"အေ့ပါ"
စားသောက်ပီးနောက်စိုင်းမှ ခနဟုဆိုကာ ဖုန်းပြောပီးနောက်
" မေမီ ငါ့တီလေးကိုခေါ်ထားတယ်"
" ဘာလုပ်မို့လဲစိုင်းရ"
မြတ်က
" မေမီ နင်ဟာလေအတော်ပိန်းတယ် ဝယ်စရာကျန်တာတွေမဝယ်တတ်ဘူး ညာဘာဆိုပီး လိုက်ကူခိုင်းပေါ့ဟ "
" အေ့လေ မေမီရာ ငါ့မှာတီေလးတစ်ယောက်လုံး
ပေးထားရတာနော် ဟွင်းးးဟွင်းးး"
"အေ့ပါ"
ထို့နောက်15မိနစ်လောက်ကြာပီး
တွေ့ပါပီ လွမ်းနေရတဲ့အပြုံးလေး
"စောင့်နေရတာကြာ သွားလားမောင်"
ဟုအန်တီမှမေးလိုက်တော့ မြတ်နဲ့စိုင်းမှာ
သောက်လက်စ အအေးတောင်သီးရတဲ့အထိ
အံ့ဩသွားကြတယ်
စိုင်းမှ
" တီလေး ဘယ်လိုခေါ်လိုက်တယ်"
"ဟို သူများတွေခေါ်တာနဲ့မတူအောင်ပါသားရဲ့"
ဟုဆိုကာပါးနှစ်ဖက်မာရဲလို့ ခေါင်းလေးငုံလျက်
"ချစ်လိုက်တာ အသက်ရယ်"
ဟုမေ့စိတ်ထဲတွင်ပြောမိသည်အထိပင်
မြတ်မှ
" မေမီ နင်အကျီတွေမဝယ်ရသေးဘူးမလား"
ဟုမေးတော့
စိုင်းကလဲ
"လုပ်ပါဦး တီလေးရယ် သားတို့လဲဝယ်စရာတွေ
အများကြီးကျန်သေးတယ် မေကချေးများလွန်းလို့ ခက်နေတာ"
" အွန် ရပါတယ်။ အ့ဆိုသားတို့လိုတာဝယ်ပီးရင်
တီလေးကိုဖုန်းဆက်လိုက်လေ တီလေးက
မောင့်ကို အယ် မေမီ့ကိုလိုတာတွေလိုက်ဝယ်ကူလိုက်မယ်လေ"
မြတ်မှ
" အ့ဆို အ့လိုပဲလုပ်ကြမယ်လေ
သွားမယ်စိုင်း လာ"
ဟုဆိုကာ မေမီ့ကိုစပ်ဖြီးဖြီးနဲ့ကြည့်ပီးနှစ်ယောက်သား လက်ဝါးချင်းရိုက်ပီး ပျော်နေလိုက်တာ
" ဟို အန်တီနေ့လည်စာကော စားပီးပီလား"
"အွန် ပီးခဲ့ပီ"
"ဟုတ် "
"အ့ဆိုသွားရအောင်လေ မောင်
အားမနားနဲ့နော် လိုအပ်တာတွေတစ်ခါထဲဝယ်"
"ဟုတ် အန်တီ"
မေမီတို့နှစ်ယောက် လိုအပ်တာတွေဝယ်ပီးသွားတော့ ဟိုနှစ်ယောက်ကိုဖုန်းဆက်တော့
မြတ်ကဗိုက်နာလာလို့ ပြန်နှင့်ပီတဲ့လေ
စိတ်ထဲကနေ နှစ်ယောက်လုံးကိုကျေးဇူးတင်
နေမိတယ်
အပြန်လမ်းတွင်
"မောင်"
"ဟုတ်"
"ကော်ဖီဝင်သောက်ရအောင်"
" ဟုတ် အန်တီ့သဘောပါ"
" အွန်"
ကော်ဖီဆိုင်တစ်ဆိုင်ရှေ့တွင် အန်တီကကားရပ်လိုက်ပီး
" လာမောင် ဒါတို့သောက်နေကျဆိုင်
ကိတ်ကော ကော်ဖီကောရှယ်ပဲ"
"ဟုတ်"
အန်တီကအရင်ဆိုင်ထဲဝင်သွားပီး
ထောင့်ကျတဲ့နေရာတစ်ခုယူကာ
Waiter ကောင်လေးက
"ဘာများသုံးဆောင်မလဲခဗျ"
"တို့က black coffee ပဲ မောင်ကော"
"အန်တီ"
"ဟင်"
" ဟိုအန်တီ့လိုပဲပေးပါ ပီးတော့
Cheese cake တစ်လုံး"
"အော် ဟုတ်"
အမှန်တော့ မေမီကကော်ဖီအခါးတွေမသောက်တတ်ပါ အချစ်အလို လိုက်၍သောက်ခြင်းသာ
"မောင်နဲ့တို့ကအကြိုက်တူသားပဲ"
"ဟုတ်"
ထို့နောက် စကားဝိုင်းလေးက ပြန်ပီးတိတ်သွားပြန်တယ်
မှာထားတာတွေလာချပီး black coffee ကို မေမီသောက်လိုက်တော့ ထင်ထားသလောက်မခါးပေ
အန်တီ့မိက်နာလေး ကြည့်ရင်းသောက်ရလိုထင်တယ် ကော်ဖီကခါးမနေပါ
" ဟို အန်တီ"
" ရှင့် ပြောလေမောင်"
" အန်တီက ဘယ်တော့လောက် ပြန်မာလဲဟင်"
"မပြန်ဖြစ်လောက်တော့ဘူး မောင်ရဲ့
တို့ဒီမာ ကိုယ်တိုင်ဒီဇိုင်းဆွဲပီး fashion ဆိုင်လေးဖွင့်ဖို့လုပ်ထားတယ်"
မေမီအတွေး
" အန်တီပျော်သေလာက်လို့ပြောထားတာလေ
အနတီ ချစ်သူတွေများရှိနေပီလား မသိဘူး"
ဟုတွေးရင်း မျက်နာကြီးရှုံ့မဲ့နေမိတယ်
အန်တီက
" မောင် မျက်နာလဲမကောင်းဘူး ဗိုက်အောင့်လို့လား "
" ဟုတ်ပါဘူး ကောင်းပါတယ်အန်တီရဲ့"
"ဘာလဲ တို့မပြန်တော့ လို့လား"
"ဟာ ဖြစ်စရာလားဗျာ"
"အွန့်ပါ ဟုတ်ပါပီ
စားသောက်ပီးအန်တီက အိမ်လိုက်ပို့တယ်ပီးေတာ့ ဖွားနဲ့ စကားတွေအများကြီးပြောပီး
မေမီ့ကိုကြည့်ကာ ပြုံးနေပြန်ပီ
"ခက်ပီမောင့်အိမ်သူသက်လျာရယ်
ရိုးရိုးသက်လဲေသပါရဲ့ကွယ်"
ဟုသာတီးတိုးပြောမိသည်။
ВЫ ЧИТАЕТЕ
မောင့်အိမ်သူသက်လျာ(Completed)
Любовные романыအမျိုးသမီးနှစ်ယောက်ရဲ့ချစ်ခြင်း (ပထမဆုံးရေးတဲ့ ficလေးမို့လိုအပ်ချက်လေးတွေ နားလည်ပေးပါဦးနော်)
part 3
Начните с самого начала
