It Wasn't A Pag-ibig

Kabanata 14

Kabanata 14: Familiarity

"Mommy? Can we go buy some food? I'm hungry" sabay himas ni Harold sa tiyan, at tumingin pa siya sa akin na parang nagmamaka-awa. Natatawa ko namang kinurot ang pisngi niya, eksakto lang para hindi siya masaktan. Napaka-cute talaga ng anak ko, mana sa akin.

"Of course, baby." I smiled at her. Pagkababa namin galing sa eroplano kanina, pagkain agad ang bukang bibig niya. Paano, hindi naman kasi kumain sa eroplano si Harmony, halos lahat ng pagkain na inalok sa kanya sa eroplano tinanggihan niya.

Mabuti na lang at kahit papano, nakapag-handa na agad ng masasakyan papunta sa isang hotel na tutuluyan namin. Pagkatapos sigurong makapagpahinga ang mga bata at kasama na ako, saka siguro kami uuwi sa Pangasinan.

Hahayaan ko muna ang mga bata na makapag-liwaliw rito sa Manila. Dahil kung uuwi kami agad na probinsya baka hindi ko na sila palabasin mo na, natatakot akong baka bigla silang mawala, mahirap na.

"Sasama ka ba sa amin?" tanong ko sa kasama kong tulala lang. Nagsalubong ang kilay ko nang makita ko itong madilim na nakatingin sa cellphone niya. Mukha itong sasabog sa galit at nagtitimpi.

"For now, babalik din ako agad. May kailangan akong asikasuhin pala." nagpanggap akong walang alam, kahit kitang-kita naman sa mata niya ang galit. Bukod pa roon, kaninag pagkababa namin sa eroplano, saka ko lang naman kasi naopen ang phone ko. I saw the photos post by Ira. Mukhang nasa bakasyon ito.

The point of his anger right now, kahit hindi niya pinakita...all the photos uploaded, it was all sexy photos. The first picture was taken inside her suite, mukhang nakahanap pa ito ng mapagdidiskitahan at ang glass wall iyon, she was naked and the only thing that cover her damn breast and pussy was her hand. Kaya naman pala halos lumabas na ang mga ugat nito sa kamay dahil sobrang higpit ng kapit niya roon.

"Oh, fvck!" narinig ko pa siyang magmura. Nagpanggap akong walang alam hanggang sa nakaisip ako ng isang magandang plano.

"I saw Ira." nakuha ko agad ang atensyon niya.

"I mean I saw the photos she uploaded." Sabi ko dito, habang marahan na nilalaro ang kamay ni Harmony. Siya lang kasi ang malapit sa akin. Habang si Reiv naman ay nasa harapan. Hindi siya tumabi sa akin. Mabuti na lang at malinaw ko siyang nakikita dito sa pwesto ko. Aasarin ko sana siya ulit ng matalim na siyang nakatingin sa akin. Gone with my gentle best friend. 

"You're not helping Tamara." hindi ko mapigilang hindi ngumisi at matuwa sa sutwasyon niya. Ayan ang napapala ng mataas na pride. Hindi mo din pala kaya. 

"Hindi naman kita tinutulungan ah?" sagot ko rito, na mas lalong nagpasama ng timpla niya. And then I hear my son whisper.

"I saw Uncle Reiv scrolling the photos of Tita Ganda, Mommy." hindi ko na napigilan at tuwang-tuwa ako sa pagmumukha ni Reiv ng makita ko itong mamula sa kahihiyan. 

"You saw? Where, baby?" I ask my son. Obviously finding the situation interesting. I keep teasing Reiv through my giggle and wide grin. 

"In his personal instagram account po." sa sobrang tuwa ko ay halos mapunit na ang labi ko sa ngiti. Gusto kong asarin ng asarin si Reiv mismo, at kung nakikita lang niya ang pagmumukha niya ngayon, mukhang pati siya matatawa din. 

Noong  nakaraang araw lang atat na atat itong makipaghiwalay.  Mukhang nagbago ang ihip ng hangin. Hindi naman siguro ganoon lang ang dahilan kung bakit gusto niyang makipaghiwalay rito. Hindi ko lang alam ang mismong point ng dalawa. Baka, arranged marriage din?

"Don't be shy Reiv. Nagkaroon ka lang naman ng instant CCTV. Isang matibay na ebedinsya para hindi na itago ang nararamdaman mo sa pinsan ko." sabi ko dito, tunog sigurado.

"We will talk about it later, Tamara." oo nga naman. Nasa sasakyan kami at kasama pa namin ang dalawang bata. Mas mabilis pa sa kisapmata akong tumango sa kanyang sinabi. Mas maayos siguro kong maririnig ko ang dahilan niya, at kung bakit. 

Binaling ko na lang ang tingin ko sa mga tanawin na madadaanan namin. Madami ngang nagbago rito. Mas rumami ang mga gusali, pero ang itsura malayo na sa kung paano ako umalis limang taon na ang nakakalipas. 

_______

Ilang oras din ang lumipas bago kami nakarating sa hotel na tutuluyan mo na namin. H&H ang pangalan ng Hotel. Hindi narin ako nag-abala pang hanapin kong sino ang may-ari o sino ang may hawak ng Hotel na ito, basta na lang namin binook, dala ng kulang na sa oras at ilang oras lang din namin magagamit. 

Maaga pa naman dito, maya-maya siguro pagkatapos makapaghinga ng mga bata na ngayon ay tulog nanaman baka pwedeng sumaglit na mamasyal sa labas bago byabyahe ulit. Ngunit bago ang bagay na iyon, kakausapin ko muna si Reiv. Sa lahat ng nangyari noong nakaraang gabi, ngayon niya lang sasabihin sa akin ang mga bagay na maging ako hindi ko man lang nagawang mapansin. 

I take all the courage bago ko ito pinuntahan sa veranda ng kwartong ito. Kagaya kanina matalim parin ang tingin niya sa cellphone na hawak niya. 

"Alam mong kaibigan mo ako, Reiv." sabi ko ng tuluyan na akong lumapit rito. Tumingin siya sa akin ng may pagtataka. 

"You know that I like you, Tamara." seryoso siya ng sabihin niya sa akin iyon. Napakurap na lang ako. Tumawa ako ng pagak, para maitago ang pagkabigla. 

"At alam mo ding hindi - " 

"I know" mabilis niyang sagot sa sasabihin ko. Napahinga ako ng maluwag ng malaman kong alam niya at mukhang wala na siyang balak ipilit ang nararamdaman niyang iyon. Alam ko namang may ganoon siyang pagtingin sa akin, ngunit hindi ko na pinansin. Masyado akong busy sa trabaho at sa mga anak ko. 

"Kung alam mo, bakit hindi mo na lang ayusin ang relasyon niyo ni Ira? Build your own family with her?" suhestiyon ko dito, pilit winawala ang usapan tungkol sa amin, at mapunta ang usapan tungkol sa mismong problema.

"Hindi ko alam sa nararamdaman ko. Hindi ko siya gustong makita o kahit ang hawakan niya ako ay hindi ko kaya. Ang tumira pa kaya kasama siya sa tingin mo kakayanin ko?" anong sasabihin ko sa kanya? pero...

"I've been with this situation before, Reiv but I'm not standing in your shoes that time, I'm like Ira before. Ayaw sa akin ng taong mahal ko, hindi niya ako gustong makita, makasama o kahit ang mahawakan. Nandidiri siya palaging nakatingin sa akin. Pero, iba ka sa taong iyon Reiv, nakikita ko sa mga mata mong may iba. Hihintayin mo pa ba siyang mawala siya sayo ng tuluyan bago ka magigising sa katotohanan?" kaya pala familiar siya. Nasa parte nga pala ng buhay kong naging ganito rin, pero iba ang sitwasyon nila. Malayong sa malayo sa nangyari sa akin. 

"I can't like her. No, I shouldn't be fall for her. Magiging malungkot lang ako sa piling niya, hindi ako sasaya kung siya ang pipiliin ko." ngumiti ako ng mapait sa sinabi niya. Hindi ko maipaliwanag kung makakaramdam ba ako ng kalungkutan o dissapointed dahil hindi iyon ang bagay na inaasahan ko. 

Ano na lang mararamdaman ng pinsan ko kung siya mismo ang makakarinig nito?  

Hindi na ako nagsalita at tumalikod na lang para bumalik sa kwarto ng mga anak ko, pero bago pa man ako nakalapit sa kamang tinutulugan nila, nakita kong umiilaw ang cellphone ko. Kinuha ko iyon saka tinignan kong ano.

1 message 

from: unknown

Do you think I'm happy seeing you...with that fvcker? You better stay away with him. Obey me, or you won't escaping from me again. 

The message sent chills all over my body. Isang tao lang naman kilala kong ganito. 

To be Continue...