🌺 ဦး မချစ်ခဲ့သော် 🌺 (Completed)

Part - 1

"သွေးတွေ…သွေးတွေ…ဟင့်....ေဖဖေ.....မေမေ"

သွေးတွေကို အနွံ_တွေ့လိုက်ရသည့်အခါ
ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်သွားကာအသိစိတ်တွေ
တဖြည်းဖြည်း ကင်းမဲ့လာပြီးနောက်ဆုံး၌
သူမခန္ဓာကိုယ်ဟာ မိဘတွေရဲ့ဘေးနားတွင်
လဲကျသွားတော့သည်။

သူမ အမြင်တွေလည်းအမဲရောင်အတိကျသွားတော့၏။

ကံကြမ္မာကအနွံအပေါ်ထပ်ရက်စက်ဦးမှာလား?
_
_
_
_
_
ဆေးရုံကြီးတစ်ရုံ၏VIPအခန်းအတွင်း၌လဲလျောင်း
နေသော မိန်းမပျိုလေးတစ်ယောက်ဘေးတွင်
အသက်၅၀အရွယ်လူကြီးတစ်ယောက်ဟာ
စိုးရိမ်ပူပန်မှုအပြည့်ဖြင့်မိန်းမပျိုအားစောင့်ကြည့်
နေရှာသည်။

မိန်းမပျိုလေးကတော့အပူအပင်အနှောင်အဖွဲ့
ကင်းမဲ့စွာဖြင့်အိပ်စက်နေလေရဲ့။သူမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်က
သတိကင်းမဲ့နေသော်လည်းသူမရဲ့စိတ်ဝိဥာဥ်ကတော့
အဖြူရောင်ပန်းခင်းကြီးအလည်တွင်ရောက်ရှိ
နေ၏။အဆုံးမရှိကျယ်ပြန့်သောပန်းခင်းအလယ်
သူမဟာ မိဘနှစ်ပါးအားနေရာအနှံ့ရှာဖွေနေမိသည်။

"ဖေဖေ…မေမေ…"

သူမ ဘယ်လောက်ပဲခေါ်ခေါ်ပြန်ထူးသံတစိုးတစိမျှ
မကြားရသဖြင့်ဝမ်းနည်းစိတ်တွေရင်ဝယ်
ပြည့်နက်လာကာပန်းခင်းထဲလေးလံသည့်
​ခြေလှမ်းများနဲ့လှမ်းနေမိချိန်တွင်သူမနားထဲ
ခေါ်သံတစ်ခုက နွေးထွေးစွာဝင်လာသည်။

ထိုခေါ်သံကြောင့်နောက်ကိုလှည့်ကြည့်မိတဲ့အခါ
သူမအားနှစ်လိုဖွယ်အပြုံးနဲ့ဆီးကြိုသမှု
ပြုနေတဲ့အမျိုးသမီးတစ်ယောက်အား
တွေ့ရတာမို့နွမ်းကျနေသည့်သူမမျက််နှာလေး
ပြန်လည်လန်းဆန်းလာကာပေါ့ပါးသွက်လက်လှစွာ
ထိုအမျိုးသမီးဆီကိုပြေးသွားလိုက်သည်။

ပျော်ရွှင်ကြည်နူးမှုတွေအပြည့်ပါဝင်နေတဲ့
ချစ်စဖွယ်အသံလေးနှင့်

"မေမေ!"ဟု ခေါ်ပြီးသူမရှေ့မှအမျိုးသမီးအား
အားရဝမ်းသာစွာပွေ့ဖက်ဖို့လက်ကမ်းချိန်မှာ
ပျောက်ကွယ်သွားတာကြောင့်သူမမျက်နှာလေး
စိုးရိမ်ဝမ်းနည်းမှုများစွာနဲ့

"မေမေ…အနွံဆီ…ပြန်လာခဲ့ပါ…မေမေ"

"သမီးလေး....သမီးလေး...."