Chapter 5

22K 358 9
                                    


Halos hindi ako makahinga sa eksenang nasasaksihan ko ngayon. Si Eron ay nakahiga sa sahig habang naliligo sa sariling dugo, Si Emerson ay nakatayo sa harap nya,may hawak itong baril at nakatutok sa halos wala nang buhay na si Eron.

Napapitlag ako ng walang-awa nyang pagbabarilin ang katawan ni Eron.

"Huwag!" halos isigaw ko na ang salitang yan ngunit para syang walang naririnig.

Gusto kong tumayo at harangin ang mga balang tumatama sa katawan nya pero kahit galawin ang aking mga kamay ay hindi ko magawa,.

"Eron!" napahagulgol ako ng sa ulo nya ito patamaan

"Emerson!Emerson! Tama na! Please maawa ka...na!"

Napasinghap ako ng sa akin sya bumaling ng tingin. Madilim ang kanyang aura at pula ang kanyang mata. At nakakasiguro akong hindi sya si Emerson. napatingin ako sa nakahandusay na katawan at halos mawalan ako ng malay nang makitang napalitan na ng katawan ni Emerson ang katawang naliligo sa dugo na kanina'y katawan ni Eron.

Dumako ang tingin ko sa taong matiim na nakatingin sa akin.

"E-Eron.anong—"

nabitin sa hangin ang aking sasabihin ng tinutukan nya ako ng baril.

"Buhay o patay! Sa akin parin ang bagsak mo dahil akin.ka.lang!"

aniya bago paputukin ang baril sa direksyon ko.

"Sam!wake up! You're dreaming.Damn it! Sweetheart..wake up"

Habol hininga akong napa-upo mula sa pagkakahiga. Nanginginig ang aking buong katawan at hindi ko alam kung iiyak ba ako o ano.
Ang alam ko lang ay natatakot ako.I had a bad dream. Isang malambot na kamay ang humaplos sa aking mukha dahilan para kumalma ako. Walang sabi-sabi kong syang niyakap ng mahigpit at sa bisig nya tuluyang umiyak.

"shhh it's just dream alright?" aniya

Hindi ko sya sinagot, tumango lamang ako at nagpatuloy sa pag-iyak.

Bumuntong hininga sya at naramdaman kong humigpit pa lalo ang yakap nya sakin.

"I'm here, I'll protect you" he said in assurance tone.

Kumalas ako ng yakap upang tingnan sya sa mukha, sinakop ng dalawang kamay ko ang mukha nya upang gawaran sya ng malambot ng halik

"Sam..kung ano man ang napanaginipan mo, it was just a dream and it will just be,kung ano man yun,para magkaganyan ka ay hinding-hindi mangyayari okay?" sabi nya sa malambing na tinig pagkatapos ay ngumiti.

Huminga muna ako nang malalim at ngumiti sakanya
Bigla kong nakalimutan kung ano man ang dahilan nangpag-iyak ko.

Napapikit ako ng lumapat ang mainit nyang labi sakin.

"Let me make you forget"bulong nya sa labi ko

Isang simpleng tango lang ang nasagot ko ng naramdaman ko ang kamay nyang hinahaplos ang aking beywang.

Maingat nya akong inihiga sa kama at ikinaibabawan

"I love you"aniya bago pa man ako makasagot muli nya akong hinalikan,

marahan sa una ngunit palalim ng palalim ito, nakakalunod ang halik nya. Hindi ko namalayan na wala na pala akong ni-isang saplot ganon rin sya. Bumaba ang halik nya sa aking leeg pababa sa aking dibdib.

"Hmmm" napa-ungol ako ng sakupin ng bibig nya ang munting bundok ng aking dibdib na parang sanggol na sabik na sabik, muli nya akong hinalikan ng banayad.
Pinaghiwalay nya aking mga hita at iponosisyon ang sarili.

Napapikit ako ng mariin ng maramdaman kong dahan na dahan nyang ipinasok ang pagkalalake nya.
Napakagat ako ng labi dahil alam ko, alam ko sa oras na ito ang nararamdaman nya.
Sinubsob nya ang kanyang mukha sa aking balikat at ramdam ko ang pagbigat ng kanyang paghinga

"I'm sorry" ang tanging nasabi ko.

Hindi sya sumagot bagkus ay marahas syang naglabas-pasok sakin, muli nya akong hinalikan pero sa oras na ito ay ramdam ko ang galit at puot na kanyang nararamdaman.

Napa-ungol ako hindi dahil sa sarap kundi sa sakit, pilit ko syang itunutulak pero tila wala itong kwenta.

Nalalasahan ko na ang aking sariling dugo sa paghalik nya at ang tila hindi maipaliwanag na kirot sa gitna ng aking hita. Napaluha ako ng maalala ang nangyari noong kasama ko si Eron, tila ba nangyayari ulit iyon ngayon

"S-stop please" garalgal ang aking boses sa pagmamakaawa ng itigil nya na ito.

Tila natauhan sya kaya napahinto sya at malutong na napamura, bigla syang umalis sa ibabaw ko at umupo sa dulo ng kama habang nakayuko, nakatangis ang kanyang bagang at tila malalim ang kanyang iniisip.

Humihikbing inayos ko ang aking sarili.

"I'm so sorry, Emerson! I'm sorry"

Napahawak sya sa kanyang sentido at tumingala bago magpakawala ng malalim na hininga

"Akala ko tanggap ko na" pagsisimula nya.

malungkot syang tumingin sa akin

"pero ang sakit pala Sam, ang sakit pala pagnapatunayan mo na yung babaeng nirespeto mo, binaboy lang ng iba..nang taong minsang minahal nya"

umiwas sya ng tingin at napahilamos sa mukha.

"Shit" bulong nya

tumayo sya at pumasok sa walk-in closet namin, paglabas nya ay nakabihis na sya

"s-saan ka pupunta?" tanong ko sakanya .

"I just need to unwind.. pagbalik ko mag-uusap tayo, I'm sorry "

Wag mo akong iiwan, ngayon kita sobrang kailangan.

Gusto kong pigilan sya dahil sa sitwasyong ito ko sya kailangan pero ayoko maging selfish, alam kong sobra din syang nasaktan sa mga nangyari.

Tumango ako bilang sagot,mapait syang ngumiti bago lumabas ng kwarto.

Sa isang taon naming mag-asawa wala pang nangyayari sa amin ni Emerson dahil nirerespeto nya ako dahil sabi ko hindi pa ako handa. Yes we kissed and made-out but we never crossed the limit, pero dahil sa hindi inaasahang kaganapan, mawawala ang kina-iingatan ko.
Na-ibigay ko ito kay Eron. Pero bakit ganito?Wala akong makapang pagsisisi.
Nababuntong hininga ako.
Sa lahat ng tao pwedeng kunin ang karapatan ni Emerson sa ka-inosentehan ng asawa nya ay si Eron pa. Ang kapatid nya pa.

Ang kakambal nya pa.

***

The Ice Prince ObsessionTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon