ကျောင်းမြတ်ခင်းစိမ်းလေးရဲ့ရည်းစားဟောင်းအဖြစ်သို့...(ကျင်းစစ်)

" လူအိုကြီးဟယ့် ငါအမြင်မှားတာလား အဲ့ဒီလူက အစ်ကိုစစ်လား"

ဟယ့်ကျိုးသည် သူ့လည်ပင်းကို ဆန့်လိုက်ကာ သူ့ပါးစပ်သည် အကျယ်ကြီး ဟသွားပြီး စကားပင် ချောချောမွေ့မွေ့ မပြောနိုင်တော့ပေ။

" ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ်"

ကျန့်ချွယ်ခမျာ မယုံကြည်နိုင်သေးပေ။

" အစ်ကိုစစ်က အရမ်းကို ရက်စက်တဲ့လူ ဖြစ်နေတာပဲ"

ဖန်ချန်းချန်းသည် သူ၏ မျက်နှာကို သုတ်လိုက်ကာ မျက်လုံးများသည် ရှုပ်ထွေးနေလေသည်။

" နောက်ဆုံးတော့ သူက အစ်ကိုကျောင်း သဘောကျတဲ့ လူပဲလေ"

"မဟုတ်သေးပါဘူး..."

ဟယ့်ကျိုးသည် စိတ်လျော့လိုက်ကာ သူ့နှလုံးသားထဲမှ အံ့အားသင့်မှုများကို ထိန်းချုပ်လိုက်ပြီး ပြောလိုက်သည်။

" အဲ့ဒါက သူ့ကို ရိုက်တဲ့ အားကစားသမားကျောင်းသားမလား"

ကျန့်ချွယ်သည် ပြန်လည်၍ သတိမဝင်သေးဘဲ သူသည် စက်ရုပ်သကဲ့သို့ ပြောလိုက်၏။

" ဟုတ်တယ်နဲ့တူတယ်..."

"ဟေး" ဟယ့်ကျိုးသည် သက်ပြင်းချလိုက်လေသည်။

သူတို့သာ ဆက်၍ တိုက်ခိုက်နေလျှင် တစ်ခုခု ဖြစ်တော့မည်ကို စိုးရိမ်ကာ ထိုနေရာသို့ လျှောက်သွားပြီး ပြောလိုက်သည်။

"မင်းတို့ စုံတွဲတွေကတော့ ...အာ..."

သူကိုယ်တိုင်၏ပါးစပ်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းရိုက်ကာ ပြောလိုက်သည်။

" ထပ်ပြီးရန်မဖြစ်နဲ့တော့ ပြီးသွားပြီလေ"

ကျင်းစစ်က ရန်ဖြစ်ရသည်ကို ကြိုက်သူမဟုတ်သောကြောင့် ဟယ့်ကျိုး၏ စကားများကို ကြားလိုက်ရသောအခါ သူ၏လက်မောင်းထဲတွင် ဘတ်စကတ်ဘောကို ကိုင်ကာ အနောက်သို့ ဆုတ်သွားလိုက်သည်။

သူနှင့် ခြားနားစွာ ယင်းကျောင်းသည် မျက်မှောင်ကြုံ့ကာ ဟယ့်ကျိုးကို လျစ်လျူရှုလိုက်ပြီး ထိုနေရာသို့ ထပ်သွားပြန်သည်။