Mafia e il suo bambino.(TAEKOOK)

~23

Ev görselini değiştirdim. Daha fazla hoşuma giden bir görsel buldum. Umarım siz de beğenirsiniz. Evin bölümlerini zaten aşağı bırakacağım. Bakarsanız hayal etmeniz daha kolay olur🤍

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~Bitmişti.
Yaklaşık dört saatin sonunda davet sona ermişti.
Ve ben artık evli bir adamdım.
Ben artık Kim Jungkooktum.

Davet güzel geçmişti. Yani en azından gelen misafirler için fazlasıyla eğlenceli bir organizasyondu doğrusu. Müzik hiç durmamıştı, ve saatler boyunca çılgınlar gibi eğlenilmişti. Açıkçası her ne kadar ben de uyum sağlamaya çalışsam da tabiiki Taehyung kadar adapte olamamıştım. O davet boyunca yüzündeki kocaman gülümsemesiyle gelen davetlilerle ilgilenmişti. Beni de asla yanından ayırmamıştı. Sadece iş muhabbetinden sıkıldığımı anladığında, aile masasına geçmemi söylemişti. Onun dışında sürekli yanında bulunup, iş konuşmalarını dinlemiştim.

Şimdiyse arabadaydık. Asla görmeme izin vermediği 'evimize' gidiyorduk. Evin dizaynının benim için sürpriz olmasını istemişti. Aslında eşyaları da birlikte almıştık ancak, evde beni büyük bir sürprizin beklediğini büyük bir heyecanla söylemişti.

Sonuç olarak da zaten gergin olan ben bu cümleyle iyice gerilmiştim.

Korkuyordum. İstemediğim halde bana dokunmasından korkuyordum, ancak Taehyungun bu kadar ileri gitmeyeceğini de düşünüyordum. Her ne olursa olsun ona az da olsa güveniyordum. Ancak yine de korkmuyorum desem yalan söylemiş olurdum. Kafam deli gibi karışıktı.

O küçük bir ihtimal beni mahvetmişti.

Kafamda bahaneler üretmeye çalışırken, karnımın açlığını hatırlamıştım. Davet beni fazlasıyla yormuştu, ve sabahtan beri açtım. Bu yüzden de bunu kullanabileceğimi düşünerek, yanımdaki koltukta araba kullanan Taehyunga dönerek konuşmaya başladım.
" Taehyunng, ben acıktım."
Bana bakarak gülümsemişti.
" Biliyorum bebeğim, sabah da bir şey yemedin zaten. Evde atıştırırız beraber."
Onu başımla onaylamıştım. En azından ona korktumdan bahsedebileceğim bir yemek süreci vardı.

Evet onunla konuşmaya karar vermiştim.

Her ne kadar sessiz kalmak zorunda olsam da, iş beraber olmaya gelince değişirdi.

Buna asla müsaade etmezdim.

Ben düşüncelerimle boğuşurken eve varmıştık. Ev gerçekten de fotoğraflardaki gibiydi. Diğer eve göre çok küçüktü elbette ancak yeterliydi. Zaten çalışan istemiyorduk, korumalar da bahçedeki müştemilatta yaşayacaklardı. Taehyung onlara giriş çıkış izni vermeyeceğini, istediğim gibi dolaşabileceğimi söylemişti. Yüksek ihtimalle anneannemin evindeki konuşmamızı unutmamıştı.

Bu ince davranışı kalbimi deli gibi çarptırmıştı.

Her ne kadar ona aşık olmasam da, bu davranışları beni etkiliyordu açıkçası.

Evin bahçesi gerçekten bakımlıydı. Bu bile çok güzel bir ayrıntıydı. Dikkatimi her zamanki gibi bahçenin her köşesinde bulunan korumalar çekmişti.

Elimi tutarak beni evin içine yönlendirdiğinde karşımıza ilk çıkan şey bir merdivendi. Yanından da üç odaya giriş vardı. Bu odalardan biri salondu.

Salon abartılı değildi ve gri tonlarındaydı. Bir duvarı camla kaplıydı en çok beğendiğim özelliğiyse geriye kalan duvarlarını kitaplıkların kaplamasıydı. Sıcak bir havası vardı. Sade ancak çok güzeldi. Duvarla ayrılmış bir yemek alanı vardı.

Burayı sevmiştim.

Oradan ayrılıp sonraki odaya giriş yapmıştık. Burası mutfaktı. Gerçekten geniş ve ferahtı. Burada da gri tonları hakimdi ve gerçekten çok şık gözüküyordu. Tam benim istediğim tarzdaydı ve ışıklandırması gerçekten de hoştu.