Episode 3
Jimin បានយកកាំបិទនោះបម្រុងនឹងចាក់ទៅហើយTaeនឹងHobiក៏ចូលមកដល់ Taeក៏ប្រញាប់ទៅទាញកាំបិទនោះចេញពីដៃនាងយ៉ាងលឿន
«Minឯងចង់ធ្វើអីនឹងហ៎ាស»Hobiនាងក៏ប្រញាប់ទៅទាញ់កាំបិតចេញមុនអោបអ្នកដែលអង្គុយនៅលើគ្រែយ៉ាងប្រញាប់
«ហឹក អោយយើងនៅធ្វើអី ហឹកបើគ្មានអ្នកណាយល់ចិត្តយើងផងនោះហឹក»Jimin
«អ្នកណាថាហ៎ាស ឯងនៅមានម៉ាក់ប៉ាបងប្អូននឹងមិត្តភក្តិច្រើនទៀតដែលចាំនៅក្បែរឯង» Hobi
«ហឹស ម៉ាក់ប៉ាហ៎ ហ៎ាសហ៎ា ចាំក្បែរមេនទេ ចាំក្បែរពេលយើងស្លាប់បាត់ មេនទេ យើងឈឺស្ទើរស្លាប់គាត់មិនខ្វល់ពីយើងពីផង អោយយើងពឹងស្អីទៅបើក្តីស្រឡាញ់មិនស្មើរនឹងសត្វចិញ្ចឹមផងនោះ ហឹកហឹក មិត្តភក្តិមានមួយណាដែរនៅក្បែរយើងពេលយើងលំបាកទៅ ហ៎ាស ហឹក ម្នាក់ៗមកតែពេលយើងសប្បាយ មករកតែពេលមានផលប្រយោជន៍ចុះពេលយើងស្ទើរស្លាប់ស្ទើររស់អ្នកណានៅជិតយើងទៅ ហឹក ហឹក រាល់ថ្ងៃយើងរស់នៅមិនស្មើរនឹងសត្វចិញ្ចឹមផង វានៅមានម្ចាស់ស្រឡាញ់ចុះយើង ទោះងាប់ក៏គ្មានអ្នកណាខ្វល់ដែរហឹក ហឺ ឈប់បោកប្រាស់យើងទៅ ហឹកហឹក»Jimin និយាយទាំងយំផងស្រែកផងធ្វើអោយពេទ្យដែលនៅខាងក្រៅឮក៏ប្រញាប់ចូលមកមើលនាង
«សូមអ្នកទាំង2ទៅក្រៅសិនទៅ»Doctor
Hobi នឹងTae ក៏ចេញមកក្រៅ
«ហឹកTae»Hobiមកដល់ក្រៅក៏យំអោបTae តែម្តង
«កុំយំអី តិចទៀតJimin លែងអីហើយ» Tae
«នាងមិនដែលប្រាប់ខ្ញុំពីរឿងទាំងអស់នឹងទេហឹក នាងលាក់ទុក្ខតែម្នាក់ឯងហឹកហឹក នាងពិបាកណាស់មេនទេហ៎ាសTae »Hobi
«នាងនឹងមិនអីទេទ្រាំសិនទៅណា»Tae ក៏យកដៃអង្អែលក្បាលHobi ថ្នមៗដើម្បីលួងលោម
ភ្លាមនោះសម្លេងស្រែកក៏ឮចេញពីបន្ទប់របស់ Jimin
«អ៎ាយ អត់ទេគ្រប់គ្នាសុទ្ធតែកុហក ហ៎ាយ...គ្រប់គ្នាបោកប្រាស់ខ្ញុំ ហឹក ខ្ញុំស្អប់គ្រប់គ្នាចេញទៅ ចេញទៅអ៎ាយ»Jimin
«ហឹកJimin »Hobi ដែលយំខ្សឹបខ្សួលក្រាន់តែឮបែបនេះក៏ចង់រត់ទៅតែក៏ត្រូវTae ចាប់ដៃជាប់
