Gerçekler. (Part 1)

1.7K 100 4
                                    

Yazım hataları için özür dilerim. Bölüm kısa iki parça olacak ondan ve gelecek bölüm geç gelebilir.

Ender bana sımsıkı sarıldı. Bende ona. Kokumu içine çektiğini hissettim. İnsanın abisinin olması kadar güzel bir şey yok. Ender benden ayrıldığında sordu "İlin beni kabul edermi sence?" düşündümde sanırım zor. "Zor be" dedim kaşlarımı çatarken.

"Neyse hadi güzelim eve"

****

Oturduğu bakın üstünden bir süre mas mavi denize baktı. Aslında sevmezdi denizi. Ama bir şekilde huzur verdiğine inanırdı. Yanında hissettiği hareketlilik ile bakışlarını o tarafa çevirdi. Karşısında gördüğü adamla beraber gülümsedi ardından elini uzattı.

"Merhaba Egemenin bey"

"Merhaba Sezin" dedi. Hayır artık samimiydiler.

"Ne yapıyorsun burda" diye sordu Egemen.

"Hiç sadece öylesine peki sen ne yapıyorsun burda." dedi genç kız.

"Anlatma gerekenler var Sezin" dedi Egemenin surat ifadesi sert bir hal alırken. Sezin karşısındaki adamın sert ve ciddi bir surat ifadesi aldığını görünce oda ister istemez gerildi.

"Nedir anlatman gerekenler" dedi Sezin korkarak.

"Sakın sözümü bölme belki. Bu anlatacaklarım seni yıkabilir ya da daha kötüsü."

"Peki dinliyorum" dedi korka korka.

"Geçmişini biliyorum Sezin. Asıl adın İlinsu Öztürk. Aileni bir yangın sonucu kaybettin tabi gerçek aileni. Bir ablan var Eslina adı. Dünyalar güzeli, benim güzelim. Yıllarca seni aradı sonunda buldu. Ama olmaman gereken yerde. İntikam alacaktı ablan. Bir kısmını aldı katillerden fakat bir kısmı var hala. Onuda alacak. Ama gel gör ki engele takıldı. Kardeşini bulması ve kardeşini katil ailenin evlatlık alması yıktı onu. Aileni ailen öldürdü Sezin o Yiğit dediğin abi dediğin adam öldürdü aileni. Bir yangında değilmi. Nasıl çıktı o yangın biliyormusun? Küçüktü üz ya da sen küçükten evinizdeydiniz habersiz. Baban zengindi Ahmet Seymen den daha zengin. İş ortağı olmak istedi babanla ve bunun için bir çok kez görüştü babanla...... " sustu Egemen ve karşısındaki kıza baktı.

Sezin sadece hıçkıra hıçkıra ağlıyor ve dinliyordu. Devam etti Egemen.

"Bir gece size geldiler misafirliğe oğulları vardı bir tane birde yeğeni vardı o zaman Sergen Yiğitten iki yaş büyüktü. Ahmet bey eve gitmek için isteyip kalktı ve o esnada mutfak bölümünden patlama sesi geldi ve bir anda koca bir alev aldı ev. Ahmet bey isteseydi kurtarabilirdi aileni fakat o oğlunu ve yeğenini alıp kaçmayı denedi. Ve bir aileyi öldürdüler. Ailem dediğin aile herşeyinizi aldı elinizden. Geriye sen ve ablan kaldınız ki oda dadı Süheyla sayesinde o gece sizi kendi evine götürmüş sen yaramazlık yapıp gitmek istemişsin ve gidip kurtulmuşsunuz. Ondan ziyade sadece senin başına gelenleride biliyorum. Yetimhanede evlatlık edindin defalarca tecavüze uğradı şiddet gördün. Bu sefer seni Ahmet bey kurtardı bunun için ona minnettarım. Ablanı merak ediyorsun değilmi? O Eslina benim üvey kardeşim senin gerçek ablan. O sevmediğin aptal sarışın güzel ablan. Seni o kadar çok aradı ki ah Sezin gecelerce uykusuz kalırdı. Sonunda buldu sadece bir DNA kaldı. Onuda yapacak. Şimdi sen ne diyorsun."

Egemen rengi atmış kıza baktı. Acaba bir anda bu kadar anlatmamasımı gerekirdi?

Sesin ise çaresizlik içinde baktı adama. Kulaklarına inanmak istemiyordu. Bunlar nasıl olurdu. Yıllarca ekmeğini yediği ailesi katilmiydi. Üstelik gerçek ailesinin.

Kader bir oyun daha oynamıştı bu dört gence. Biri katil olmakla suçlanıyordu biri intikam için yarışıyordu.

Biri geçmişinde yaşıyordu yaşadıklarını unutmaya çalışıyordu. Biri ise kime nasıl yardım edeceğini şaşırmıştı?

Egemen sarılmak istediği kıza ve dayanamayıp sarıldı da. Bunları Eslina ın anlatması gerekiyordu biliyordu ama yapamadı Eslina bilmediği şeyler varken anlatamazdı.

"Şş ağlama güzelim" dedim sesinin yumuşak çıkmasına özen göstererek.


Sezin daha fazla dayanamadı ce ayağa kalktı.


"Nereye" dedi Egemen panikle. Burakça gülümsedi genç kız.

"Ablama gidiyorum"

ACININ GEÇMİŞİ! *Geçmiş Serisi 1*Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin