[ɢᴇʀᴄ̧ᴇᴋʟᴇʀ] ~ᴠɪᴄᴛᴏʀʏ ᴋɪᴄᴋᴏғғ x ʀᴇᴀᴅᴇʀ~

[2] Düşünceler

bir okur Lina yla tagi yi shiplemiş bence muq olur o yuzden ablasının da yaşını değiştiricem her neyse

İyi okumalar dilerim~

(ASHLEY'İN AĞZINDAN)

-Bekleyin lütfen!

Arkalarını döndüler

-Bir sorun var acaba?

-Acaba sizin hangi okulda okuduğunuzu sora bilir miyim?

-Ah, tabii ikimizde ******** okukunda okuyoruz

Aynı okulda değildik yoksa okula gidebilmem için yardım isteyecektim

-Teşekkür ederim.Rahatsız ettiğim için özür dilerim

-Hiç sorun yok! Birde neden sorduğunuzu sora bilirmiyim?

-Bir nedeni yok. Teşekkür ederim tekrardan

Yanındaki sanırım ismi Shou olan çocuk zeki birisi olacak ki benim amacımı anladı.

-İsterseniz size okulunuza kadar götürebilirim buraları pek bilmiyorsunuz sanki. Hangi okulda okuyorsunuz?

Şaşırmıştım ama belli etmedim

-Ben ******* okulunda okuyorum ve evet yardım ederseniz çok sevinirim.

-Tabii ki yardım edeceğim. Kendimi telafi edeceğim
Birde gideceğiniz okulu biliyorum.

Yanındaki kıza bakarak

-Orası üçüzlerin okuduğu okul Erika

Kızın adıda Erikaymış
Üçüzleri tanıyordum aynı sınıftaydık

Erika da konuşmaya başladı

-Aa, öylemi? Acaba siz Üçüzleri tanıyor musunuz?

-Evet tanıyorum onları aynı sınıftayız. Peki siz nereden tanışıyorsunuz?

-Biz aynı futbol takımında oynuyoruz

"Futbol" kelimesi aklımda yankılanmaya başladı kavramaya çalışıyordum ne olduğunu

Benim için topun,kalenin,sahanın olduğu bir spor muydu? Yoksa küçükken topla oynarken sanki arkadaşımla oynurmuşum gibi olan, babamın bana öğrettiği,
babamın.. babamın... baba-
derin bir iç çektim.
Baba sözcüğü ile futbol sözcüğünü kavramam bir oldu. Babamla vakit geçiremediğim için bilemiyordum nasıl bir his olduğunu. Sadece bazı kelimeleri uydurup onun yerine koymaya çalışıyorudum. Tam düşüncelere düşecekken Shou denen çocuk bağırarak beni elimden tutmuş oldu.

-HEEEYYY BENİ DUYUYOR MUSUN?

Birden herşeyi hatırlayın konuşmaya başladım

-Çok özür dilerim. Dalmışım.

-En son seni okuluna götürebilirim diyorduk.

-Tamam hadi gidelim.

Erika kendi okuluna doğru giderken ben ve Shou denen çocuk benim okuluma doğru gitmeye başladık.

Bu sfer düşüncelere dalmamaya çalışıyordum
Nasılsa sadece bir kelime benim kafamı karıştırmaya yetmişti. Bunları unutmak için okula giderken Shou ile konuşmaya karar verdim.

-E bari bu yolu beraber gideceğiz o zaman tanışalım mı ne dersin?

-Ah, doğru. Benim adım Shou Outa.

-Benim adım Ashley Hobberts.

dedim yalandan gülümsemem yüzümdeyken

-Benim yanımdaki olan kızın ismi de Erika takato
onunla aynı sınıfa gidiyoruz

-Sizinle tanıştığıma memnun oldum.

-Bende seninle tanıştığıma memnun oldum.

Sonra ikimiz de konuşmadık. Bir sessizlik oldu sessizliği ilk bozan Shou oldu

-Furuya kardeşlerle aynı sınıfta olduğunu söyledin peki onlar hakkında ne düşünüyorsun?

-Bu bir röportaj mı?

-Ya-yani öyle demek istemedim! Onları nasıl gördüğünü öğrenmek istedim sadece!

Çok komik konuşuyordu. Ya da ben öyle düşünüyordum.

-Tamam o zaman. Gerçi onlarla konuşmadığım için nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum ama dıştan bakınca nasıl düşündüğümü söyleyeyim.

Shou ya bir yalanlar uydurmalıydım ya da neden böyle birşey dedim ki ne gerek vardı birşeyler düşünmediğimi falan söyleseydim başımı derde sokmaya ne gerek vardı.
Derin bir iç çektim sonra ise yalanlarımı söylemeye başladım. Umarım konuştuklarımla kendimi rezil etmem ben yalanlarımı hiç düşünmeden söylerim

-Benim düşündüklerim...

Ağzımı açtım ama bir kelimeyi bırak ses bile çıkmadım sesim mi gitti diye düşünürken shou konuşmaya başladı

-İyi misin? Sesine birşey mi oldu?

-Hayır ben iyiyim, dedim.

Ama nasıl olur konuşabilniştim konuşmaya devam etmeye çalıştım. Ama olmuyor yalanlarımı söyleyemiyordum ama neden!?
Vücudum titremeye başladı. Neler oluyor du bana?
Azımdan ses çıkmıyordu. Korkuyormuydum yoksa?
Kötü şeyler olmasına mı korkuyordum?
O sırada okulun önüne gelmiştik.
Bu sefer normal konuşmayı denedim ağzımı açtım ama boğazım ağrımaya vücudum titremeye başladı. Sadece bir yalan söyleyecektim. Ama...

Sen zaten herzaman yalan söylemiyor musun?

Anlamıştım artık vücudum, ruhum bu pis yalanları taşımak istemiyordu. Bu yalanları atması gerekiyordu. Yorulmuştu artık.

O sırada okulun zili çaldı.
Bu benim için bir fırsattı. Hemen kendimi toparladım ve zorda olsa konuşmaya başladım.

-Üzgünüm shou soruna cevap veremedim. Benim gitmem lazım geç kalıcam. Bana yolu gösterdiğin için teşekkür ederim (başını eğerek)

-Sorun yok umarım hatamı telafi edebilmişimdir umarım bir kere daha karşılaşırız.

-Tanıştığıma memnun oldum sonra görüşürüz

-Görüşürüz,dedi ve oradan ayrıldı.

Bense bütün bu düşünceleri sırtlayarak derse geçtim

Arkadaşlar umarım beğenirsiniz~

Bu arada Tagi x Lina shipinin ismi ne olsun?

Bekliyorum:))