Thirty Seven

2.6K 98 5
                                    

Lhandy POV

Pumunta na ako sa kwarto ko matapos umalis ni Matt gusto ko rin kasi na makapag isip kasi pakiramdam ko sasabog na ang utak ko.

Pero pagkarating ko sa kwarto ko sumunod pala sa akin si Mommy. Infairness mabait sya ngayon sa akin at hindi nya na ako hinahard parang pakiramdam ko bumalik yong bonding namin noon nong bago pa umalis si Matt sa buhay ko.

Naabutan nya akong umiiyak sa kama ko.

"ano ka ba Lhandy wag mong iyakan ang taong nangiwan sayo tandaan mo hindi pa sya patay wag kang atat mamatay din yon" sabi ni Mommy habang hinahaplos ang likod ko. Matagal tagal na rin ng huling ginawa nya sa akin ito.

"Mommy wahhhhh!!" sabi ko sabay yakap sa kanya namiss ko rin yong mga bonding namin hindi yong mga away namin.

"wag ka ngang umiyak ng ganyan nakakawala ka ng poise magandang dyosa ka diba??" sabi nya.

"yon na nga ang problema ko Mommy dahil sa magandang dyosa ako namomroblema ako sa lovelife ko at hindi ko alam kasi sinaktan ako ni Philer tapos ngayon si Matt naman! ang sakit Mommy eh ganito ba talaga pag Magandang Dyosa hindi nabibigyan ng magandang lovelife??" tanong ko sa kanya pero hindi pa rin ako tumitigil sa pag iyak.

"alam mo Lhandy wag mong alalahanin ang mga taong hindi ka na inaalala dapat mong kalimutan ang mga taong nilimot ka na" sabi ni Mommy.

"kalimutan?? Mommy hindi ko kaya yon lalo na si Philer kasi ang sakit nong break up namin hindi ko matanggap na nasasaktan at umiiyak ang isang Magandang Dyosa dahil sa break up tapos ngayon dumadagdag pa si Matt"

"ang arte mo kasi Lhandy, tandaan mo ang break up hindi yan ginawa para tayo ay lumuha kundi para ilayo tayo sa mga taong akala natin ay tama. Kaya kung ako sayo kalimutan mo na yang si Philer kasi mas madami pang lalaki dyan kahit na boto ako kay Matt kalimutan mo na rin sya kasi hindi mo kailangan pang umasa sa taong ginagawa kang tanga. Tandaan mo yan!!" sabi ni Mommy.

"Grabe hindi ko inaasahan na bibigyan mo ako ng advice na ganyan Mommy kasi akala ko kasi tatawanan mo lang ako" sabi ko .

"pwede ba yon anak kita Lhandy kahit hindi halata kasi ang pangit mo pero may magagawa pa ba ako don as if naman may choice ako kaya naman mahal kita at narito lang ako para syempre alagaan ka at suportahan" sabi nya.

"Mommy naman okay na sana yong spech mo kaso dinagdagan mo pa ng panglalait sa akin eh. Ganon na ba talaga ako kapangit kasi madami na ang nagsabi nyan sa akin siguro yan din ang dahilan kaya hiniwalayan at iniwan ako ni Philer at ni Matt"

"hindi yan totoo Lhandy bago ka naman iwan ni Matt maganda ka pa non ah. Kasi Lhandy kulang ka lang sa ayos tingnan mo nga yang fashion tinalo mo pa ang fashion nong 60's eh. At ito kung may mga taong manghuhusga sayo hayaan mo sila kasi hindi mo naman obligasyon na ipaliwang sa kanila kung ano kang talaga"

"eh ano na ang gagawin ko hindi ko na kasi alam. Ang hirap kalimutan ang isang Philer at ang Matt Chiu na ngayon ay Matt Ching na" sabi ko.

"simple lang Lhandy bigyan mo ng kalayaan ang sarili mo para makahanap ka ng iba. Hindi para magmakaawa sa taong hinahayaan kang magmukhang tanga. Makakalimutan mo din si Philer at si Matt at sigurado ako makakahanap ka rin ng iba yong taong hindi ka paaasahin at hindi ka pagmumukhaing tanga" sabi ni Mommy na umaadvice ganda.

"ayoko na Mommy hinding hndi na ako magmamahal okay na sa akin yong forever na Mangandang Dyosa ako kahit na wala akong lovelife kasi nakakapagod magmahal" sabi ko.

Pero binatukan naman ako ni Mommy.

"gaga! Wag mong pigilan magmahal pigilan mong maging tanga" sabi ni Mommy.

Kapag Ang Pangit Ang Lumandi (BOOK 1&2)Where stories live. Discover now