Γεύση πορτοκάλι

7//Λίγη από την ησυχία

Δεν ήμουν υποστηρίκτρια των ανθρώπων που έλεγαν ότι είχαν την ικανότητα να διαβάζουν το μέλλον.

Αλλά ούτε και αρνήτρια.

Στην πραγματικότητα δεν είχε τύχει ποτέ να κάτσω να αναλύσω το θέμα τόσο ώστε να κατασταλάξω κάπου.

Η συνάντηση μας έφερε τα πάνω κάτω μέσα μου. Από την είχα τους ενδοιασμούς μου και από την άλλη το ότι ήξερε το όνομα μου...Δεν ξέρω τι είναι λογικό και τι όχι.

Αλλά ίσως και να μην χρειάζεται να ξέρω.

Για μια φορά θα αφήσω τον εαυτό μου να πιστέψει. Να πιστέψει πως υπάρχει ελπίδα για το αύριο. Για το δικό μου αύριο, ακόμα και αν αυτό βασίζεται στα λόγια μιας τυχαίας γυναίκας.

Σκούπισα το στόμα μου με την χαρτοπετσέτα πριν την πετάξω στον κάδο λίγο πιο δίπλα μαζί με το άδειο κυπελάκι. Τελικά τέσσερις μπάλες παγωτού είναι καλή παρέα δίπλα στις μπερδεμένες σκέψεις.

Πέρασα το δρόμο για να επιστρέψω προς το δωμάτιο. Ο ήλιος είχε ανέβει πολύ και το σώμα μου διαμαρτύρονταν για τις ώρες που είχα περάσει περπατώντας, ενώ είχε ταυτόχρονα να διαχειριστεί την περίοδο.

Παρατηρώντας τις παρέες στα τραπεζάκια των μαγαζιών το μάτι μου έπιασε την φυσιογνωμία του Μάξιμου. Καθόταν σε ένα τραπεζάκι μαζί εναν άλλον άντρα που ήταν ντυμένος με κοστούμι. Μέσα στον Αύγουστο; Τολμηρή κίνηση!

Μη θέλοντας να φανώ αδιάκριτη τράβηξα το βλέμμα μου και συνέχισα την πορεία μου.

Θα ήταν ψέματα αν έλεγα ένα κομμάτι μου δεν έβρισκε ελκυστικό τον Μάξιμο. Τα λόγια της Ηλέκτρας ήρθαν στο μυαλό μου κάνοντας με να γελάσω μόνη μου. Όχι, δεν υπήρχε περίπτωση να φτάσω σε αυτό το σημείο. Δεν ήμουν αρκετά τολμηρή.

Αλλά ναι, μου αρέσει. Όπως σου αρέσει ένας άνθρωπος που βλέπεις καθημερινά αλλά από μακριά.

Μια κόρνα με έκανε να πεταχτώ και να γυρίσω προς την μεριά του δρόμου. Για λίγο κόλλησα αντικρίζοντας ένα μαύρο τζιπ να μειώνει ταχύτητα καθώς με πλησίαζε. Μα βλέποντας το παράθυρο να κατεβαίνει και το Μάξιμο να με κοιτάζει πίσω από τα μαύρα γυαλιά ηλίου του, χαλάρωσα.

Χίλια χρόνια θα ζήσει.

"Στου κύριου Θωμά πας;"

"Ναι"

"Μπες" είπε μόνο και τεντώθηκε ανοίγοντας την πόρτα του συνοδηγού από μέσα.

Μια ελαφριά μυρωδιά με κατέκλυσε αναμεμειγμένη με την κολόνια του.