The Love Sleeping Under The Moonlight

Part 11

ကံကြမ္မာရဲ့အလှည့်အပြောင်းကိုဘယ်သူမှကြိုတင် မသိမြင်နိုင်ပေမယ့် လောလောဆယ်မှာ  'မင်းငယ်'ရဲ့နန်းဆောင်အတွင်း ကလေးငိုသံတို့တစီစီညံနေခဲ့ပြီ။

နို့ထိန်းသမများရဲ့ကလေးချော့သံ၊ အပျိုတော်တစ်စုရဲ့ ကလေးမြူသံတို့ဖြင့် ဝေနန်းတော်သစ်ဟာ နေ့နေ့ညညလှုပ်ရှားအသက်ဝင်နေခဲ့ပြီ။

ရက်တစ်ရာပြည့်သွားခဲ့တဲ့ နန်းဆည်းလည်းလေးက ယခုဆိုချထားသည့်နေရာမှာ အရင်လိုအငြိမ်မနေဘဲ တအီအီဖြင့်ဂျီကျတတ်လာပြီမို့ နို့ထိန်းသမများမှာ လက်ပေါ်ကလဲမချရဲအောင်ရှိရသည်။ထို့အပြင် မျက်စိမြင်ချင်လာပြီဖြစ်သော ကလေးက အလင်းရောင်စူးစူး၊အရောင်စူးစူးမြင်လျှင် 'စီ'ကနဲထထငိုတတ်သည်ကြောင့် တစ်ဦးသယ်(သည်)မိခင် မိဖုရားယူနာတစ်ယောက် ထိုအချိန်မျိုးဆိုကလေးနဲ့အပြိုင်လိုက်ငိုတတ်သေး၏။

အသက်သုံးဆယ်နားကပ်မှရသည့်ကလေးဖြစ်သည့်အပြင် အပျိုမွေးမို့ခက်ခက်ခဲခဲမွေးထုတ်ခဲ့ရသည့်သမီးတော်လေးထယ်ယွန်း ကို ယူနာ ရင်နဲ့အမျှချစ်ရသည်။

မလွဲမရှောင်သာ၍သာ မယ်တော်ဟာဝေရဲ့နန်းကျမင်းသမီးတစ်ပါးဟူသော သူ့ရဲ့လောင်းရိပ်ကပ်ပါခဲ့ရပေမယ့် အတတ်နိုင်ဆုံးသက်ရောက်မှုမရှိအောင်တော့ကြိုးစားရမည်။ သမီးတော်ရဲ့အနာဂါတ်ဟာ အေးအေးချမ်းချမ်းမဟုတ်ရင်တောင် အတိတ်ကအရိပ်တွေကြောင့်မပူလောင်စေချင်တော့တာ  မိခင်တစ်ယောက်ဖြစ်သည့် မိဖုရားယူနာရဲ့ တစ်ခုတည်းသောဆန္ဒပင်။

နို့ထိန်းလက်ထဲမှသမီးတော်ရဲ့ရွှင်ပျပျမျက်နှာကိုလှမ်းငေးကာ အတွေးလွန်နေသည့်မိဖုရားယူနာ။ သူ့အနားသို့ခပ်ကုတ်ကုတ်ရောက်လာသည့် မိခင်ဖြစ်သူကြောင့် သတိတို့ပြန်ဝင်လာရ၏။

"အကြောင်းထူးရဲ့လားမယ်မယ်"

တစ်စုံတစ်ရာအားစောင့်မျှော်နေသည့်မျက်ဝန်းတွေ။ယူနာခေါင်းကိုဖြည်းညှင်းစွာခါယမ်းလိုက်တော့ မှေးမှိန်သွားသည့်အကြည့်များ။

"အရှင့်သားဆီကတော့ နောက်နှစ်ရက်နေရင်ပြန်လာတော့မယ်လို့စာရတယ်...အရှင့်သားသွားကတည်းက မောင်တော်ပြန်ပါလာဖို့ကိုချည်း ယူနာဆုတောင်းခဲ့တာပါအမေ...ဘုရားကယူနာရဲ့ဆုတောင်းကိုမကြားဘူးထင်ပါရဲ့..."