Glimpse of Heiress

Chapter 6

I've been staring at the doorknob for 5 minutes now. I don't even know why I am here and what got on my mind to pay a visit to this old woman I hate.

Nasa hospital ako ngayon. Mahigpit ang seguridad sa entrance dahil sa nagkalat na mga bodyguard ni Ruby. Kung kayat kailangan ko pang gumawa ng paraan para makalusot dito. Pero pagdating dito sa hallway ay wala man lang nagbabantay sa pinto, and it's odd.

Sa labas lang ang security nila, pero pagdating dito ay mabilis mo lang mapapasok ang silid. I clench my fist. How could they be so stupid? Sino ba ang binabantayan nila sa labas at halos lahat ata sila ay nandoon, at wala man lang isa na tao ang nagbabantay rito.

They all know how dangerous it would be if they put their guard down. Marami ang nagbabanta sa mga tulad ni Ruby. Her head is worth every entrepreneur's happiness if they beheaded her.

Just because they think they can secure the entrance, doesn't mean they have to be complacent. Kung ako nga nalusutan sila, how much more ang mga assassin na kaaway ni Ruby? Mga bobo.

Marahan kong pinihit ang pinto. It's locked. I pull the two bob pins out of my pocket and insert them inside, making sure I'll be smooth and quick.

Marahan ko ulit na pinihit ang pinto at sinarado nang mahina nang makapasok na ko. I locked the door and put the chair on it. Just to make sure no one will interrupt us.

Naglakad ako papalapit sa nakahilatang matanda. She has aged a lot, but I admit she's still pretty. Marami ang nagsabi na nakuha ni mama ang kagandahan niya kay Ruby at naipasa ito sa akin. I guess they are right.

Nilapag ko sa lamesa ang dala kong bulaklak. It is a hydrangea flower; a pollen-free flower, since she's allergic to pollen. I bought it when I was walking in the market early this morning.

"Tsk. Look at you," I whispered.

Lumapit ako sa kaniya. I pull out the clean towel and basin, and add warm water. Marahan kong pinunasan ang mukha ni Ruby, habang mahimbing pa rin itong natutulog.

"You should fire your bodyguards. Mga wala silang silbi." I continued.

Nagpatuloy ako sa pagpunas sa kaniya hanggang sa natapos ako. Itinabi ko na muna ang mga ito at umupo sa bakanting upuan sa gilid ng kama niya.

Hindi ko alam kung ilang oras akong nakatitig sa kaniyang hanggang sa nakaramdam ako ng pagod. I haven't slept well. Isang oras lamang ang tulog ko dahil sa mga gamot na iniinom ko't bunga na rin ng pag-alala ko sa kaniya.

Maybe I should rest for a while.

Hindi ko alam kung ilang minuto akong nakadukdok sa gilid ng kama ni Ruby. I just want to take a rest.

Mabigat pa rin ang talukap ko nang magising ako sa pagbukas ng pinto. Kasabay nito ang mga paang nagmamadaling makapasok.

I immediately pulled the knife that I had hid in my pants and threw it away. Mabuti na lang at walang natamaan sa mga bodyguard ni Ruby. The knife was perfectly inserted into the doorframe.

Mabilis ko na tiningna si Ruby. Gising na rin siya at halos lumuwa ang kaniyang mga mata nang makita ang galaw ko na 'yon.

"You should know how to knock on the door. Stupid." I yawn and  stretch my arms.

"Where are you going?" Agad na tanong ni Ruby nang makita niyang tumayo ako't tumalikod sa kaniya.

"Uuwi na 'ko. Maayos naman na ang lagay mo," I told her.