Saklı Bahçe

AİLE

Yeni bölümden herkese selam.

Keyifli okumalar.

AZAT İZOL

Huzurlu bir şekilde derin nefes aldım. Bu son zamanlarda yaşadıklarımız hiç kolay şeyler değildi. Hele de bu son birkaç haftadır. Azrayi kanlar içinde görmek, ona bir şey olacak korkusu beni mahvetmisti. Aynı şekilde herkesi. Hepimiz çok yorulmus ve yıpranmıştık. Ama şuan çok şükür ki Azra iyi ve güvende idi. Allah bir daha bize o günleri yaşatmasın. Düşmanıma bile yaşatmasın.

Göğüsümde uzanmış elindeki çiçeklere bakan Berfine baktım. Bu an bana tüm yorgunluklarımı unutturuyordu. Berfin benim ilacım gibiydi. Tüm yaralarımı iyileştiren kalbime huzur veren tüm yorgunluğumu alan ilacım. "Azat" dedi altan altan bana bakarak. "Söyle gülüm" dedikten sonra saçlarının arasına öpücük bıraktım.

"Neden sürekli bana kardelen alıyorsun. Canlı bulamazsan bile yapay olanını getiriyorsun ama ille de kardelen getiriyorsun" dedi meraklı bir şekilde sorarak. Bu meraklı tatlı hali karşısında gülmemek elde değildi. Küçük bir kız çocuğu heyecanı vardı. Benim küçük kız çocuğum. "Çünkü" dedim ve durdum biraz daha merak etmesini sağlayarak.

"Kardelenin bir diğer adı da Berfin çiçeğidir" dediğim an olduğu yerden kalkıp bağdaş kurarak oturdu ve meraklı bakışlarını üzerime dikti. "Ve şöyle bir hikayesi vardır.
Bütün dünyada güneşe aşık tek bir canlı vardır, o da Berfindir.Güneşe aşıktır ama güneşi hiç görmemiştir. Çünkü bilirki güneşi gördüğü an canından olacaktır. Ama bu aşk içinde öyle büyür öyle büyür ki artık dayanılmaz bir hal alır.Ve Berfin güneşi görmenin aşkıyla tutuşurken karın üstüne çıkmaya karar verir. Tam o beyaz karın içinden kafasını çıkardığı an güneşi görür ve canından olur..

Berfin kadar hiç birşey cesur değildir. Eğer günün birinde aşık olursan,birini çok seversen Berfin gibi cesaretli ol. Eğer Berfin kadar cesaretin yoksa Sakın Aşık olma derler. Benim Berfinim de çok cesur biri.

Ben yağan ve güneş çıktığı için erimekte olan bir kardım. Sende ölmeyi göze alarak güneş için açan ama hiç haberin olmayan bu karın umudusun Berfinim. Sen buz gibi soğuk kalbimin ortasında açıp bana hayata karşı umutlu olmayı ve cesareti öğreten Berfin çiçeğimisin" dedim.

Ben sustuğum an Berfin anında bana sarıldı. "Ya Azat ben seni çok seviyorum" sarılmasina karşılık verirken tekrardan saçlarının arasından öptüm. "Bende seni çok seviyorum gülüm" dedim. Geri çekilirken gözlerinin dolmuş olduğunu gördüm. Eğilip sırasıyla iki gözünü de öptüm. "İyiki benim kocam hayatımın anlamısın" dedi bir kez daha bana sarılarak. "Iyiki benim karım hayatımın ışığısın" diye karşılık verdim bende.

Berfin tekrardan başını göğsüme koyarak uzandı. Onu böyle mutlu görmek beni de çok mutlu ediyor ve içimi huzur dolduruyordu. Kapı çalma sesi ile Berfin tam olduğu yerden doğruluyordu ki onu durdurdum. Sanırım ben gelen kişinin kim olduğunu biliyordum. "Anne baba gele bilir miyim?" Diye soran Arının sesi tahminimi dogruluyordu.

"Gel baş belam" diyince Berfin omzuma vurdu. Arın odaya gelip arkasından kapıyı kapattı. "Ne olduğu oğlum" diye sordu Berfin endişeli bir sesle. "Sizinle uyuya bilir miyim?" Diye sorunca Berfin dönüp bana baktı çünkü genellikle ben izin vermezdim. "Gel bakalım" derken Berfinle arama mesafe koydum. Arın koşarak gelip aramızdaki yerini aldı. İkisine de bakıp bir kez daha şükrettim. Berfin benim hayatimin içinde açmış bir çiçek Arın ise bizim meyvemizdi. Azat İzolun her an şükrettiği küçük ailesi.

BERZAN İZOL

Sude yine bu gece de bana sırtını dönerek uzandı yatağa. Onu çok iyi anlıyor üstüne gitmek istemiyordum ama böyle yaparak ikimizi de cezalandırıyordu. Bizim birbirimizden uzak durmaya değil bizim birbirimize ihtiyacımız vardı. En@ azından benim ona ihtiyacım vardı. Ve anlaya biliyordum onun da bana ihtiyacı olduğunu. Üzerine gitmek istemiyordum ama bu durum da beni mahvediyordu.