Uzuuuun bir bölümle geldim, iyi okumalar❤️
Sınavımın nasıl geçtiği hakkında bir fikrim yoktu. Gerilmiştim, elimden geleni yapmıştım ve açıkçası tahmin ettiğimden daha çok soru yapabildiğimi düşünüyordum. Elbette bu yeterli miydi bilemezdim fakat önemli değildi, bir üniversiteye girebilecek kadar yapmışımdır diye düşünüyordum. Açıkçası olmasa da sorun değildi. Bir yıldan bir şey kaybetmezdim.
"Sınav hakkında konuşmak istiyor musun?"
"Ne yaptığımı bilmiyorum açıkçası ama beklediğimden iyiydi" demiştim omuz silkerek. Hyungsik'le bahçede oturmuş buzlu limonatamızı içiyorduk. "Sen?"
"Ben de bilmiyorum, hem yaptım hem de yapamadım gibi. Ortalamaydı."
"Sen yapmışsındır, zekisin sen" diyerek bakışlarımı ona çevirdiğimde gözlerini devirmişti.
"Aynen. Neyse, sonuçlar gelsin de öyle konuşuruz."
"Doğru. Şimdi konuşmamız anlamsız" diyerek etrafa bakmaya başlamıştım yine. Kim var kim yok diye bakıyordum. "Puanımız gelince illa ki bir yere gireriz"
"En kötü A101'de işe gireriz."
"Orası neresi be?"
"Türk markası. Türkiye'de de meşhurmuş, mezun olan herkes giriyormuş bu işe"
"Ne markası ki bu?"
"Alışveriş. Market zinciri"
"Ah, anladım. Hiç denk gelmedim ben. Nerede bu?"
"Okulun arka tarafında kalıyor. Biraz arada."
Anladığında dair sesler çıkarttıktan sonra iç geçirerek yaslandığı yerden kalkıp başını benim kucağıma koymuştu. Bir elimi saçlarına yerleştirerek sevmeye başlamıştım. Gözleri kapanırken dudaklarının hafifçe kıvrıldığını görmüştüm.
"Ne gülüyorsun?"
"Böyle yakın vakit geçirmeyeli uzun zaman oldu" demişti. "Birbirimize sadece selam verip geçtiğimiz günleri hatırladım da"
"Benim ayılığım yüzünden oldu hep-"
"Kim ne ayısıymış? Oyuncak ayı mısın? Ayrıca sen kimsin ve neden sevgilimin kucağındasın?"
Duyduğumuz sesle birlikte ikimiz de bakışlarımızı başucumuza çevirdiğimizde Jungkook'u görmüştük. Gözlerim büyürken Hyungsik başını kucağımdan kaldırmıştı ve ben de ayağa kalkmış, ona sarılmıştım hemen.
"Jungkook?" Demiştim şaşkınca. "Buradasın?"
"Artık odalara kapanmak yok, çünkü iyiyim"
"Tekrardan geçmiş olsun Jungkook" demişti Hyungsik bize bakarken. "Korkuttun bizi"
"Teşekkür ederim" diyerek ona gülümsedikten sonra hafifçe geri çekilmemi sağlayıp bakışlarını bana çevirmişti. Dudaklarımı dudaklarına bastırdığımda bana karşılık vermişti ve ben sanki o an şey gibi hissetmiştim, hani yıllarca bir şeyin olmasını beklersin ve olur ya, öyle bir mutluluk hissetmiştim içimde. Artık ne Jungkook'un ne de ilişkimizin saklanmayacağını bilmek bana çok garip hissettirmişti.
"Mezuniyet ne zamandı?"
Jungkook benden ayrıldıktan sonra eli belime sarılıyken sorduğunda Hyungsik cevaplamıştı onu.
"Bir hafta sonra"
"Güzel. Güzel bir şeyler almak gerek"
"Gidecek miyiz ki?" Diye sorduğumda Jungkook yanağımı uzunca öpmüş ve başını onaylar anlamda sallamıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Slumber Party: taekook
Fanfiction"Me and your boyfriend playin' dress up in my house"
