O gece birlikte uyumuşlardı, birbirleriyle hasret gidermişlerdi ancak sabahın köründe durmadan çalan kapı ziliyle uyanmıştı İpek, bu saatte kimdi? İsmail'i uyandırmak istese de onu bu kadar rahat ve masum görünce rahatsız etmek istemedi, saçlarına bir öpücük kondurup kapıya yöneldi, yorgun argın açtığı kapıda İsmail'in tam takım ailesini görmeyi beklemiyordu.
"Kimsin sen? Kardeşimin evinde ne yapıyorsun?"
"Ben İpek, siz içeri geçin. Hoş geldiniz bu arada. Ben İsmail'i uyandırayım, konuşuruz."
İpek onların tek kelime etmesine izin vermeden İsmail'i hemen uyandırmak için odaya geçmişti.
"İsmail, hemen kalk. Aşırı derecede ofsayttayız şu an. Ailen burada."
"Bunu sonra hallederiz, şimdi gel sarılayım sana."
"İsmail, beni çıldırtacaksın. Kapıda ailen var, çocuklar, annen, baban, hepsi burada, lütfen."
İsmail yatakta doğrulmuş oturuyordu ve bu haliyle bile yakışıklıydı ama önem vermiyordu yine de görmezden gelinemezdi.
"Sabahın köründe, bu ne?"
"İnsanlar seni düşünmüşler ve özlemişler. Böyle söyleme."
"Bilmiyorsun İpek, amaçlar çok farklı."
"Nasıl yani?"
"Sevgilim olsana?"
"Ne?"
İpek'in yüksek sesiyle İsmail hemen yanına gidip kulağına yaklaştı ama bu İpek için çok daha farklı bir andı. İsmail'in belinde olan elleri ve ona çok yakın olan gözleri onu heyecanlandırmıştı.
"İpek bebeğim ne bağırıyorsun, bak kısacası beni eski kız arkadaşımla tekrar bir araya getirmeye çalışıyorlar ama ben sevmiyorum, kalbimde ve aklımda başka biri var."
"Kim var?"
"Bunu başka bir zaman uzun uzun tartışabiliriz ama şu anda vaktimiz yok lütfen."
"Peki."
İpek'in aklı karışıyordu, duygularının boş olmadığı adam içeride eski sevgilisine karşı sevgili olmalarını istemiş ve aklında olan başka birinden bahsetmişti, bunu duymak İpek'i üzmüştü, bir insan komşusuna neden böyle davranırdı ki komşusuna? İkisine de yazıktı. Oturma odasına geçtiklerinde tekrardan çirkin bakışları üzerine toplamıştı İpek, gözüne çarpan ablasının bakışlarından hoşlanmamıştı.
"İnsan haber verirdi?"
"Bir sürpriz olsun istedik kardeşim, ama görünen o ki sürpriz bizim içindi, senin için değil."
"Size bir ilişkim olduğunu söyledim ama siz beni ciddiye almadınız mı?"
"İsmail, cidden bu kız mı?"
"Elif, öyle konuşma. Biz geçenlerde tanıştık, çok tatlıydı."
"Bunun bir önemi yok."
आप पढ़ रहे हैं
Beyaz kelebek | İsmail Yüksek
फैनफिक्शनBeyaz bir kelebek gibi, rüzgârın önünde çırpınarak, yedi kat gökyüzünü katederek. Kar olmak. Beyaz ve sonsuz olmak. Sonsuzluk olmak.
