telefonuma ard arda düşen Aslı hanımın telefonlarından anlıyordum.

"Ahsen İzem," telefondan sesini duyduğum aslı hanım gene kızım dememişti. "Buyrun?" Oldukça sert sesim yanımdaki Didemi güldürmüştü. Alın bu kızı yanımdan! "Dün birşey yemedim, sabah kahvaltıya oturmadın. Okula da gitmemişsin Koray bir şey yemediğini söyledi. Yemek yer misin?" Ha? Böyle bir arama sebebi ki olurmuş? Çok haklısın Şaziş.

"Sizi ilgilendiriyor mu?" İçimde Karasoylara karşı bir öfke oluşmuştu, beni yalnız bırakan abimin suçunu dahi onlara kesiyordum. "Sen benim," dedi. Sen benim kızımsın diyemeyecekti... "Sen benim kızımsın Ahsen İzem. Kendini baban yüzünden cezalandırmanı istemiyorum." Kızımsın dedi Ahsen İzem... Kızım... Bana en uzak kelime. Ne annemden ne de babamdan duymamıştım bu yaşıma kadar. İkisinden biri dahi kızım diyip kollarını açmamıştı bana. "Ben hayatımda bir zorunluluktan ibaret olan kimse için kendimi cezalandırmam Aslı hanım. Arkadaşımda kalacağım bu gece, bu da o zorunluluklardan biri o yüzden haber veriyorum."

Kızım demesi öfkemi dindirmemişti zira bana onun kızıymışım gibi hissettirmedi. "Ahsen İzem. Bu akşam Demir ve Deniz gelecek. Evde olmanı rica etsem? En azından Demir için, görevden yeni geldi seninle tanışmak istiyor." Derin bir nefes alıp yanımdaki Dideme baktım Denizin geldiğini duysa çıldırırdı muhtemelen. "Peki arkadaşımda benimle gelebilir mi? Bu gece onunla beraber dışarı çıkacağım." O heycanla konuştu. "Gelsin tabii ki kızım. Bu gece bizde kalsın ailesinden izin alabilirse, arkadaşlarınla tanışmak bizi mutlu eder." Ne değişmişti onlar için? Neden bir amda Aslı hanımın kızı olmuştum mesela? "Peki."

Telefonu kapatır kapatmaz yanımızdaki Koray abi uzaklaşmıştı. Bense Dideme dönmüştüm. "Bu gece bizdesin!" Ofladı, o kimsenin evinde kalmayı sevmezdi az önceki ironi ise tamamen bundan ibaretti. "Oflama, pek sevgili Deniz Karasoy, Türkiyeye teşrif etmiş kızım!" Gözlerinin parladığını gördüm. Sanırım sadece Didem için Denizle anlaşacaktım.

Biz birkaç saat daha orada oturduk akşam neler olabileceğini düşündük. Didem biraz heycanlandı ben Firdevs hanım gibi. Aptallık etme bihter dedim. Pek dinlemedi ama olsun. Eve geçmek için türlü oyunlar yerine Koray abinin arabasını kullandık.

Evin önüne geldiğimdeyse ilk defa heycanlanmıştım. Bu evde 4. günümdü ama kimse ile doğru düzgün tanışmamıştım. Belki bugün elimize bir fırsat geçecekti.

"Hoşgeldiniz." Sema abla kapıyı gülümseyerek açmıştı, dün akşam o da yek yemem için çok uğraşmıştı. Ay ben Sema ablayı görünce bir acıktım. "Hoşbulduk Sema abla, ne yemek var?" Maviş gözlerimi pörtleterek konuşmuştum bu onun hassas noktasıydı. "Oy kuzum ne istersen o var." Güldüm tatlı kadındı. "Sende hoşgeldin kuzucum. Deniz geldi ama Demir ve Hale kuzucum daha gelmedi. Siz odana mı gideceksiniz?" Dideme bakıp gülüm. Bu evde o kadar odamdan çıkmıyordum ki kadın haklıydı. "Yok Sema abla ben şu Denizle tanışalım biz!" Sema abla bu halime burukça gülümsedi.

"Selam!" Bu evd eilk defa bu kadar enerjiktim Giraydan bulaştı sanırım. "Selam Ahsen İzem!" Ahuş, vallahi seviyorum bu kızı. "Sana da selam," dedi yanımdaki Dideme. "Selam. Ahuydu değil mi? Ahsen İzem bahsetmişti." Aynı şekilde o da ona gülümsedi. Ilgaz bey buzdolabı gibiydi. Hemen yanında magazinin göz bebeği duruyordu. Didem sanırım aşık olmakta haklıydı.

"Merhaba Ahsen İzem," dedi. Deniz bu evde düzgünce iletişime geçtiğim ikinci insan mıydı ne? "Merhaba Deniz." Gülümsediğinde yanımdaki Didemi hem Ahuya hem de ona tanıtmak adına kafamla gösterdim. "Didem, liseden arkadaşım. Bu gece bizde kalacak." Denizin bakışları Dideme kaydığında en azından arkadaşımı mutlu etmenin sevinci vardı üzerimde.

"Memnun oldunuz oldu bitti, ben açım Ahu İzel! Ne yiyeceğiz biz?" Bu evin bazı yemek saatleri vardı bunu fark etmiştim."Annemi dinlemedin değil mi sen?" Kızgın sesi gülmeme sebep oldu aynı anda başımı da iki yana sallamıştım. "Bende açım Demir abimin geleceği yok Ahu İzel." Ahu bize of çekti. Muhtemelen tek isteseydim bana seve seve yardımcı olurdu ama abisine naz yapıyordu. Bende severdim, abime naz yapmayı. Onun nazlısı olmayı... Ben abimi çok özledim.

•Oy veriyorsunuz ama yorum yapmıyorsunuz, görüşlerinizi merak ediyorum.

•Ahu İzel?

•Ahsen İzem?

•Didem?

•Bir aile..

•Aslı Karasoy?

•Dün?

•Deniz Karasoy?

•Ani gelen Caneri özleme perileri?

•Nasılsınız, bölüm nasıldı?