Kim Namjoon, kendisine verilen görevi yerine getirmek için sahte bir aile kurmaya karar verir fakat birbirlerinden deli gibi nefret eden Taehyung ve Jungkook'un, kardeş rolü için berbat bir ikili olduğunun farkında değildir.
!slow burn enemies to l...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Taehyung ve onun peşindeki Jungkook; akşamın karanlığında ayakları zemine gürültüyle basarken, hiç durmadan koşmuş, nasıl geldiklerini bile anlayamadıkları büyük bir marketin açık otoparkına girmişlerdi.
Nefes nefese kalmış Taehyung, sıralı halde duran arabaların arasına girmiş ve direkt arkasını dönüp durmuş, Jungkook ile arasında kalan siyah arabanın bir ucundan genç çocuğa seslenmişti. "Jungkook!"
Genç çocuk arabanın diğer ucunda durmuş soluklanırken esmer olana baktı. "Bittin oğlum sen," dedi sadece. İkisinin de göğsü yoğun nefes alıp vermekten hızla inip kalkıyordu. O kadar uzun süre ve hızlı koşmuşlardı ki şimdi böyle nefeslenirken ciğerleri patlayacakmış gibi hissediyorlardı.
Taehyung, "Bence..." diye mırıldandı nefes nefese. "...bu konuyu... düzgünce konuşabiliriz." Düzgünce konuşamayacaklarını biliyordu, sadece kendisine zaman kazandırmak istiyordu.
"Siktir lan," dedi küçük olan. "Seninle düzgünce konuşulur mu?"
Taehyung yutkundu ve derin bir nefes alıp konuştu. "Neden bu kadar sinirlendiğini anlamıyorum!" Tabii ki anlıyordu, sadece sinirlenme sebebi kendisine o kadar saçma geliyordu ki buna anlam veremiyordu.
Jungkook ona doğru adımlamaya başlayınca Taehyung, hızlı birkaç adımla hemen gerisindeki arabanın arkasına kaçmıştı. Şimdi aralarında başka bir araba vardı.
"Bilmiyormuş gibi soruyorsun bir de! Ulan odamın amına koymuşsun, bu da yetmemiş çantamı kesmişsin! Ben onunla okula gidecektim amına koyayım!" Son derece ciddiyetle söylediği şey Taehyung'da gülme isteği uyandırmıştı fakat kendisini tutmuş ve gülmemişti.
"Ne?" dedi Taehyung. "Hello Kitty çantanla okula mı gidecektin?"
Jungkook istemsizce dudaklarını büzerken başıyla onayladı esmer olanı. Gerçekten o çantayı çok seviyordu ve şimdi mahvolmuştu! Başına bu kadarının geleceğini tahmin etmemişti. Ona göre Taehyung ağzının ortasına iki yumruk atsa canı daha az acırdı.
Büyük olan gergin bir şekilde gülüp, "Bence bana teşekkür etmelisin, yanlışlıkla seni rezil olmaktan kurtarmışım!" dediğinde Jungkook kaşlarını daha da çattı. Taehyung'un yaptığı şeyi savunması onu daha çok sinirlendirmişti.
"Elimde kalacaksın."
"Kes sesini," dedi Taehyung yüzünü buruştururken. "Lise son sınıf öğrencisi olup okulun ilk günü peluş çantayla okula gitseydin kendini dalga konusu yapmaktan başka bir şey yapmazdın."
"Sence insanların hakkımda söylediklerini umursayan biri miyim amına koyduğumun salağı seni?"
Jungkook'un sinirlenmesi gereken tonla şey varken böyle küçük şeylere kocaman tepkiler veriyor olması Taehyung'u şaşırtıyordu. Resmen kaşlarını çatmış, ağzı dolu dolu küfür ediyordu ve bunun sebebi aptal bir çantaydı! En azından Taehyung'a göre öyleydi...
