Sabah uyandığımda gözlerimi acı ve kederle açtım.Hala o günü unutamıyorum. Her uyuduğumda o günü rüyamda görüyorum ve ağlayarak uyanıyorum. Ne kadar kendimi toparlamaya çalışsam ,yine aynısı oluyordu.Babamın beni öldürmek istemesini aklımdan çıkaramıyordum .Beni öldürmek için ormana götürüp beni bıçaklamaya kalkmasını ve tam babam beni öldürcekken arkamdan birisinin gelip babamı öldürmesini aklımdan çıkmıyordu.O gün babam kanlar içinde yere yıkıldığında ağlamadım . Çünkü sonunda anlamıştım. Annemide o öldürmüştü . Annemi bu ormanda sekiz yıl önce ölü cesedini bulmuşlardı. O gün kendi babama iğrenerek baktım ve o günü asla unutmayacaktım. O günden sonra beni kurtaran Megan'la beraber yaşamaya başladım. Megan beni bam başka bir diyara götürmüştü . Megan'ın bana anlatığına göre bu diyarı insanlardan saklamışlar. Neden sakladıklarını sorduğumda sadece bana baktı ve derin bir nefes aldı. Megan bana bir sürü şeyler anlattı ama benim tek anladığım şey ise burada değişik varlıkların olduğuydu . Kulağa biraz saçma geliyordu.pek de inanasım yoktu. Megan önümden yürürken onu izlemeye başladım.
Megan kendisinin bir peri olduğunu söyleyince ilk ona inanmadım . Bir kahka attım. Megan arkasını dönüp beni baştan aşağı süzdü "Üstün hep çamur olmuş. Bir elini kaldırıp şıklatmasıyla üstümdeki bütün çamurlar yok oldu . Megan 'na bakıp bunu nasıl yaptın diye soramadım . Megan "Şimdi bana inandın mı ?" dediğinde sadece kafamı sallamakla yetindim . Baya bir yol yürüdükten sonra Megan beni büyük bir sarayın önüne getirdi . Sarayı gördüğüm an en iyi yaptığım şeyi yaptım .Sarayın her bir tarafını incelemeye başladım . Sarayı incelerken Megan yanımda durup bana bakıyordu. Dıştan çok şaşırmış gibi görünüyordum yine belliydi. Megan yine yürümeye başladığında onu takip etmekten başka birşeyim yoktu. Megan sarayın büyük kapısından içeri girdi . Sarayın kapısına bakıp derin bir nefes alıp içeri girdim. Sarayın bahçesi baya büyüktü. Sanki her adımımda doğa bana birşey söylüyordu. Megan bahçenin ortasında durup beklemeye başladı. Megan 'ın yanına yavaş adımlarla ilerlemeye başladım . Megan 'ın beni buraya niye getirdiğini bilmiyordum. Burası çok güzel bir yerdi burada yaşamak isterdim ama ben kendi evime , ait olduğum yere gitmek istiyordum bunu Megan 'na söylemeliyim. Kafamın içindeki düşünceleri bi kenara attım. Megan ' ın yanına geldiğimde kendimi konuşmaya hazırlamıştım ki aniden önümde biri belirince korkudan geri sendelendim .
Şaşkınlıkla önümde duran iri yarı adama baka kaldı mı gören Megan "Bu benim sağ kolum Boris . Bundan sonra seninle o ilgilenecek" dediğinde . Sinirli bir şekilde Megan 'na bakıp "benim korumaya ihtiyacım yok ben kendimi koruya bilirim. Hem zaten burda kalmayı düşünmüyorum.
Megan derin bir iç çekip " yapacak bir şeyim yok üzgünüm " Megan 'na bakarken yüzünde gerçekten üzgün bir ifade vardı. "Ben sizin köleniz değilim beni burda zorla tutamazsınız. Megan yine " Üzgünüm " dedi ve konuşmaya başladı. "Sasha bak burası insan dünyası gibi değil buranın kendisine ait kuralları vardır.bu kuralları hiç kimse çiğneyemez . Bu kurallardan biri de :Her ne olursa olsun bir kişinin hayatını kurtardığın andam itibaren o kişi artık sana aittir ve itaat etmek zorundadır. Megan 'ın dediklerini dinledikçe sinirim daha çok bozuldu. Megan benim adımı nerden biliyordu. Kafamın içinde bir sürü soru vardı.Derin derin nefesler alarak kendimi sakinleştirdim"Bu kurallar beni ilgilendirmiyor. Ben kendi bildiğimi yaparım. Megan yanıma kadar gelip benim bileğimi tutarak kıyafetimi kıvırdı. Megan ' ın kıyafeti kıvırmasıyla hiç orda görmediğim bir dövme belirdi . Bileğimi Megan 'dan kurtarıp geri adım attım" Bana ne yaptın " Megan " Bu bir praytel yani senin birisine ait olduğunu gösterir " İçimdeki ses o dövmeyi oradan kazı dedi . Megan kırık bir sesle "Sana burada zorla kaldırdığımı biliyorum ama elimden birşey gelmiyor ama inan bana burası senin için daha iyi bir yer. Buraya bir şans vermelisin o şansı verdiğinde zaten bütün kapılar sana açılır .Megan 'ın bu konuşması bana iyi gelmişti. Doğruları söylüyordu. Benim insan diyarında hayatım iyi değildi. Bütün kapıları suratıma kapatmışlardı. Herkez beni dışlıyordu ama burası beni hiç dışlamadan arasına alıyordu. Bütün kapıları açıyordu .içimdeki ses bence buraya bir şans vermelisin diyordu. Bende içimdeki sesi dinlemeye karar verdim."burada hayatım nasıl olacak ?"dediğimde Megan 'ın suratındaki üzüntü ortadan kayboldu ve yerini mutlu bir hal aldı. Megan "Burada benim yanımda bir köle gibi kalmayacaksın .Burada benim yanımda bir leydi gibi kalacaksın . Kendimi tutamayarak "Leydi mi ?" dedim.Megan tatlı bir sırıtmayla Boris 'se döndü "Sashayı odasına götürür müsün. Bügun onun için baya zor bir gündü , dinlenmeye ihtiyacı var. Megan tekrar arkasına döndü ve üzgün bir sesle "Baban için çok üzgünüm-" cümlesini tamamlamadan onu durdurdum ." O benim babam değil. O annemi ve beni öldürmek isteyen bir canavar dedim .kendimi ne kadar sıkarsam sıkayım başaramadım . Gözlerimden yaşlar dökülüp akarken Megan bana sımsıkı sarıldı. "Bu saatten sonra ben varım .sana zarar vermeye çalışan herkezden koruyacağım seni dedi . Megan 'la uzun sarılmamız sona erdiğinde kendimi çok daha iyi hissediyordum . İçimdeki ses burayı çok seveceğimi söylüyordu. Megan bir adım geri gitti." Üzüldüğünde yada korktuğunda ne zaman istersen benim yanıma gelebilirsin ". Megana bakıp tatlı bir gülümseme verdim. Bizi izleyen Boris 'in yanına gidip " beni odama götürür müsün dedim. Boris yavaş adımlarla önden ilerledi . Megan bahçenin ortasında durmuş bizi izliyordu .son bir defa da Megan 'na bakıp sarayın kapısından içeri girdim.
