Araz Emirzahoğlu;
"Hiç subaylık düşündün mü?" Derin bir nefes alıp sakinleşmeye çalıştım. Dilim tutuldu lan ilk defa!
"Çocukluk hayali." Dedi benim cevap veremeyeceğimi anlamış olan Arat. Masanın altından ayağına vurdum sertçe.
"Ah!" Arat'a ölümcül bakışlarımı atıp geri önüme döndüm.
"Doğru mu?" Başımı salladım sadece. Gülümsedi.
"Senden tam savunmacı olur Araz." Olur muydu?
"Sen bu konuda bir eğitilsen varya, aslan gibi olursun." Şu kenardaki hayvan şahsı sırıttı. Ne sırıtıyorsun it?
"Arslan abinde senin gibiydi." Dedi hayvanı göstererek.
"Abi?" Güldü kısıkça.
"En büyük abiniz, başka şehirde görev yapıyordu. O da asker." Kaşlarım havalandı. Adama da sabahtan beri hayvan deyip duruyorum. Kapı çalınca Hülya Hanım masadan kalkıp kapıya ilerledi. Bir zaman sonra içeriye giren sürüyle Arat ile birbirimize baktık.
İçlerinden bir kaç tanıdık vardı, bu eve ilk geldiğimiz gün gördüğümüz adamlardı ama diğerleri?
"Hoş geldiniz abi." Dedi bey baba ayağa kalkarken.
"Hoş bulduk kardeşim." Masada herkes ayağa kalkınca bizde kalktık. Al bir de buradan yak!
≠
"Eee yeğenlerim, alışabildiniz mi?"
"Hee, bayağı alış-" Arat boğazını temizleyerek susturdu beni. Ya sabır!
"Tam alışamadık tabii ama en azından ilk günün etkisi yok üzerimizde."
"Anladım aslanım, alışacaksınız bize. Başka çaresi yok!" tek kaşım havalandı. Başka çaresi yok mu? Gayet de var, yedi ay sonra siktir olup gideceğiz bu evden.
"Araz ve Arat Bey öyle düşünmüyor ama amca." Onur'un dediğiyle ona döndük. Piç.
"Nasıl yani?"
"Onlar gitmeyi düşünüyorlarmış, zorunluluktan burada duruyorlarmış." İlk defa doğru bir şey söyledi lan.
"Doğru mu Araz?" Dedi bey baba ilk defa duyduğum ses tonuyla.
"Doğru." Dedim direkt. Ne diyeyim?
"Siz beni hâlâ anlayamadınız herhalde? Ben kaç gündür ne anlatıyorum bu evde, durmadan alaya alıyorsunuz! Anlayamazsınız tabii!" Sinirle ayağa kalktı bey baba.
"Birazcık kendini bizim yerimize koysana Araz! Diğerleri benim ailemi dağıttı! Ben ailemi geri toplayayım diye ne kadar çaba sarfettim senin haberin var mı?! Daha yeni yeni toplanıyor benim ailem! Birde siz mi dağıtacaksınız ailemi?!"Dedi gür sesiyle. Oturduğum yerden kalkıp karşısına geçtim.
"Peki sen kendini bizim yerimize koydun mu ha?! Doğduğumuz günden beri bir kere yüzümüz gülmedi lan bizim! Almışsınız bizi, koymuşsunuz şu eve alışmamızı bekliyorsunuz! Nasıl alışalım lan?! Nasıl?! Biz aile nedir bilmiyoruz ki, baba nedir, anne nedir, abi kardeş nedir bilmiyoruz ki! Ulan şu çocuk üzülmesin diye ben ne savaşlar verdim sizin haberiniz var mı?! Yine şu çocuk üzülmesin diye uğraşıyorum ama siz üstümüze üstümüze geliyorsunuz!" Dedim Arat'ı göstererek. Çatılı kaşları düzeldi.
"Bende istemez miyim düzgün bir hayatım olsun?! Olmuyor işte! Hiç biriniz güven vermiyorsunuz! Aynı zamanda bu hareketin için de çok sağ ol! Gerçek yüzünü görmüş oldum! Demiştim ben sana!" Gözleri dolu dolu bizi izleyen Arat'a döndüm.
"Kalk lan!" Hızla kalkıp yanıma geldi.
"Bu saatten sonra ne ölüme, ne dirime!" Deyip Arat'ın kolundan tuttum ve merdivenlere yöneldim. Odaya çıkınca Arat'a döndüm.
"Topla eşyalarını!"
"İhtiyar'a mı gidiyoruz?" Başımı salladım sadece.
Herkes aynıydı işte!
Herkesin çürüğü meyve gibi soyulunca çıkıyordu ortaya!
≠
OMEN TONRIMMMM
NELER OLDU YA ÖYLEE HALLA HALLAAA
BU ARADAAA ARAZ ETİKETİNDE 2. SIRADAYMIŞIZ!
💖💖💖🧚🏻♀️🧚🏻♀️🧚🏻♀️🥳🥳🥳🥳
ÇOK MUTLU OLDUM ABİİİİ
AYNI ZAMANDA 300 KİŞİ OKUMUŞ KİTABIMIZII
İKİNCİ GÜNDEN BÖYLE BİR ETKİLEŞİM BEKLEMİYORDUM AÇIKÇASIII
BU ETKİLEŞİMLERİN İLK SAHİPLERİ OLAN KarBeyazBiri00 ve Ranaaan8 e BOLCA ÖPÜCÜKLERİMİ VE TEŞEKKÜRLERİMİ SUNUYORUM!
İYİ Kİ KİTABIMA DENK GELDİNİZ AŞKOLARIMMM💖💖💖💖
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝘈𝘳𝘢𝘻 𝘐̇𝘭𝘦 𝘈𝘳𝘢𝘵 (𝘎𝘦𝘳𝘤̧𝘦𝘬 𝘈𝘪𝘭𝘦𝘮) ✅
Random"Bak Arat... İyisin, hoşsun, şu dünyadaki herkesi alabilecek geniş bir kalbin var ama bu dünya o dünya değil kardeşim. Anlıyor musun? Kimsenin kimseye eyvallahı yok Arat. Ulan boşuna dememişler bu hayatta babana bile güvenmeyeceksin diye!" "Tamam...
