[ chapter one ]

2.7K 205 380
                                    

❝ Hadi gene iyisin, Nik

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Hadi gene iyisin, Nik.
Sıcak denizlere iniyorsun.

❝ İnan bana, Rusya'nın soğuğunusenin çenene tercih ederim, sarışın

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

İnan bana, Rusya'nın soğuğunu
senin çenene tercih ederim, sarışın.

🎶

Alkışlar.

Kulağımı  dolduran, kalbimin küt küt atmasına sebep olan destekçi alkışlar ve adımı haykıran sesler. Sesler diyorum, çünkü bir tane değil; binlerce.

Mikrofonu kavrayan ellerim tir tir titriyor heyecandan, sanki on yedinci yaşıma geri dönmüşüm gibi. On yedi yaşında sahneye ilk çıkışımda başlayan, sadece sahnede ortaya çıkan ve hiç şikayetçi olmadığım ellerimin titreyişini görüyor muydu binlerce kişi? Görmelilerdi. Onların bende ne kadar büyük etkileri olduğunu görmelerini, hissetmelerini istiyordum.

"Bir gözyaşı dökülür usuldan,
Yok olursun aniden, rüyalarımdan
Her yer sen olur,
Yanar kalbim usulca,
Sensizlik zorlaşır resimlerimize bakınca
Sen ve sensizlik
Sen ve sensizlik..."

Şarkının sonuna gelmemle kulağımı dolduran çığlık sesleri, ismimi haykıran binlerce sesle gözlerim yanmaya başladı.

Tanımadıkları birine koşulsuz duydukları sevgi, kalbimi ısıtıyordu. Beni tanımıyorlardı, sosyal medyaya, şarkılara yansıttığım kadarıyla tanıyorlardı beni ama bu kadarıyla bile beni o kadar güzel seviyorlardı ki bazen bu sevginin altında ezildiğimi, onlara sevgimi belli edemediğimi hissediyordum.

"Heves! Heves! Heves!" gözyaşlarım akmaya başladığında kopan çığlık seslerinin arasından gözyaşlarımı sildim ve mikrofona dudaklarımı yaklaştırdım.

"İstanbul!" diye haykırdım tüm sesimle. "Sizi hak edecek ne yaptığımı inanın bilmiyorum ama bu gece müthiştiniz, ağlamamın sebebini büyük ihtimalle şarkının hepimize getirdiği efkardan olduğunu düşünüyorsunuz," herkes gülmeye başladı. "ama hayır, ağlamamın sebebi size minnettarlığım. İyi ki varsın İstanbul, bir dahaki konserde görüşmek üzere!"

HEVESHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin