ម៉ោង១១យប់ពួកគេបានទៅបន្ទប់រៀងៗខ្លួន។ ក្រោយពីញ៉ាំអាហារពេលល្ងាចរួចរាល់ក៏សម្រេចចិត្តទៅដើរលេងនៅទីក្រុងលើកចុងក្រោយព្រោះវាជាថ្ងៃចុងក្រោយរបស់ពួកគេនៅកោះជីជូនេះ។
ក្នុងបន្ទប់លីសានិងជេននី.....
"ខ្ញុំនឹងនឹកទីនេះមិនខាន" លីសាវាចាទាំងបិទភ្នែកស្រូបយកខ្យល់បរិសុទ្ធ ខណៈពេលអ្នកទាំងពីរស្ថិតនៅរានហាលនៃបន្ទប់ដែលអាចមើលឃើញទេសភាពដ៏ស្រស់ស្អាតនាពេលរាត្រី។
"ខ្ញុំក៏ដូចគ្នា"
"តើថ្ងៃនេះយ៉ាងម៉េចដែរ?" លីសាមើលនាងហើយញញឹម។
"មែនហើយ វាគួរឱ្យធុញណាស់ព្រោះជីស៊ូរំខាន" នាងរមៀលភ្នែកហើយលីសាក៏សើច។
"ចុះនាងវិញ?"
"ឆេយ៉ុងនិងខ្ញុំសប្បាយរីករាយណាស់ថ្ងៃនេះ"
"...."
ពួកគេមិនបាននិយាយអ្វីទៀតឡើយ ព្រោះកំពុងឈ្លក់វង្វេងក្នុងការមើលទេសភាពនៅទីនេះ ឥឡូវនេះពួកគេផ្លាស់ប្ដូរស្លៀកពាក់ខោអាវគេងយប់ហើយ។ ជេននីបានស្លៀកពាក់ឈុតគេងពណ៌ខ្មៅដូចយប់រាល់ដង។
"នាងពិតជាស្រឡាញ់ពណ៌ខ្មៅណាស់មែនទេ?" លីសាក្រលេកឃើញឈុតសម្លៀកបំពាក់របស់ជេននីពេលនាងដើរចូលមកខាងក្នុងបន្ទប់វិញ។
"អឹម! វាគឺជាជីវិតដូចដែលនាងបានដឹងអញ្ចឹង" ជេននីញញឹមហើយក៏ដើរទៅអង្គុយនៅលើគ្រែ។ លីសាស្រាប់តែក្រោកឈរឡើងចាប់យកកាមេរ៉ាដែលនាងចូលចិត្តឡើងមក។
"តើនាងកំពុងធ្វើអ្វី?" ជេននីសួរពេលលីសាឈរនៅខាងឆ្វេងដៃនាង។
"ខ្ញុំថតរូបរបស់នាង"
"អត់ទេ" ជេននីបានតវ៉ា។
"នាងអៀនកាមេរ៉ាស្អីនឹង!? ក្រែងនាងជាតារាបង្ហាញ ម៉ូដមែនទេ?"
"តែខ្ញុំអៀន" ជេននីក៏យកដៃគ្របមុខធ្វើឱ្យលីសាសើច។ ពេលឮការសើចរបស់លីសាធ្វើឱ្យបេះដូងរបស់នាងលោតយ៉ាងលឿន។
"ខ្ញុំនឹងព្យាបាលនាងដោយការ៉េមនៅពេលពួកយើងត្រលប់ទៅទីក្រុងសេអ៊ូលវិញ។
"ល្អ! ប៉ុន្តែ...តែមួយប៉ុស្ត៍ប៉ុណ្ណោះ អូខេ?" ជេននីអង្គុយលើគ្រែនិងមើលកាមេរ៉ា។ នាងសប្បាយចិត្តពេលធ្វើឱ្យលីសាសប្បាយចិត្ត។
ESTÁS LEYENDO
គូស្នេហ៍ គូនិស្ស័យ
Romanceនិស្ស័យនាំឱ្យពួកគេជួបគ្នា ក្ដីស្រលាញ់ដែលកើតឡើងតាំងពីពេលណា។ ចំណងនៃនិស្ស័យរបស់ពួកគេទៅជាយ៉ាងណាចាំតាមដានទាំងអស់គ្នា។
