"Ya abi bırak beni!"dedim geri çekilmeye çalışarak.

Abim sözlerimi dinlemeden beni sandalye'ye oturtmuştu. Ardından da kendisi karşımda ki sandalye'ye oturmuştu.

"Miraç"dedim ona dönerek.

"Efendim sevgilim"dedi miraç bana bakarak.

Abim'in yediği yemek boğazında kalmış öksürüyordu. Endişe ile ona önümde ki suyu uzattım.

Elimde ki bardağı alıp kafasına dikti hemen. Öksürüğü bittiğinde derin bir nefes alıp arkama yaslandım.

"Miraç gel otur"dedim yanımda ki sandalye'yi gösterterek.

Miraç gelip yanımda ki sandalye'yi çekip, oturmuştu. Masa'nın altında ki dizlerimin üzerinde duran elimi alıp avcuna hapsetti.

Elimi kendi dizininin üzerine koymuş baş parmağı ile elimin üzerini okşuyordu.

Açıkçası bu yaptığı hareket beni göklere çıkartıyordu ne yalan söyleyeyim.

Miraç'ın tabağıma yemek koyması ile kafamı kaldırıp yüzüne baktım. O ise sanki çok ciddi bir iş yaparmış gibi tabağıma yemek koyuyordu.

Bende aynı şekilde onun tabağına yemek koyup, geriye çekildim.

"Öğh! Kusucam bu ne böyle vıcık, vıcık" dedi abim yalandan öğürerek.

"Beğenmiyorsan gidebilirsin alaz!"dedi miraç göz devirerek.

"Sen git nazar boncuğu çok istiyorsan"dedi abim alay ile.

"Üf! Yeter yemeğinizi yiyin ve kalkın"dedim dayanamıyarak.

İkiside sesizce tekrar önlerine dönmüş yemeklerine devam etmişlerdi.

(....)

Arabadan inip sinirle odama çıktım. Abim yapmıştı yine yapacağını.

Zorla eve getirmişti. Miraç ise orda kalmıştı.

Flashback

Yemekleri yemiş şimdi ise birbirimize bakıyorduk.

"Hadi kalkın gidelim"dedi sesizliği bozan alaz abim.

"Sen git biz buradayız"dedim göz devirerek.

"Ben nereye sen oraya canım kardeşim" dedi abim yapmacık gülümseme ile.

"Allah Allah! gelmiyorum"dedim omuz silkerek.

"Bir siktir git alaz!"dedi miraç sinirle.

Masanın altında ki elini okşadım sakinleşmesi için. Sinirli olduğu her halinden belli oluyordu.

"Sanane lan nazar boncuğu"dedi alaz abim kışkırtıcı bir gülümseme ile.

"Lan!" Dedi miraç ayağa kalkarak.

Şiddetli bir şekilde kalktığı için sandalyesi de düşmüştü.

"Ben senin sevgilinin abisiyim şerefsiz"dedi alaz abim sandalyesine daha da yayılarak.

"Yeter ya!"dedim olaya el atarak.

"Bence de" dedi alaz abim ayağa kalkarak.

Onun napıcağını merakla izlerken o masa'nın etrafında dolanıp benim yanıma geldi.

Sandalye mi çekip beni ayağa kaldırdı ellerini bacaklarıma geçirip beni sırtına aldı.

Ânın etkisiyle ağzımdan bir çığlık kaçmıştı. Ama abim bunu umursamadan ilerlemeye başladı.

AŞİRET AİLEM'Arel'जहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें