Tam ortasında bedenimin, kalbin olduğu yerde büyük bir boşluk.
İçine sadece kendi gibi olanları almamaya şartlanmış, buruk bir kayıp.
Ne zaman sesini duysa feryat eden bir yalnızlığın, o zaman susar acıları.
Kendine güvenen ve kentler ve şehirler biriktirmiş sessizce yankısına.
Zaman üzerine bir örtü çekerek, adar kendini aşar dalgaları, şaşar sükunete..
