KARANLIKTAKİ SİYAH ÇOCUK

KSÇ-1

Kapak tasarımı için @FenerlininBiri çok teşekkur ederim.

DAMLA'DAN

Annem   "Doruuuuk!    Kameeer! uyandırın    şu    uykucu    Damla    yı."
-Tamaaam!
Bu    kesinlikle    annemin   sesi   ve    beni    uyandırmaya     dünden    meraklı    abim    DORUK   ve    kardeşim     KAMER'in     sesiydi.  
Herkes    alarmın    sesiyle    uyanır    ama     ben     abim    Doruk    ve    kardeşim     Kamer     sayesinde     kulağımın    dibinde     son    ses    çalan    müzik   ve    üstümden     yorganımın     çekilip    yatağımda     zıplanmasıyla     uyanıyorum. Neden    ben   de    herkes    gibi    alarmın    sesiyle    uyanmıyorum    ki?    diyemiyorum     çünkü   3   çalar saat   ve   5  tane   telefonun    alarmının    sesi    beni    uyandırmaya    yetmiyordu.  Abim   ve   Kamer'in    beni    uyandırmak    için   yaptıkları   son   ses    müzik   eziyetinden    kurtulmak    için   pes    edip    Doruk   ve   Kamer'in   zafer    gülümsemesini    yok    sayıp    onlara    ölümcül    bakış    atıp    yataktan    kalktım. Rutin işlerimi  -elimi   yuzumu    yıkamak , saçımı   tarayıp    toplamak... -işlerimi    hallettikten    sonra    yatağımı    topladım. Kahvaltıyı    hazırlamak    için    anneme     yardım    ettim. Kahvaltıyı      hazırladıktan    sonra    hep    beraber     kahvaltımızı     yaptık. Masayı     topladıktan     sonra     abim    ve    Kamer'in     kenara     çekilip    fısıldaşarak    bir    şeyler     konuştuklarını    gördüm.  Yavaş    yavaş     yanlarına     yaklaştım    ve     konuşmalarını     dinlemeye     başladım.
Abim
"Kamer    çabuk    evden    kolayca    kaçabileceğimiz    bir    bahane   bul. "
dedi   Kamer'e. Kamer:
-"Kaçmak     demeyelim    ona,  evden kolayca    Çıkabileceğimiz     bi      bahane     diyelim."
Dedi. Neden    evden    kaçmak     pardon     kolayca    çıkabilmek     için     bahane     arıyorlar    ki?    diye     düşünmeye    başladığım     sırada     bugün    günlerden     pazar    günü     olduğu     gerçegi    kafama    dank     etti.Günlerden      pazar      günü    olması    demek     teyzelerin, ninelerin; kız /erkek    çocuklarına    ya    da    torunlarına     sevgili    aramak     için     katıldıkları    altın    günleri    demekti   - arada   zorla    gelenlerde    vardı    ama     çoğunluk    öyleydi - yani    bizim    için     öyleydi     ve    abim , ben   ve   Kamer    bunu   bildiğimiz     için   evden    kaçma    planları    yapıyorduk. Üstelik    bugün    altın    günü    bizde    olduğu    için     hemen    konuşmaya    atlayıp:

+ "Arkadaşlarımızla    topluca    bir    şeyler    yapacağımızı    söyleyelim. Zaten    geçen     haftadan bu hafta için planımız olabileceğini     söylemiştik "
dedim.
Abim   ve   Kamer'in    yüzlerine   bakınca    gülmemek    için    kendimi   zor    tuttum.

+ "Evet    biliyorum    şaşırdınız    ama    bayadır    konuşmalarınızı     dinliyordum. Hem    bu    hepimizin    sorunu    öyle    değil     mi?"
diye    sordum. İkisi    de   başını   olumlu    anlamda    salladı.   Kamer:

- "Eeee    hadi   planı    uygulayalım "
dedi. Abim   de   ben   de    onayladık.

Abim:

"Anneeeee!"

diye    bağırdı. Babam    evde    olsa    bağırmasına    kızardı    ama    altın    günü    bizde    oldugu    için     istemeye      istemeye     şirkete    gitmişti .Madem    şirketiniz   var   nerden    çıkıyo    bu    altın    günü? diye     düşünebilirsiniz     ama    babam    ve    annem   şirketimiz     var    diye    normal    insanlardan    bi    farkımızın    olmadığını    ve   bu    yuzden    normal    buyuklukte    bi    evde     yaşadığımızı     söylediler.Bu     yüzden    altın     günlerine    fln    hep     katılıyoruz.
Abimin    bağırması    üzerine    annem:
"Efendim Doruk"  
diyerek    mutfaktan    çıktı.      Abim:
-Anne     bizim    geçen    hafta   da    söylediğimiz    gibi     planlarımız    var    dışarı    çıkıyoruz    dedi.Annem   tam   itiraz    edecekken  
*Söz   verdiniz    ve    önceden    anlaşmıştık    dedi    Kamer.Annem    son    bir    umut    bana     bakınca  
+Üzgünüm     anne     geçen    hafta    beraber    planlamıştık    dedim.Annem     suratını    asıp:"Iyi    madem    naparsanız   yapın   ama   geç   gelmek    yok" dedi. Abim:
"Hı  hı  tabi  tabi "
diyerek   annemi   geçiştirmeye    çalıştı    ama    annemin    uyarıcı    bakışlarını    görünce   başını    olumlu    anlamda    salladı.Annemin    bakışları    Kamer   ve    bana   döndüğünde    "tamam"
dedik   ve    hazırlanıp   evden    çıktık.  Ben    siyah   darpaça     pantolonumu    üstune    de   salaş    mavi    t-şört   giymistim.     Abim    evden    çıktığımızda     bana     dondu    ve
+ "Kapının    önüne    geldiğinde    bana    mesaj    atmayı     unutma"
dedi.Kamer'e    nolcak    dememe    kalmadan
+"Kamer   de    benimle     gelecek"
dedi. Başımı    salladım    ve     Aslı'yı    -en    iyi    arkadaşım-           aradım.  Geçen    hafta     anlatmama    rağmen    bugün   de    olanları    ozet    geçtim.  Aslı ............. alışveriş    merkezine    gidebileceğimizi    söyledi. Bir     taksi    bulup    söylediği     alışveriş   merkezinin    adını     taksiciye    söyledim    ve    alışveriş    merkezine    dogru     yola   çıktım.
------------BÖLÜM SONU---------
Ilk hikayem olduğu için hatalarım olabilir.hatalar icin kusura bakmayın.
BILGI NOTU
2.ya da 3.bölümde olaylar başlayacak.olaylar başladiginda kitabın isminin nerden geldigini bi nevi anlayacaksınız.Ilk bolum oldugu icin biraz sıkıcı olabilir.
YORUM    ve    VOTE    yi   unutmayın...