4.Bölüm

149 6 4
                                    

ELİOT

Arabada kaldığımız otele gidiyorduk ve kendimi hem gergin hemde rahat hissediyordum. Niye onunla otele gitmek istedim bilmiyorum bir anda onunla gitmek istediğimi söyleyevermiştim.

"Hey iyi misin?" Diyen sese döndüm

"Şe-şey evet iyiyim" dedim kısa bir an bana bakıp tekrar yola döndü ve bende onu izlemeye başladım

Vücudu dövmelerle kaplıydı ama o kadar güzel duruyordu ki büyülenmiş gibiydim. Saçları hafif uzun ve siyahtı çok güzeldi.

Kalbim çok hızlı atıyordu ve ben neden böyle olduğumu neden ona dalıp gittiğimi bilmiyordum.

"Korkuyor musun?" Diye sordu bir anda irkildim ve cevap verdim

"Neden" dedim ve

"Korkmam mı gerekiyor" diye devam ettim

"Hayır" dedi gülümseyerek çok güzeldi gülümsemesi

"Sadece arabaya ilk bindiğinde titriyordun" dedi

"Hayır korkmuyorum sadece tanımadığım insanların yanında gergin oluyorum" diye cevapladım onu.

"Neden bu kadar kolay kabul ettiniz bizimle kalmayı ya size zarar vermek gibi planlarımız varsa ve sizi kandırıyorsak" diye sordu

"Kandıramazsınız" dedim

"Nasıl yani" diye sordu

"Mikey bize zarar vermek gibi bir planınızın olmadığını söyledi" dedim omuz silkerek

"Ya yalan söylediyse" dedi

"Bana yalan söyleyemez çünkü anlarım bu benim özel yeteneğim" dedim gülümseyerek yine kısa bir an dönüp bana baktı ama daha çok gülümsememe

"Yanii birinin yalan söylediğini anlayabiyor musun?" Diye sordu oda gülümseyerek

"Evet anlayabiliyorum" dedim

"Vay be mükemmel bir yetenek" dedi

"Bazen öyle olmuyor" dedim cama dönerek bu güç yüzünden çok acı çekmiştim ve çevremde ailem dışında kimse kalmamıştı evet ailemden başkasına ihtiyacım yoktu ama yinede insanların beni sevdiklerini söyleyerek yalan söylemeleri beni hep kırmıştı ve sonunda insanlardan uzaklaşmaya başlamış, onlardan korkmaya başlamıştım.

"Neden yeteneğini sevmiyor musun?" Diye sordu

"Hayır seviyorum çünkü beni koruyor ama bazende zor oluyor" dedim ve kafamı ona doğru çevirip onu izlemeye devam ettim.

"Anladım" dedi ve bir daha konuşmadı.

Araba sonunda otelin önünde durdu, indik ve otele girdik, asansöre bindiğimizde ran düğmeye bastı ve beklemeye başladık birden asansör sallandı ve ben tutunamadan ran'ın göğsüne çarptım onunsa elleri belimi buldu ve beni iyice kendine doğru çekti

"İyi misin?" Diye sordu üstten bana doğru bakarak benden çok uzundu ben 1.70 tim o 1.90 belkide daha uzundu.

"İ-iyiyim" dedim yutkunarak ran bir düğmeye basıp beklemeye başladı ama elleri hâlâ belimdeydi

"Ş-şey şimdi iyiyim o yüzden bırakabilirsin" dedim ne kadar istemesemde

"Ne olur ne olmaz olduğun şekilde kal" dedi

"Peki" dedim kafamı göğsüne doğru yaslayıp banane canım boynum ağrıdı

Neden onun yanındayken bu kadar rahattım, başkalarının yanında bile dururken rahatsız olurken bu haldeyken neden rahat ve huzurlu hissediyordum.

tokyo revengers live action bonten (BxBxb) (Bxb)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin