Jongensdingen

Geboeid

Sam opent langzaam zijn ogen en staart naar het plafond van zijn caravan. Het laatste wat hij zich kon herinneren was dat hij in de boksring stond. Hij ging tegen de grond? Dacht hij? Sam voelde opeens iets naast hem bewegen. Hij draaide zijn hoofd en zag iemand naast hem liggen.. een jongen met blond haar. Hij had geen bovenkleding aan en lag rustig te slapen. Sam kwam zachtjes overeind en probeerde goed naar het gezicht te kijken van de jongen naast hem. Het was Noah... Zouden ze... Sam legde zijn hoofd weer neer op het kussen. Plotseling viel het hem op dat er een handboei om zijn rechterpols zat. De andere handboei zat om Noahs linkerpols. Sam probeerde zich te herinneren wat er de avond ervoor gebeurd was. Wat was er gebeurd nadat Dante Sam had.. Sam wilde het zich graag herinneren. Plotseling bonkte er iemand op de deur. Noah schoot wakker, kwam overeind en trok daarmee Sam aan zijn arm die een pijnlijk gil geluid uitkraamde. Noah keek Sam geschrokken aan. Er werd nog een keertje gebonkt op de deur. Sam sloeg zijn hand tegen zijn hoofd. 

"Noah, wat is er gebeurd? Hebben we-"  

"Waar heb je het sleuteltje gelaten, Sam?" Noah hield zijn hand op. Sam keek hem vragend aan. 

"Sleuteltje? Ik weet niks over een sleuteltje!" Het gebonkt op de deur werd steeds luider. Sam deed zijn mond open om iets te roepen, maar Noah legde zijn hand over Sams mond. 

"Blijf stil." Noah en Sam keken elkaar recht in de ogen aan voor zo'n 60 seconden, maar het voelde veel langer. Het gebonk was opgehouden en Noah haalde zijn hand weer van Sams mond af. 

"Noah... Hebben we.." Noah gaf geen antwoord en begon te glimlachen. Sam werd ongeduldig.

"Awel hebben we.." Noah gaf nog steeds geen antwoord en begon nu hardop te lachen. 

"Noah dit is niet grappig meer."

"Oké, oké. Ik zal het zeggen." Sam haalde opgelucht adem.

"Ja?"

"Nog niet." Noah boog zich over Sam heen om hem te kussen.

---------------------

Sam werd wakker met het hoofd van Noah boven hem. Hij kon hem niet verstaan. Hij zag alleen wazig zijn lippen Sams naam uitspreken. 

"Sam? Gaat het?"

"Ja ja, niks aan de hand." 

Sam kwam een klein beetje overeind. Hij keek om zich heen en zag dat er een groepje mensen om hem heen stonden, waaronder Dante en Hanne. Noahs pa kwam Campus B binnengewandeld en zag het groepje rondom Sam staan. Hij stapte de boksring in en probeerde te begrijpen wat er gebeurd was. Hij zag dat zowel Dante als Sam bokskleding aanhadden en trok de conclusie dat de twee een match hadden gehouden. 

"Dante, wat heeft dit te betekenen? Noah?"  Dante liep richting zijn vader om de schade te beperken.

"Het was maar een grapje, pa."

"Een grapje? Sam lag daarnet op de grond en dat noem jij 'een grapje'?"

"Ja nee, dat is het ook niet, maar-"  Ward kapte zijn zoon af. 

"Alle drie vanmiddag op mijn kantoor."  Ward stormde de boksring uit, liep zijn kantoor in, en deed de deur achter zich dicht. Dante keek Noah aan, haalde zijn schouders op, en ging zijn beklag doen bij Hanne. Sam stond ondertussen al weer op twee benen en Noah hielp hem de boksring uit. Hij escorteerde Sam mee naar de lockers. Sam ging op een bankje zitten en nam een slok water uit de bidon die hij door Noah in zijn hand gedrukt kreeg. 

"Duss, Noah. Ik moest je nog wat vertellen. Ik heb dus gewerkt aan de videochat verbinding, zodat we vanaf nu veilig kunnen bellen met Bo."

"Das kei goed. Nu maar wachten tot Bo contact met ons opneemt dan."

"Ja.."

"Maar nu even wat anders. Wat was dat nou net in de boksring?"

"Hoe bedoel je? Het ging toch goed.. nou ja tot dat ene moment?"

"Wil je een aardig antwoord of wil je een eerlijk antwoord?"

Sam voelde de bui al hangen. 

"Naja ik ben ook niet echt een bokser hè. Het belangrijkste is dat ik nog leef!"

"Ja nu wel ja.. Maar stel je voor, we staan weer oog in oog met de rozenkruisers? Wat doe je dan? Wegrennen?"

"Ja?"

"Sam.."  Noah zuchtte en nam plaats naast Sam op het bankje. 

"We moeten gefocust blijven! In de boksring ga je simpelweg knock out en dat is het. Hier kan dat. Maar daarbuiten.. met de rozenkruisers? Nee. Focus. Dat is belangrijk. Je moet jezelf kunnen beschermen, want die rozenkruisers zijn tot alles in staat."  Ward kwam zijn kantoor uit en riep Dante, Noah, en Sam bij zich. 

---------------------

De drie jongens stonden op een rijtje voor Ward, die plaatsnam achter het bureau. Noah besloot om als eerste het woord te nemen. 

"Kijk, pa-" 

"Wie is er begonnen?"  Ward keek de drie jongens streng aan. 

"Kijk ik snap hè, jullie zijn jonge gasten met veel energie. En 2/3 van jullie zijn ook nog eens De Smidts... maar dit heb ik jullie niet geleerd. Boksen zonder begeleiding erbij?"  Ward richtte zich nu op Dante. 

"En Dante, je weet toch dat Sam niet op hetzelfde niveau als jij zit?"  Ward keek snel eventjes Sam aan. 

"Sorry Sam, maar Dante, hoe haal je het in je hoofd?"

"Ik deed zachtjes, oké?"

"Zachtjes of niet, Sam ging wel tegen de grond. Dit had serieus verkeerd kunnen aflopen, ja?"

"Het was mijn schuld, oké. Ik zat er met mijn hoofd niet bij."  Sam probeerde de schuld op zich te nemen, maar Ward moest het niet hebben. 

"Nee Sam, jullie hebben allemaal evenveel schuld. Zelfs jij, Noah. En nu weg uit mijn kantoor, ik heb nog werk te doen. Als straf mogen jullie met z'n drietjes de hele boksclub kuisen."

"Allez pa."  mopperde Dante. 

"Niks te maren, hoppa vooruit schoonmaken."