11HT29

IV

Bilgilendirme

Bu paralel evren kurgusu 2016'dan beri taslaklarımda duruyor.

Öncelikle, paralel evrenlerin bu kurgu için ne olduğundan biraz bahsetmek istiyorum. İsimlendirmeleri, diğer evrenlerin varlığını keşfetmiş olan ve kendilerini "Alfa" olarak adlandırılan üst bir evren tarafından yapılmakta. "Beta" ise (üçüncü bölüme kadar olayların yer aldığı evren) bizim günümüzde yaşadığımız dünyaya en yakın olan sisteme sahip. Aynı zamanda, eğrisi Alfa'ya en çok benzeyen evren. Gamma, Delta, Omega vb. adında birçok evrenin var olduğu da Alfa tarafından biliniyor.

Her evrenin eğrisi "yaklaşma" adı verilen olaylarda bir geçişi açabilecek kadar yakınlaşabilmekte. "Sıçrama" da, Alfa'nın bir kişinin benliğini diğer evrendeki bedene aktarmasına verilen isimdir. Geri dönüşü olan ve gönderim sırasında "yaklaşma"ya bağlı bir takım hesaplamalar sayesinde uzunluğunun hesaplandığı bir süreç olduğu için sıçrama ismini almıştır. "Sıçrama" eylemi olmadan gidilen evrenden geri dönülmesi mümkün olmayabilir, bir açıdan "Sıçrama" gidiş-dönüş bileti anlamına gelir.

Bir kişi yalnızca kendi bedeninin o evrendeki karşılığına sıçrayabilir, bu olay sıçrama süresince o bedende iki bilincin bir arada varlığına sebep olur. Eğer bir bilinç diğer evrendeki bedene giderse, diğer bilinç sıçrama yapan bilincin anılarını hatırlayabilir ama geri döndüğünde benlikler yeniden ayrılır. Alfa evreni bilinçleri sıçrama konusunda eğitimli olduğu için kendilerinin varlığını bedendeki diğer bilince ne kadar belli edeceklerini kontrol edebilirler. Eğer bir kişi başka evrendeki bedeni içindeyken ölürse, kendi evrenine dönemez.

Şimdi iyi okumalar dilerim.

------

Kazadan 4 saat sonra - Beta

"Yağmur görüşümü kapattı ve-" Serum takılı olan kolunu havaya kaldırdığı zaman canının yanmasıyla gözlerini kıstı. "...sonrasından emin değilim. Buraya getirildim." Minhyuk bıkkın bir şekilde başını yatağa geri bıraktı. Kazadan sonra kısa süreliğine kendine gelememiş olsa da, etraftaki insanlar hastaneye getirilmesi için ambulans çağırmıştı ve sırf başını çarptığı için gece boyu gözetim altında kalması gerekiyordu.

"Teşekkürler, geçmiş olsun." Polis memuru odaya yeni giren insanlara selam verip çıkarken Minhyuk uzandığı hastane yatağının içinde, kapıdan girenleri gergin bir gülümsemeyle izledi. "Neden toplaşıp geldiniz böyle?"

"Abini aramışlar, o da hepimize haber verdi. Neden dikkatli sürmüyorsun?" Eunkwang hızla sözlerini sıralayıp hemen yatağın yanına çömeldi. "Minhyuk'umuz çok değerli, elbette toplaşıp geleceğiz."

"Hyung, bir ihtimal sen kazayı yaptığın sırada etrafta motosikletli var mıydı?" diye sordu Sungjae, kocaman gözleriyle. "Kazayı kendi kendine mi yaptın?"

"Ya! Yook Sungjae, komplo teorisini bırak demiştim." Donggeun da onların yanına ulaştığında Minhyuk yorgun bir nefes verdi. "İyiyim ben. Kimse yoktu."

"Neden hala buradasın o zaman?" diye sordu Eunkwang onun yüzünü avuçları arasına alıp alnındaki bandajı yoklarken. Bu sırada Minhyuk onu durdurmak için bileğini tutmuştu. "Tedbir amaçlı, yarın sabah gidebilirmişim."

"Ama anlamıyorum, nasıl yağmur görüşünü kapattı hyung?" Sungjae yere çömelip çenesinin altını yatağa yasladı. Bu hareketi uzun boyuna rağmen minicik görünmesine sebep olmuştu.

Minhyuk bir kez cıklayıp gözlerini kaçırdı. Günlerdir yalnız başına üstesinden gelmeye çalıştığı her şeyden o kadar bunalmıştı ki. "Delirdiğimi düşünmeyeceğinize söz verin." dedi en sonunda bazı şeyleri dile getirmeye karar vererek. Belki bu yanılgının üstesinden de ancak bu şekilde üstesinden gelebilirdi. Arkadaşları hızlıca başlarını sallayarak onayladığında yeniden iç çekti. "Galiba geçmiş hayatımı hatırlıyorum."