ညဘက်နယူးယော့ရဲ့လမ်းမထက်မှာ
လီဆာတယောက်အတွေးပေါင်းများစွာနှင့်လမ်းလျှောက်နေခဲ့သည်။
သွားနေသောနေရာမှာ ဂျိန်းအကြိုက်ဆုံးရေပန်းဆီကိုပင်ဖြစ့်သည် ။
ကြည်နူးနေတဲ့စားပွဲဝိုင်းကသူများကိုကြည့်ပီး
မျက်နှာမပျက်အောင်ထိန်းရသည်။
*ဒါကအလုပ်ပဲလီဆာ
ခံစားချက်နဲ့အလုပ့်ကိုမရောစမ်းပါနဲ့။
ဂျိန်းဆိုတာ ဘဝမှာစိတ်ကူးမသင့်တဲ့သူပဲ။*
"ပြီးတော့ တောင်းပန်ပါတယ်။ကျွန်မလီဆာမရှိဘဲနဲ့ လွန်ခဲ့တဲ့အပတ်တုန်းက ဘာမှလုပ့်နိုင်မှာမဟုတ်ဖူးလို့ ပြောပြချင်တာပါ။"
"မင်းရဲ့တာဝန်ကျေပွန်မှုအတွက်ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။"
"ရပါတယ် မစ္စတာ..အာ ဘုရင်ကြီး"
....
"ဂျိန်း နောက်နာရီဝက်လောက်မှ တိုက်ခန်းကနေထွက်လာပေးလို့ရလား။ကျွန်မတစ်ခုခုစားမလို့ပါ။"
"ကျွန်မတို့နဲ့အတူနေ့လည်စာစားဖို့ခေါ်ခဲ့ရမှာ။
ရပါတယ်..သွားပါ Liz"
"တကယ်တော့ ကျွန်မက ရှန်ပိန်/ကမာဟင်းတွေကိုကြိုက်တဲ့သူမျိူးပါ။အစာတွေအပြည့်ထည့်ထားတဲ့ဟော့ဒေါ့တွေကိုလည်းပိုကြိုက်တယ်။"
"ဟုတ်ပါပြီ ကောင်းကောင်းစားခဲ့ပါ။"
...
ဟော့ဒေါတစ်ခုကိုကိုင်ကာ ပန်းခြံမှလီဆာ
ထွက့်လာခဲ့သည်။လျှောက်လမ်းတွင်ဖုန်းပြောနေသော Robert ကိုတွေ့သဖြင့်ဆက်မသွားသေးဘဲ ခိုးနားထောင်ခဲ့သည်။
YOU ARE READING
Royal Princess Bodyguard (Complete)
Fanfictionတော်ဝင်မင်းသမီးလေးနဲ့ သက်တော်စောင့်လေးတို့ဆုံကြတဲ့အခါမှာတော့
