11. Zoë: Ongemakkelijke situaties

Start bij het begin
                                    

'Zeg het maar,' zei ze vrolijk tegen hem.

'Mag ik een jou?' vroeg hij vrolijk en wees naar haar.

'Een jou?' zei Zoë speels. 'Nou dat wordt lastig want die heb je al en twee is zo overdreven.' Ze grinnikte.

'Neehee,' antwoordde de jongen, met ietwat dubbele tong. 'Een jou!' Hij prikte met zijn vinger in haar wang. 'Oh een mij?' vroeg Zoë op een manier alsof ze het nu pas begreep. Het knappe blondje knikte wild.

'Helaas ben ik uitverkocht.' Ze lachte naar hem. 'Kan ik je wat anders aanbieden?'

Opeens kwam Niels naast haar staan. 'Zo, wat heb je voor cutie hier?' Zoë keek verveeld naar hem op.

'Ik denk niet dat hij op mannen valt, Nielsje.'

De gozer begon meteen te schudden met zijn hoofd en keek verschrikt naar hem.

'Ik bedoelde niet voor mij, Kippetje, maar voor jou,' zei hij grijnzend. De jongen begon vrolijk te glimlachen.

Opeens sloeg Levi zijn armen om haar en Niels. 'Nielsje, als je Puntjes nou eens haar eigen vent laat kiezen? Wat zeggen we daarvan?'

Niels draaide zich vragend naar hem om en keek toen naar Zoë, maar die was al afgeleid. Mike kwam op dat moment door de deur van de Kroegtijger. Ze voelde hoe Levi's arm op haar schouder verstijfde en vervolgens van haar schouder viel.

Zodra Mike haar zag, glimlachte hij naar haar. Hij liep op haar af en ging over de bar hangen.

'Hey Zo!'

Zoë ging op het opstapje staan en boog over de bar heen, zodat Mike haar kon omhelzen. Hij drukte een kus op haar wang. Ze werd op slag rood, waarop hij moest lachen.

'Hey Mike! Wat wil je drinken?' gilde Levi in haar oor. Zoë keek hem verschrikt aan.

'Doe maar een biertje, man!' Hij lachte naar Levi en die ging aan het werk.

Zoë stond in de voorraadruimte. Ze stond de flessen drank te tellen, toen ze iemand achter zich hoorde binnenkomen. Geschrokken draaide ze zich om. Levi stond twijfelachtig achter haar.

'Hey,' zei ze voorzichtig.

'Hey,' antwoordde hij terwijl hij zijn hand door zijn haar haalde. Vervolgens wreef hij zijn handpalmen langs zijn zwarte skinny. 'Misschien is het beter dat we doen alsof het nooit gebeurd is?'

Zodra hij de eerste woorden van die zin zei, laaide de woede in haar op. Ze liep naar hem toe en gaf hem een duw.

'Je wilt doen alsof je me nooit gezoend hebt? Beetje lastig hè, als het al gebeurd is.' Ze draaide zich boos van hem af.

'Wat? Vond je me zo goed kussen dat je het nog een keer wilt doen?' vroeg hij met een spottende stem.

'Jees Levi, wat probeer je te compenseren? Is je piemel zo klein, doordat de andere helft in je persoonlijkheid zit?'

Met die woorden liep ze om hem heen de voorraadkamer uit.

Ze besloot dat ze morgen het klusje wel af zou maken en dat Levi maar af moest sluiten samen met zijn enorme ego. Ze pakte haar jas en liep de kroeg uit.

Ze zat met haar telefoon in haar handen, klaar om Fenne te bellen. De hele nacht had ze liggen draaien omdat ze de opmerking van Levi niet los had kunnen laten.

De telefoon ging een paar keer over voordat Fenne opnam. Zoë was opgelucht bij het horen van haar vriendins vertrouwde stem. Na de standaard beleefde vragen, flapte Zoë eruit wat ze de afgelopen achtenveertig uur had meegemaakt. Fenne luisterde geduldig

Roberts #2: Stole my heartWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu