Yazması Oyalı / Barış Alper Yılmaz

Şaka Gibisin

İkimiz de birbirimize karşı yeterince kötü bakışlar attığımızda karar kılınca koltuğa attık kendimizi.

"Peşinden gitsene"

Önerim hoşuna gitmemiş olacak ki kaşlarını çattı.

"Bu saatte hayatta dışarı çıkmam"

Erkekler böyle işte. Sıfır fedakarlık.

"Sevmiyor musun?"

"Bunu seninle konuşacak değilim yarın annemden duyma ihtimalim var"

Dediği nedensizce kalbimi kırmıştı. Çocukken ispiyoncunun tekiydim ama en çok onun sırlarını saklardım.

Yanıma oturmuş ve elini omzuma koymuştu.

"Yüzün düştü boncuk"

Elini omzundan çekerek "hayır" dedim. Kalbim kırılmıştı bir kere kolay kolay alamazdı gönlümü.

"Hatırlıyor musun çocukken anneme caminin penceresinin kırdığımı söylemiştin annem beni dövecekken de suçu üstüne almıştın"

Duymamazlıktan gelerek telefonumu elime aldım.

"Trip mi yiyorum lan şuan"

Cevap alamayınca hiçbir şey söylemeden mutfağa gitti.

"Sakın uyumaya gitme çocuk"

Umursamadan telefonda uğraşmaya başladım ama uykum bastırmaya başlamıştı bile.

Gözlerim kapanırken belli belirsiz onu sesini duymuştum.

"Yine kendi dediğini yaptın dinlemedin beni şaka gibisin kızım yarında ne diyecektin diye darlarsın"

...

Tüm salonu saran sucuklu yumurta kokusuyla gözlerini açarak etrafa baktım. Ortalık toplandığına göre Barış bey antrenmana gitmiş ve gelmişti çoktan.

"Barış sabah sabah ne sucuğu gözünü seveyim"

Göremesemde buralarda biryerlerde olduğunu biliyordum.

"Öğlen oldu mal"

"Bana mal deme"

Elinde katlamaya çalıştığı nevresimle salonda belirerek tahmin ettiğim şeyi söyledi.

"Dedirtiyorsun kızım yalansa yalan de"

Umursamadan tekrar yatacağım anda kafama nevresimi atıp ekledi.

"Zaten gece orada yattın içimde kaldı tekrar yatma kalk"

Vicdana geliyor Rize ineği hay maşallah.
Omzumu silkeleyerek tekrar yattım. Uyumak istiyorum.

"Boncukum kalkıcan mı artık"

Yataktan ışık hızında fırlayıp boynuna atladım.

"Yaaa boncuk mu dedin"

Şimdi kendi kendimee barışmıştım. Ben buydum işte.