Günlük |BakuDekuTodo|

18 (Final)

Final bu kadar geç geldiği için üzgünüm...

Touya ve Shoto, mutfakta, Kei için minik minik kekler hazırlıyordu. Izuku ve Keigo, kendi oğulları olan Kaiyo ve Kei'ye bakıyorlardı.

"Kacchan nerede kaldı?" diye sordu Izuku 2,5 yaşındaki oğlu ile ilgilenirken. "Kacchan Baba nerede?"

"Çocuğu da kendine benzettin, Izuku. Shoto ve Katsuki'ye 'Sho-chan Baba' ve 'Kacchan Baba' diye sesleniyor." demişti Keigo Kei'nin yanaklarını sıkarken. "Şu tombul yanaklara bak!" diye de eklemiş, ve oğlunun yanaklarını hafifçe ısırmıştı.

"Bana da 'Dezu Baba' diyor, yapabilecek birşey yok." dedi Izuku kıkırtıkarı arasından.

"Fazla konuşuyorsunuz!" diyerek içeri girdi Touya. Hemen arkasından da Shoto gelmişti. İkisinin de ellerinde, kendi elleriyle yaptıkları minik atıştırmamışlar vardı. Özenle masaya yerleştirip geri çekildiler ve bir de masaya uzaktan baktılar. "Harika olmuş!" dedi ikisi aynı anda.

"Gerçekten harika olmuş." demişti Izuku masaya hayranlıkla bakarken. Shoto'nun yaptığı atıştırmalıklara bayılıyordu.

"Hayika!" demişti Kaiyo babasının hemen arkasından.

Shoto koşa koşa oğlunun yanına gitti ve yanaklarını öptü. "Bugün, Kei'nin birinci yaş doğum günü! Değil mi, Kaiyo?"

Kaiyo heyecanla başını sallamış, bir şeyler mırıldanmıştı ağzının içinde.

Tam o sırada ise kapı çalmıştı.

"Ben açarım!" diyerek kapıya yönelmişti Touya. Kapıyı açtığında gelen kişileri gördüğünde gözleri parladı.

"Annem!" diyerek Rei'ye sıkı sıkı sarılan Touya'nın hemen arkasından Shoto koşarak gelmiş ve Touya'nın üstüne atlamıştı. "Sizi çok özledik!"

Fuyumi ve Natsuo ise baya bozulmuştu çünkü onlara sarılmamışlardı. Shoto onların yüz ifadesini gördüğünde kıkırdamış, annesinden ayrılarak ikisine de birlikte sarılmıştı. "Bozulmayın hemen öyle!"

"Bana bozulabilirler."

Touya, bu dediği şeyden sonra annesine daha da sıkı sarılmıştı. "Oğlum, boğulacağım!"

Arkadan Mitsuki, Masaru ve Inko'da gelmişti. Izuku'nun annesini görünce yaşadığı sevinç, görülmeye değerdi. "ANNE!"

Kaiyo'yu Kei'nin ve Keigo'nun yanına bırakmış, önündeki herkesi ezip geçerek annesine sarılmıştı. Annesi son bir yıldır yurt dışındaydı ve onunla hicbir şekilde görüşememişlerdi. Izuku, annesiyle daha önce hiç bu kadar ayrı kalmamıştı.

Mitsuki de oğlunun yanına gitti ve yanaklarından öptü, sonra ensesine bir şaplak atarak, "Torunum nerede lan?!" dedi.

"Agh! İçeride!" Demişti Katsuki sinirle annesine bakarken. Masaru ise Mitsuki'nin vurduğu yeri okşamış, oğlunun sakinleşmesi için konuşmalar yapmaya başlamıştı.

Beş dakika içinde, herkes içeri geçmiş, koltuklara teker teker yayılarak sohbet etmeye başlamıştı.

"Mitsuki Anne, lütfen bir daha çocukların gözü önünde Katsuki'ye vurmayın. Sonra kötü etkileniyorlar." diyerek söze girmişti Shoto.

"Hiç vurmasa daha iyi!" diyen Katsuki eliyle hâlâ acıyan ensesini tutuyordu. "Hâlâ acıyor!"

"Kıyamam sana, Kacchan. Sana vurdular mı? Kim vurdu? Söyle bakayım." diyen Izuku'nun ona bebek gibi davranmasına sinirlenmişti Katsuki.

"Deku!"

"Ben bir şey demedim!"

Herkes onların bu tatlı ayırmalarını gülerek izliyorlardı.