"ဘာပြောမလို့လဲ..."

"ငါ..ငါ မင်းကိုချစ်တယ်...."

သဲကြင်ယာမျက်လုံးမှိတ်ပြီး ပြောလိုက်လေတယ်...

ရာဇာ  ပါးစပ်အဟောင်းသားဖြစ်သွားရတယ်....

"သဲငယ်...သဲငယ်် တစ်ကယ်ပြောတာလားဟင်..."

ရာဇာ ယုံတောင်မယုံနိုင်ပေ...

"အင်း တစ်ကယ်...."

"အဲ့ဒါဆို ဒီနေ့ကစပြီး သဲငယ်က မောင့်အပိုင်ဖြစ်သွားပြီနော်...အရင်ကလဲ မောင့်အပိုင်ဆိုပေမယ့် သဲငယ်ဆန္ဒမပါဘူးလေ...အခုရော မောင့်အပိုင်ဖြစ်ဖို့ ဆန္ဒပါလား..."

"အင်း ငါက မင်းအပိုင်..."

"ချစ်လိုက်တာကွာ..."

"သဲငယ် ဒီညက မဂ်လာဦးညနော်..ဒီဝတ်စုံလေးနဲ့သဲငယ်နဲ့ အရမ်းလိုက်တာပဲ.....ဒီညတော့ မောင့်စိတ်ကြိုက်ညပဲပေါ့နော်..."

"အင်း ငါ့ကို မောင့်စိတ်ကြိုက် လုပ်လို့ရတယ််...မောင့်ကိုချစ်တာ နောက်ကျမှသိရပေမယ့် ချစ်တာကိုတော့ယုံနော်...."

"ယုံတာပေါ့...မောင်က သဲငယ်ကိုပဲယုံတာ...မောင့်ကတဲ့ စည်းချက်အတိုင်း စီးမြောပေးနော်....."

"အင်း..."

အဲ့နောက် ရာဇာက သဲကြင်ယာနှုတ်ခမ်းလေးကိုနမ်းလိုက်လေတယ်..

ရာဇာက နမ်းရင်း သဲကြင်ယာ ပေါင်သားလေးတွေကိုပွတ်သပ်နေလေတယ်...

"ပြွတ်စ်...အင့်..."

အဲ့နောက် အက်ျီလေးကို အပေါ်လှန်တင်ကာ သဲကြင်ယာ ချယ်ရီသီးလေးတွေကို တတိတိကိုက်နေလေတယ်...

"အင့်...ရာဇာ...မကိုက်နဲ့လေ...အာ့!!..."

သဲကြင်ယာ ချယ်ရီသီးလေးတွေကို စိတ်ကြိုက်လုပ်ပြီးသွားတော့...

"ကြည့်ပါအုံး မောင်ကိုက်ထားလို့ သဲငယ်နို့လေးတွေရဲနေပြီ...အသည်းယားစရာလေး မွမွ...."

ရာဇာက သဲကြင်ယာ အက်ျီကိုချွတ်လိုက်ကာ သဲကြင်ယာ ခြေထောက်လေးတွေကို ခွဲကာ ဟိုတစ်ဖက်ဒီတစ်ဖက်ကားလိုက်လေတယ်...

ပြီးတော့ လက်ခလယ်တစ်ချောင်းကို သဲကြင်ယာ အပေါက်လေးထဲထည့်လိုက်လေတယ်...

ကိုကိုက ကျွန်တော့်အပိုင် (Completed)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang