Dear Kelvin,
May balak kaming umakyat ng dalawa kong kaibigan sa Timezone. Alam na naming nandun ka at ang mga kaibigan mo. As for you to know, praning akong tao. Hiniram ko ang phone at ang earphones ng kasama ko and I asked her kung may music ba ang phone niya, oo, demanding din ako. Mas lalong bumilis ang tibok ng aking puso papuntang escalator. *Dugg dugg* OMG! Ito na talaga. Nakita namin ang dalawa mong kaibigan pababa ng escalator. Napatanong ko sa sarili ko, "di kaya siya nalang ang mag-isa sa taas?" Okay, ito na talaga. Kahit naka-earphones na. Ligaya by Eraserheads ang naka-tugtog sa phone. Feel na feel ko ang music, yung parang may darating na sweet moment nating dalawa. Ako ang unang nakarating. Sabi ko, "Ay, umuwi na ata." Habang nakatingin ako sa mga babaeng sumasayaw. TAPOS....... OH. MY. G. TAMA BA YUNG NARINIG KO? IKAW. Narinig ko ang boses mo. May inorder ka lang pala sa kabilang side ng tinitingnan ko. You called me na parang shocked yung mukha mo pero naka-ngiti. Agghhh! Ano ba 'to. LIGAYAAAAA. Then, itinaas mo kamay mo. First time natin nakipag-appear eh. *Boom* clap the sound of my heart. Ang bagal ng mga kasama ko. Nakipag-appear ka rin sa kanila. Okay lang. Paalis na kami ng Timezone. Kung alam mo lang talaga. Baliw na baliw na ako sa loob ng mall. I'm living on such sweet nothing. Ang malas mo naman, may stalker ka na nga, baliw pa talaga. Hahaha.
(JUL 2014)
BINABASA MO ANG
Dear, Kelvin
Non-FictionI admired him. He was my friend. I kept my feelings from him before. He didn't notice it. Kasi friend lang ako para sa kanya. Dear Kelvin, this is my story for you.
