Smokescreen を

-15- Kilisedeki Çocuk

~Günah çıkarmak

***

"Artık ciddi olsak diyorum?"

Gecenin ilerleyen saatlerinde, masada yalnızca iki kişi vardı. Zira artık, örtülü olan bazı şeylerin konuşulması gerekiyordu.

"Öncelikle..." dedi Taehyung.

"Bana güvenmesi gereken tek kişi siz değilsiniz, kavgayı bırakıp önce bunda anlaşalım."

Ellerini masanın üzerinde birleştirdikten sonra ekledi. "Yani asıl bu kıymetli bilgileri açabilmem için benim de size güvenmem gerekiyor."

Jeon böylece, arkasına yaslandı.

"Sana güvenmemi bekliyorsun ama..."

Gözleri, onun bal köpüğü rengi irislerini bulmuştu.

"Seni bu gece tuhaf bir kadın kılığında ne yediği belirsiz alengirli bir mekanda buldum ve benden o halde kaçtın. Farkında mısın?"

"Ah... O..."

"Sebeplerim vardı."

Kızıl, gözlerini kaçırdı.

"Ne için? Kaçmak için mi? Yoksa kadın-"

"Düşündüğünüz gibi değil."

Hahlayan adam, artık ona karşı biraz daha sakin olmaya karar vermişti.

"Ne düşündüğümü sanıyorsun?"

"Maceracı ucube bir trans olduğumu."

Bu hitap, cinayet büro amirini bir an için duraksattığında, "Susmak, hukuk dilinde kabul etmek demekti sanırım?" dedi Taehyung.

"Aslında bakarsan..."

"Ne istiyorsan o olabilirsin. Çünkü sen, bir konuda haklıydın."

Bu, Esmerin ilgisini çekmişti.

"Seni fazla önyargıladım. Masumiyet karinesini çiğnedim."

Teknik terim, kızılın boş bakışlar atmasına sebep olduğunda, Jeongguk açıklamak istedi.

"Herkes, aksi ispat edilene kadar masumdur. Her neyse, demek istediğim..."

Bunun sıkıcı geleceğini düşündüğü için konuyu değiştirerek, "Sebebin neydi. Seni dinleyeceğim. Ön yargısızca." dedi Jeon.

Sanki savaş bir anlığına geri çekilmiş gibiyken, gergin bir soluk sesi diğerinden çıkmıştı.

"Bazen sadece..."

"Kendimi bile unutmak istiyorum. Bambaşka bir bedende artık Kim Taehyung olmak zorunda olmadığım başka bir bedende uyanmanın hayalini kuruyorum. Çünkü..." bakışlarını ondan kaçırdı. "Ancak öyle özgür olabilirim..."

Dedektifin tek kaşı yaylandığında, "Kendinle alıp veremediğin ne senin?" diye sordu. Ancak tınısı, sertten ziyade gerçekten merak doluydu.

"Benim değil, birilerinin bizden aldığı, ama asla geri vermediği çok şey oldu."

Bu, Jeon'un zihninde daha büyük bir soru yığını uyandırmıştı. Esmer, bir anlığına dalıp giden gözleri ardından boğazını temizledi.

"Öncelikle dedektif..."

"Hayatım boyunca tüm bunlardan bahsedeceğim ilk kişi, siz olacaksınız. O yüzden, sorumluluk almak zorundasınız. Bana artık yüz çeviremez, yarı yolda bırakamazsınız."

"Dinliyorum." dediğinde, sesi güven vericiydi.

"Bunları öğrendikten sonra, artık belki de hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. Ve benim gibi yer gece, kirli kabuslar göreceksiniz. Ve karşısınıza almanız gereken büyük kişiler olacak. Kötü olaylar yaşanacak. Hatta ve hatta..." sesi git de alçaldı.