Aşkın Şefkati

8.BÖLÜM Yeni

Ayşe dudaklarını büzüp genç adama masum bir bakış attı .

"Ama abi ne yapayım sıkılıyorum hem baksana güneş ne güzel doğdu "
Pencereye bakıp söylendi.

Aziz'de aynı şekilde pencereye bakıp iç çekti.

"Her doğan güneş kederli bir kader getiriyor aslında "

Bunu fısıltı şeklinde dile getirmişti.içini keder basmıştı yine aslında o keder hiç geçmiyordu ona göre karısı çocuk olabilirdi belki ama onun içinde de daha büyümemiş bir çocuk saklıydı.

Küçük yaştan bu yana hep ağa olacaksın ona uygun davran insanlarla arada mesafe olsun onlar çalışan sen ağasın diye diye onu istedikleri kalıba sokmaya çalışmıştı .

Bir gün sokakta çocuklar salçalı ekmek yiyip oynarken canı çekmiş oda çalışanlara zorlana yaptırmış sokağa çıkıp aralarına karışmıştı belkide hayatta geçirdiği tek mutlu andı .

Ama kısa sürmüş işte her mutluluğu gibi babaannesi onu sokakta gördüğü gibi bütün çocukların içinde yüzüne tokatı indirmiş kolundan tutuğu gibi kilere attırmıştı bununla kalmamış ona salçalı ekmek yapan çalışanı o kadar yalvarışına rağmen kovmuştu.

Geçmiş gözlerinin önünde yeniden canlandı . Her şeye rağmen iyi bir insan kalacaktı onlara inat.

"Abi ne dedin anlamadım."

Aziz kızın sesiyle ona döndü .

"Hım boşver bücür yat dinlen sen "

Ayşe huysuzlaşıp

"Ama abi ne yapayım yat yat uykum yok artık "

"Tamam o zaman yemek yiyelim sonra sana anlatmam gereken birşey var tamam"

Aziz artık kızla konuşup ona herşeyi anlatmalıydı .Ayşe bakışlarını ellerine indirip sessizce

"Abi birşey soracağım sana ama kızma tamam "

Genç adam kıza bakıp yüzünde şefkat barındıran bir ifadeyle başını salladı.

Kız bulutlu göz bebeklerini kaldırıp genç adama dikti .

"Abi.i anam bana vurunca neden vurduğu yerler değilde"

Gözünden bir damla yaş aktı gitti boynundan aşağı o bir damla yaş Aziz'i sanki fırat'ta boğulmuş gibiydi .

Kız elleri kalbinin üstüne getirdi bu sefer göz yaşları sicim sicim akmaya başladı .

"Burası daha çok ağrıyor abi hani yanlışlıkla ateşe dokunursun ya ondan bile daha çok yanıyor "

Aziz diyecek birşey bulamıyordu o an ona doğru gelen tek şeyi yapıp kızı tuttuğu gibi başını göğsüne koydu.

"Keşke bütün dertlerini rabbim bana verse çektiğin bütün acıları ben çeksem"

Ayşe geç adamdan ayrılıp elbisenin kollarıyla göz yaşlarını sildi sonra kesik kesik konuşmaya başladı

"Öyle deme Aziz abi sonra senin canın yanında ben daha çok üzülürüm"

Aziz kızın bu halde bile onun iyiliğini düşünmesi onu çok mutlu etti.

Ellerini uzatıp kızın buruna ufak bir fiske vurdu.

"Hem bir daha ağlama ağlayınca aynı çirkin ördek yavrusuna benziyorsun görsen kendini karşıdan bir daha ağlamazdın"

Ayşe iki kolunu göğsünden bağlayıp başını küskün bir edayla diğer tarafa çevirip omuz silkti .