Soğutucu ve kasvetli havanın beni içine çekmesine izin verdim.Hislerimi ,duygularımı...her şeyimi ona verdim.Hepsini birer birer parçaladı ve unufak ettikten sonra bana yaklaştı.Ona vermediğim bir şeyim vardı.Sadece bir şeyim..:Kalbimin Anahtarı.
Elini uzattı lütfedercesine.İstediği şey belliydi.Anahtarımı ona veremezdim ama.O bir iblisti ona güvenemezdim.Aynı anda beynimde bir soru yankılandı.'Peki ya kendime nasıl güvenebilirdim ki ?'Ben bu sorunun kafamda yankılanmasını dinlerken ,karanlık tarafım çoktan anahtarı vermişti ona:Randall,iblis efendisi.Yüzündeki pis sırıtış gamzelerini ortaya çıkarıyordu.Yüzüne daha dikkatli baktığımda birden fazla yara izi olduğunu gördüm.Elini bana yaklaştırdı.Elini anahtarla birlikte kalbime soktu ve kilitleyip uzaklaştı.Başım dönüyordu.Çünkü iblis büyüsü yapmıştı.Aslında burada sabit durmam için de büyü yapmıştı.Yere sabitliydim hareket edemiyordum.İblis büyüleri insanı öldürebilirdi ama benim farklı bir hikayem vardı.
Parmağıyla 2 metre ötemizde bulunan sonsuzluk çukurunu gösterdi.Adımlarını takip ettim gözlerimle,çukurun yanına geldi.Anahtarımı sadece parmak uçları tutuyordu.Anahtarımın parmaklarının arasından kaybolup gitmesini izledim ve o an sadece ağzımdan bir çığlık kopabildi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Büyülü Düşler
Teen Fiction"Kırıldı! bacağım tutmuyor,yürüyemiyorum." "Eee?" "Yardım etsene odun!" Ama o arkasına bakmadan gitti. "Görürsün sen!!!" Bir kez daha seslendim arkasından: "Bir gün bana muhtaç olacaksın!" Durmuştu.Topuklarının üzerinde döndü ve yanıma gelip eğiler...
