A LITTLE LOVE SONG {Complete}

အခန်း 14

‌နင်အာ က ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး "ယန်ချိန် ကို ဘယ်တော့ပြန်လာမှာလဲ" လို့ စာမရိုက်ခင် အချိန်အတော်ကြာအောင် ကြည့်နေပြီးမှ ထိုစာကြောင်းကို ပြန်ဖျက်လိုက်၏။

ထို့နောက်သူ့လက်ကိုင်ဖုန်းကို ပိတ်လိုက်ပြီး ကုတင်ဘေးမှာ ထားလိုက်သည်- သူဖာသာလာချင်တဲ့အချိန်မှလာ ငါနဲ့မဆိုင်ဘုး

ဖုန်းကိုပိတ်လိုက်သည်နှင့် တပြိုင်နက် အသံမြည်လာသည်။ ‌နင်အာ က ရှောင်ပေါ်ဟန် လို့ထင်ပြီး လန့်သွားပြီး ကြည့်ဖို့ သူ့ဖုန်းကို ဖွင့်လိုက်၏။

[ ‌နင်အာ: ကောင်းပြီ၊ ငါမမေ့ဘူး။ မနက်ဖြန် ပန်းချီပြပွဲကို သွားမှာ။ စိတ်မပူပါနဲ့။ ]

[ကျန်းချန်: ချစ်ညီလေး၊ မင်း အဲဒါကို မမေ့သင့်ဘူး။ ]

[ ‌နင်အာ: ငါမှတ်မိတယ်။ ]

[ကျန်းချန်: ငါ ဘာဝတ်သင့်တယ်လို့ မင်းထင်လဲ။ ‌လျိုရှောင်မိန် က အားကစားအကျီအမျိုးအစား ကို ကြိုက်တာလား အံဝင်ခွင်ကျ ဖြစ်တဲ့အကျီအမျိုးအစားကို ကြိုက်တာလား ပြီးတော့ ငါဆံပင်ညှပ်ခဲ့လိုက်ရင် ရောကောင်းမလား 】

‌နင်အာ သည် ရှောင်ပေါ်ဟန် က သူ့ကိုစိတ်အနှောက်အယှက်ပေးနေဆဲဖြစ်သော်လည်း ယခုအခါလည်း ကျန်းချန် က ရုတ်တရက် စိတ်နှောက်ယှက်ပေးလာသည်။ သူ ကူကယ်ရာမဲ့ တွေးနေသည်

*မင်း တောင်မသိတာကို၊ ငါက ဘယ်လိုလုပ် သိနိုင်မလဲ။*

ခဏလောက်စဉ်းစားပြီးနောက် ‌နင်အာ က ဒီလိုပြန်ဖြေလိုက်၏- [သူက ဘတ်စကတ်ဘောကစားတဲ့ သူကို ကြိုက်နေတာဆိုတော့ အားကစားအကျီအမျိုးအစားကို သဘောကျလောက်တယ် ]

ရှောင်ပေါ်ဟန် လိုပေါ့။

ကျန်းချန် ဝမ်းသာသွားသည်- [အဲဒါ ငါပဲမဟုတ်လား! 】

‌နင်အာ : "... "

Minato က အရှက်မရှိဘူး!

ပြဿနာများ ပြီးဆုံးသွားလိမ့်မည်။ ရှောင်ပေါ်ဟန် သည် ရှစ်နှစ်ကြာ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ပြီး ‌နင်အာသည်လည်း ကောင်းမွန်စွာ နေထိုင်ခဲ့သည်။ ယခုအခါတွင်လည်း ရှောင်ပေါ်ဟန် သည် တစ်ဖန်ပြန်သွားပြီဖြစ်၍ သူ့ဘဝသည် မည်သို့မျှ ပြောင်း လဲမည်မဟုတ်ပေ။