The İtalyan Mafya

/BÖLÜM 9/

Martin:Buon appetito
(Afiyet olsun)

Elindeki pamuk şekeri alarak gülümsedim

Martin:Sono martin
(ben martin)

Gülümseyerek kafamı salladım ve onunla birlikte yürümeye başladık

Martin:sesin doğuştan mı yok?

Kafamı hayır anlamında salladım

Birlikte yürümeye devam ederken martin tekrar konuştu, kanım kaynamıştı bu çocuğa

Martin:evin nerede

Gerçekten evim nerede? Omuz silkitiğimde kaşlarını çattı

Martin:evinin nerde olduğunu bilmiyormusun?

Kafamı salladığımda yanımdan uzaklaşarak bir markete girdi

Ben martinin arkasından bakarken martin elinde defter ve kalemle mağazadan çıkarak yanıma geldi

Martin:al

Elindekileri bana uzattığında pamuk şekeri ona vererek elindekileri aldım

"kayboldum"

Yazdığım kağıdı okuyunca çatık kaşları dahada çatıldı

Martin:babanın ismi ne? Çocukluğumdan beri buralardayım eminim tanırım

Babammı? Babam öldü ama benim..

"babam öldü ve eve dönmek istemiyorum buralarda dolaşacağım"

Yazdığım kağıdı okuyarak kafasını salladı

Martin:başın sağolsun

Gülümseyerek elindeki pamuk şekeri alarak defterle kalemi ona uzattım

Elimdekileri alıp cebine koydu

Martin:çok tatlısın

Güldüğümde gözleri gülüşümde oyalandı

Martin:gülüşün.. Adeta bir büyü gibi adamı büyülüyor

Gülüşüm... Diavolo en çok gülüşümü severdi, acaba yokluğumu fark etmişmiydi?

Yine güldüğümde oda güldü, ben sustum oda sustu

Saatlerce birlikte yürüdük, martinin konuşmasıyla ona döndüm

Martin:ayağım kırılacak

Gülerek Kafamı salladım

Martin:yemek yiyelimmi?

Yine kafamı salladığımda bana bir restoran gösterdi

Martin:orada yiyelimmi? Yemekleri çok güzel

Kafamı sallayarak restorana doğru yürümeye başladık

İçeri girerek bir masaya oturduk, beyaz rengin baskın olduğu bu restoran çiçekleriyle adeta bir harikaydı

Cenetti andıran bu restoranı sevmiştim

Ben restorana hayranlıkla bakarken martin gözünü benden çekmiyordu

Martin iyi birine benziyordu

Garson yanımıza yaklaştığında menüdeki hiç bir yemeği tanımadığımı fark ettim, martin garsona İtalyanca 'onada benim siparişimden getirin' dediğinde gülümsedim

Yemekleri beklemeye başladığımızda yan masadaki adamın bana olan bakışlarını fark ettim

Geldiğimizden beri bana bakan adama gitti bakışlarım

Otuzlu yaşlarının ortalarında gibiydi

Bunu martinde fark etmiş olmalıki bana 'o herif Sanamı bakıyor?' dedi

Kafamı hayır anlamında iki yana salladığımda adam yanıma gelerek kolumu dürttü

Adamın bana dokunmasıyla birlikte martin hızla yerinden kalktı

🪽🕊️

Selamlar selamlar

Napyonuz gençlerrr

Oy vermeyi unutmayalımmm emek veriyoruz burda

Bölüm nasıldııı