MERHABA,BEN GELDİM.
BIR HOŞGELDİN ALAYIM.
BU ARADA BU BÖLÜMÜ ELMAS'IN VE BİR KİŞİNİN AĞZINDAN OKUYACAĞIZ. O KİŞİ SÜPRİZ OLSUN.
SON OLARAK YORUM RICA EDİYORUM SİZDEN.
Eeeee HAYDİ O ZAMAN SIKI TUTUNUN, BAŞLIYORUZ.
Şarkı önerisi: İrem Derici= Sevgi Olsun Taştan Olsun.
" Ben Elmas Demirsoy benim olanı arzuluyor ve istiyordum."
Elmastan...
Yine yakıcı bir yaz gününde kendimi evden dışarıya atmış yakın arkadaşım Ezgi'nin beni davet ettiği doğum günü partisinin olduğu alana doğru ilerliyordum.Normal şartlarda bir partiye seve seve giderdim ama Ulaç'la arabadaki tartmışmamızın ardından bende heves kalmamıştı ki.
Ulaç dün beni eve bırakmış ve beni arayıp özür dileme gibi bir zahmette bile bulunmamıştı. Üstelik suç bende bile değilken sergilediği davraniş hiç te hoş değildi. Tamam, ben onun üzerine biraz fazla gitmiş olabilirdim ama doğal olarak benden bir şey saklayıp saklamadığını sormak benim hakkımdı.
Daha fazla bu konuya kafa yormak istemdediğim için kulaklığımı takarak sosyal ağlarda takılmaya başladım. Doğruyu söylemek gerekirse sosyal medyayla oldukça haşırneşirdim. Zamanımın bir çoğunu orada geçirecek kadar olmasa da bir süre vakit ayıracak kadar hayatımda yeri vardı.
Yolda telefonla uğraşarak ilerlerken önümü kesen arabayla başımı telefondan kaldırıp önümü kesen aptala baktım. Kaşlarım arabadaki kişiyi görmemle çatılırken arabadaki şahısı umursamayarak bu sefer de soluma doğru yürümeye başladım ama o tamda ondan beklediğim bir performans sergileyerek yine yolumu kesti.
Gözlerimi gökyüzüne çevirip sabır dilercesine bir kaç küfür içerikli kelime geveledim. Daha sonrasında derin bir nefes alarak varlığını az çok hissettiğim sinirimi yatıştırmaya çalıştım. Ellerim sinirle arabanın kolunu kavradığında pek başarılı olamadığımı farketmiştim. Ellerimin arasındaki kolu kendime doğru çekerek kapıyı açtım. Hemen ardından hafif eğilerek başımı arabanın içerisine soktum.
" Ne istiyorsun Ulaç?" Dedim sabırla.
Daha sonra yaptığı saçmalığın nedenini duymak için gözlerimi gözlerine diktim. Ama o sadece bana bakmayı sürdürüyordu. Boş boş bakışları sinirlerimi zıplatırken artık sabrımın son raddelerinde olduğumu anlayabiliyordum. Bunu farketmiş olacak ki,
" Biraz sakin mi olsan? Sadece biraz konuşmak istiyorum." Diyerek beni sakinleştirmeye çalıştırdı. Bu cevabı beni tatmin etmemiş olacak ki alayla sırıttım.
" Bunun için çok geç kalmadın mı?"
"Elmas biliyorum daha önce yapmam gerekirdi ama şu an yolun ortasında böylece durmana değer mi?"
Gözlerimi yola çevirdiğimde yolun tam ortasında durduğumuzu yeni farkettim. Dediğine hak vererek el
mecbur arabaya bindim.
" Sonunda, ne inat ettin." Dedi arabayı konuşabileceğimiz bir yere sürmeye hazırlanırken.
"Dinliyorum,beş dakikan var." Dedim kollarımı gögsümde birleştirerek. Arabayı konuşabileceğimiz sesiz bir sokağa park ettiğinde bana döndü.
